Το Πάσχα

Το χριστιανικό Πάσχα κατάγεται από το εβραϊκό. Οι Εβραίοι το Πάσχα γιόρταζαν την έξοδό τους από την Αίγυπτο. Η λέξη ‟Πάσχα” στ’ αραμαϊκά, σημαίνει ‟Πέρασμα”, όπως ‟Πεσάχ” στα εβραϊκά και ‟Πισάχ”στα αιγυπτιακά. Οι Χριστιανοί πήραν το Πάσχα από τους Εβραίους, αλλά του έδωσαν καινούργιο περιεχόμενο. Με το Πάσχα γιορτάζουμε το πέρασμα του Θεανθρώπου από τη γήινη ζωή, το μαρτυρικό θάνατο και την ένδοξη Του Ανάσταση.

Η περίοδος του Χριστιανικού Πάσχα βέβαια, αρχίζει τρεις εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή, με την αρχή του Τριωδίου και τελειώνει με την Πεντηκοστή. Στη μακρά αυτή περίοδο προετοιμάζεται ο πιστός, με νηστεία και προσευχή, για να μπορέσει να παραστεί στο Θείο Δράμα.
Με τη λέξη Πάσχα, βέβαια, κυρίως εννοούμε τις δύο εβδομάδες από την ανάσταση του Λαζάρου ως την Κυριακή του Θωμά. Την εβδομάδα των Παθών ή Μεγάλη Εβδομάδα και την εβδομάδα της Λαμπρής ή Λαμπροβδομάδα.
Η εβδομάδα των Παθών είναι η Μεγάλη Εβδομάδα, γιατί είναι μεγάλα και αυτά που θα συμβούν...

Οι πιστοί, περιμένουν το Πάσχα σαν κάτι το ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Οι χριστιανοί ζουν το Πάσχα βιώνοντας δια μέσου της εκκλησίας την πορεία του Σωτήρα από τα Πάθη στην Ανάσταση και εξαγνίζονται με την προσευχή και την Θεία Μετάληψη από τις αμαρτίες τους. Παλαιότερα δεν έλεγαν Πάσχα αλλά Λαμπρή, σκιαγραφώντας με τον ορισμό αυτό τη λαμπρότητα της εορτής αυτής, τη νίκη του ανθρώπου απέναντι στο θάνατο.
Η Πασχαλινή ατμόσφαιρα διαλύει το μίσος των ανθρώπων και προσφέρει σε όλους τη συμφιλίωση της αγάπης. Ο χαιρετισμός μεταξύ των χριστιανών για σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα είναι «Χριστός Ανέστη» και η ανταπάντηση «Αληθώς Ανέστη» και εκφράζει τη συμμετοχή των ανθρώπων στην Ανάσταση του Κυρίου, καθώς και την μετάδοση του χαρμόσυνου γεγονότος σ’ όλη τη οικουμένη.

πηγή