Τι σημαίνει το παιδικό κλάμα;

    

“Μην κλαις! Τα καλά παιδιά δεν κλαίνε”, "Μωρό είσαι και κλαίς;" Φράσεις που ίσως είχατε ακούσει και εσείς όταν ήσασταν παιδί και δυστυχώς τώρα επαναλαμβάνετε και εσείς στα δικά σας παιδιά. Φράσεις που ασφαλώς και αποτελούν κοινωνικά στερεότυπα αλλά και που φτιάχνουν τις ενδοβολές μας, περιορίζοντας τις ικανότητές μας μεγαλώνοντας.

Δεν θα αναφερθώ όμως σε αυτό τον περιορισμό όταν πλέον είμαστε ενήλικες, αλλά στο παιδικό κλάμα.

Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί τι σημαίνει το κλάμα για ένα παιδί; Το κλάμα είναι ο μοναδικός κώδικας επικοινωνίας του βρέφους, είναι ο τρόπος που προσπαθεί να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του, να αναζητήσει την ικανοποίηση των αναγκών του. Με το κλάμα δηλώνει ότι πεινάει, ότι θέλει πλύσιμο, ότι πονάει, ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι θέλει την βόλτα του ή την ανάλογη προσοχή. Μεγαλώνοντας, μέσα από το κλάμα εκφράζει τα συναισθήματα που του προκαλούν στενοχώρια, εκφράζει το φόβο του, την κακή σωματική υγεία, τον πόνο του, το παράπονό του, την έλλειψη προσοχής, κλπ.

Το κλάμα του παιδιού μπορεί και μιλάει από μόνο του πολλές φορές. Το θέμα είναι πως αντιδρά ο γονιός στο παιδικό κάλεσμα μέσα από τα δάκρυα. Σίγουρα, ένα "ήσυχο" παιδί, που δεν κλαίει είναι για το γονιό ευλογία θα έλεγαν κάποιοι. Είναι όμως έτσι; Σίγουρα υπάρχουν παιδιά που είναι πιο ήσυχα από κάποια άλλα, παιδιά που κλαίνε με το παραμικρό ή παιδιά που ακόμα και αν τα μαλώσει ο γονιός σφίγγουν το στοματάκι τους ή τα χεράκια τους και δεν βγάζουν άχνα. Το θέμα είναι πως όταν ο γονιός ενισχύει το παιδί του ανεξάρτητα από το φύλο του, στο να μην κλαίει, στο να μην δακρύζει, το ενισχύει στο να μην εκφράζει αυτό που νιώθει, καθώς το παιδί με τη σειρά του πιστεύει πως πρέπει να πάψει πια να κλαίει γιατί είναι δείγμα ότι είναι κακό παιδί.

Αποτέλεσμα; Μαθαίνει να κρύβει το συναίσθημά του, να γίνεται κλειστό και απόμακρο πολλές φορές και βέβαια μεγαλώνοντας να μικραίνει τις γέφυρες επικοινωνίας με τους άλλους, γιατί έτσι "θα είναι αρεστός!"

Μαρίνα Μόσχα
πηγή