"Ομοφυλοφιλία.
Το ζήτημα δεν είναι αν
είναι φυσική ή αφύσικη, αφού αυτό το ερώτημα είναι ανεφάρμοστο στην πεπτωκυία
φύση, στην οποία -και εδώ βρίσκεται το κρίσιμο σημείο- τα πάντα έχουν διαστραφεί,
το καθετί, κατά κάποιο τρόπο, έχει γίνει αφύσικο.
Μήπως το να αφιερώνεσαι στα
χρήματα ή στη Ρωσία ή σε κάτι άλλο είναι κάτι το φυσικό στον άνθρωπο; Ο
άνθρωπος, δημιουργημένος για να δίνεται στο Θεό, διαστρέφει τη φύση του, την
ουσία του, όταν προσφέρει τον εαυτό του σε κάτι άλλο, όταν μεταμορφώνει αυτό το
"άλλο" σε είδωλο.
Συνεπώς, το ζήτημα δεν είναι να κάνουμε τους
ομοφυλόφιλους "κανονικούς" ή να τους απελευθερώσουμε συμφωνώντας πως
διαθέτουν ένα διαφορετικό "στυλ ζωής". Το θέμα είναι, πρέπει να
είναι, η αποδοχή από τον ομοφυλόφιλο, όπως και από κάθε άλλο άνθρωπο, μιας
ολοκληρωμένης κλήσης, μιας κλήσης για ακεραιότητα που απευθύνει ο Θεός στον
κάθε άνθρωπο.
Η ομοφυλοφιλία αποτελεί εκδήλωση του ‘’σκόλοπος της σαρκός’’ που
βασανίζει κατά διάφορους τρόπους, αλλά βασανίζει, τον καθένα. Στον πεσμένο κόσμο
τίποτα δεν μπορεί να "ομαλοποιηθεί", αλλά τα πάντα μπορούν να σωθούν
".
π. Αλέξανδρος Σμέμαν, Ημερολόγιο, εκδ. Ακρίτας,
σελ.
281-282
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου