Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη Στάση μας.

Αλλάζοντας την κατάσταση

 Ήταν κάποτε ένας παππούς που περπατούσε σε μια παραλία με τον εγγονό του.

Το αγόρι μάζευε κάθε αστερία που έβρισκε μπροστά του και τον πετούσε και πάλι στον ωκεανό. «Αν τους άφηνα εδώ,» είπε το αγόρι, «θα ξεραίνονταν και θα πέθαιναν. Έτσι τους σώζω τη ζωή.»

Τότε είπε ο παππούς, «Αυτή η παραλία όμως απλώνεται μίλια μακριά κι έχει εκατομμύρια αστερίες. Αυτό που κάνεις δεν μπορεί ν’ αλλάξει την κατάσταση.»

Το αγόρι κοίταξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του, τον πέταξε στο νερό και απάντησε, «Γι’ αυτόν τον αστερία την αλλάζει.»

Στάση ζωής

 Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο πολύ συνειδητοποιώ την σημασία της στάσης που υιοθετούμε στη ζωή μας.

Η στάση ζωής, κατά τη γνώμη μου, είναι πιο σημαντική από τα γεγονότα. Είναι πιο σημαντική από το παρελθόν, από την εκπαίδευση, τα χρήματα, τις συνθήκες, την αποτυχία και την επιτυχία, από τις σκέψεις ή τα λόγια των άλλων. Είναι πιο σημαντική από την εμφάνιση, από τα ταλέντα και τις ικανότητες. Είναι αυτή που μπορεί να φτιάξει ή να διαλύσει μια εταιρία … ένα σχολείο … μια οικογένεια.

Το σημαντικό είναι ότι καθημερινά μας δίνεται μια ευκαιρία για τη στάση που θα υιοθετήσουμε τη συγκεκριμένη μέρα. Δε μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν μας … δε μπορούμε να αλλάξουμε το αναπόφευκτο. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παίξουμε με το χαρτί που έχουμε στα χέρια μας, κι αυτό είναι η στάση μας απέναντι στη ζωή.

Είμαι πεπεισμένος ότι η ζωή είναι 10% αυτό που μου συμβαίνει και 90% ο τρόπος που αντιδρώ. Το ίδιο ισχύει για όλους.

Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη Στάση μας.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, της Bonnie Miller, Φεβρουάριος 2003,  η έκδοση έγινε από  το Κέντρο UNESCO για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στα Βαλκάνια