Ο θρησκευτικός γάμος

Νομίζω ότι βρίσκεται έξω από τα όρια που θέτει η Εκκλησία, η κατάσταση του θρησκευτικού γάμου σήμερα στην Ελλάδα.

Δεν έχει καμία σχέση με το θρησκευτικό γάμο η πανάκριβη ένδυση του γαμπρού και της νύφης.

Είναι ασυμβίβαστη τις περισσότερες φορές η ενδυματολογική επιλογή της νύφης, αφού το ντύσιμό της ή για την ακρίβεια το γδύσιμό της είναι πορνική πρόκληση μέσα στον ιερό χώρο του ναού.

Είναι ασέβεια στο μυστήριο το πάτημα του ποδιού από τη νύφη ή από το γαμπρό στην ώρα του αποστολικού αναγνώσματος.

Είναι βεβήλωση του μυστηρίου και του ιερού χώρου του ναού η προκλητική ενδυμασία των γυναικών πάσης ηλικίας.

Είναι απαράδεκτη η ασεβής συμπεριφορά των καλεσμένων στο γάμο μέσα και έξω από το ναό. Το κουβεντολόι και η οχλαγωγία μικρών και μεγάλων κάνει αδύνατη την κατανυκτική συμμετοχή στο μυστήριο. Έτσι ούτε οι καλεσμένοι, που υποτίθεται ήρθαν να προσευχηθούν για το ζευγάρι, ούτε οι ιερείς και οι ψάλτες μπορούν να προσευχηθούν.

Είναι ασυμβίβαστη με τον ιερό χώρο του ναού η συμπεριφορά των φωτογράφων, που δεν υπολογίζουν τίποτε προκειμένου να «τραβήξουν» φωτογραφίες. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να απευθύνονται στους νεόνυμφους με λόγια και νεύματα για να τραβήξουν την προσοχή τους για «πετυχημένες» φωτογραφίες. Αδιαφορούν δε τελείως για το αν ενοχλούν την τέλεση του μυστηρίου.

Στα όρια της βεβήλωσης του ναού βρίσκεται και η πανάκριβη συνήθεια του στολισμού του ναού για χάρη του γάμου με κάθε είδους τρελή διακόσμηση ανάλογα με τις εμπνεύσεις των νεόνυμφων ή των εμπόρων –διακοσμητών.

Συνδυασμένη με τα παραπάνω είναι η φωτοχυσία κατά την ώρα του μυστηρίου. Τότε ο ναός θυμίζει πασαρέλα και όχι χώρο λατρείας.

Για τα έκτροπα τα οποία γίνονται με το ρύζι κατά τον «χορό του Ησαΐα» την ώρα του μυστηρίου θεωρώ περιττό να γράψω κάτι περισσότερο.
Δυστυχώς πολλές φορές πρωταγωνιστές στην βεβήλωση του χώρου και του μυστηρίου πρωταγωνιστούν οι νεόνυμφοι με τα χασκόγελα, τις γκριμάτσες και άλλες απρέπειες την ώρα του μυστηρίου. Η κύρια έγνοια τους είναι οι φωτογραφίες, το βίντεο και το πως θα εντυπωσιάσουν τους καλεσμένους. Είναι ολοφάνερο πολλές φορές ότι από το μυαλό τους δεν περνάει καμία διάθεση προσευχής και συμμετοχής στο μυστήριο που τελείται. 
Ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα είναι οι προσκλήσεις για το θρησκευτικό γάμο.  Στο ναό πρέπει να προσκαλούνται άνθρωποι που είναι σίγουρο ότι θα σεβαστούν την ιερότητα του χώρου και του μυστηρίου. Άνθρωποι που θα έρθουν στο ναό με διάθεση να προσευχηθούν για το αντρόγυνο που ξεκινάει τη ζωή του με την ευλογία της Εκκλησίας. Αν δεν υπάρχει αυτή η προϋπόθεση, τότε η οχλαγωγία και η ασέβεια από τους προσκεκλημένους μέσα στο ναό, δυστυχώς, θα ημιουργήσει πολλά προβλήματα.

Μέσα στα πλαίσια αυτά στα οποία κινείται η συντριπτική πλειονότητα των θρησκευτικών γάμων δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε διάθεση για προσευχή. Και να θέλει κάποιος να προσευχηθεί οι περισπασμοί και οι πειρασμοί είναι τόσοι πολλοί που καθιστούν αδύνατη την προσευχή.

Και φυσικά δεν είναι παράδοξο, όταν στους σημερινούς γάμους δεν προσεύχεται κανένας, το να έρχονται στη συνέχεια τα διαζύγια σαν λαίλαπα που σαρώνει πάνω από το 50% των τελουμένων γάμων.

Η μοναδική λύση για να σπάσει αυτό το κακό κατεστημένο, που κατά την γνώμη μας είναι πυώδες απόστημα στη ζωή της Εκκλησίας, είναι να αναλάβει κατηχητικό και διαφωτιστικό ρόλο η Εκκλησία. Με το κήρυγμα, την εξομολόγηση, την κατήχηση, τα έντυπα κ. ά. πρέπει να καταρτίσει μικρούς και μεγάλους για το τι είναι ο θρησκευτικός γάμος και τα πλαίσια μέσα στα οποία μπορεί να τελεστεί.

Ακόμη και για την έκδοση της άδειας γάμου θα μπορούσε να καθιερωθεί μία σειρά μερικών μαθημάτων στους νεονύμφους για να ξέρουν τι πάνε να κάνουν στο συγκεκριμένο μυστήριο και πώς θα πρέπει να το κάνουν σωστά. Από όσο ξέρουμε μια τέτοια πρακτική ακολουθείται σε μερικές ενορίες του εξωτερικού, αλλά και της πατρίδος μας.