Κάλαντα Θεοφανείων Πάτμου στίχοι

Τα Κάλαντα της εορτής των Θεοφανείων στην Πάτμο είναι ίσως τα θεολογικώτερα κάλαντα της εορτής αυτής. Τα βρήκαμε στο YOUTUBE, αλλά και στην ιστοσελίδα της Δόμνας Σαμίου η οποία τα ανέδειξε.
Τα Θεοφάνεια ονομάζονται εορτή Δεσποτική (=αφιερωμένη δηλαδή στον Δεσπότη Χριστό). Ο λαϊκός στιχουργός ξεκινάει το ποίημά του από τη δημιουργία του κόσμου. Αναφέρεται στην πτώση των πρωτοπλάστων και στην αμετανοησία μετά την πτώση.
Ο φιλάνθρωπος Ιησούς έρχεται να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος από τα μιαράς χείρας των δαιμόνων. Αναφέρεται στη συνέχεια στη στιχομυθία του Ιησού και του Προδρόμου και αφού τπείθει τον Ιωάννη να κάνει τη Βάπτιση εμφανίζεται γίνεται η εμφάνιση της Αγίας Τριάδος όπως ξέρουμε από τις διηγήσεις των Ευαγγελίων. Παράλληλα όμως και πολύ θεολογικά ο στιχουργός αναφέρει ότι όλη η κτίση συνεορτάζει και χαίρεται για το γεγονός αυτό, σ' αυτό μάλιστα το πανηγύρι της χαράς συμμετέχουν και οι άγιοι άγγελοι, οι οποίοι δοξάζουν και θυμιάζουν, όπως αναφέρει.
Μπορείται να δείται παρακάτω το κείμενο των καλάντων αυτών και να ακούσεται τα κάλαντα.

ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΑΤΜΟΥ

Καλημέρα πάντες ω! αδερφοί ακούσατε την σήμερον εορτήν,

σήμερον τα Φώτα και εορτή και λαμπρά ημέρα Δεσποτική.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

Εν αρχήν ως ήρχισεν ο Θεός έκτισε την γην και τον ουρανόν,

ύστερον δε πάλιν από αυτά έκαμε τα ζώα και τα φυτά,

έκαμεν την θάλασσαν ποταμούς τον μέγαν Ιορδάνην και αλλουνούς.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

Ο Αδάμ κι Εύα ημάρτησαν και εις αμαρτίαν υπέπεσαν,

την απάτη στον όφη την έριξαν και του Θεού δεν είπαν πως έφταιξαν,

αλλ' ο όφης ήταν διάβολος των πονηρών δαιμόνων διδάσκαλος.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

Μα και Ιησούς ο φιλάνθρωπος ήλθεν εις τον κόσμον ως άνθρωπος,

διά να λυτρώσει πάντας ημάς από αυτάς τας χείρας τας μιεράς.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

Και τον Ιωάννην εζήτησε και στο βάπτισμά του τον έκραξε,

- Ιωάννη Πρόδρομε σε ζητώ στον μέγαν Ιορδάνην να βαφτισθώ.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

Και ο Ιωάννης του έλεγε και σφοδρώς το σώμα του έτρεμε,

- πώς να σε βαπτίσω ω! Λυτρωτά όπου η χειρ μου τρέμει και δειλειά,

πως τολμώ να βάλω την χείρα μου εις την κορυφή του Σωτήρα μου.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

- Άφες φόβον,  Πρόδρομε,  σου ζητώ στον μέγαν Ιορδάνην να βαπτισθώ.

τότε τον βαπτίζει ο Βαπτιστής και έλαμψεν η έρημος παρευθύς.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

Και το πνεύμα ως είδος περιστεράς και λευκής και ωραίας και καθαράς,

και φωνή ηκούσθει εκ του πατρός ούτος είν' υιός μου αγαπητός,

και τα Χερουβείμ θυμιάζουσι και τα Σεραφείμ τον δοξάζουσι.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

Δια τούτο πάντες ω! αδερφοί ακούσατε την σήμερον εορτήν,

να την εορτάσωμεν αδερφοί ότι είναι ημέρα Δεσποτική.

Καλημέρα καλημέρα καλή σου μέρ' αφέντη με την κερά.

πηγή