Οι γονείς της 12χρονης Σίνο δεν είχαν λεφτά για να τη στείλουν σχολείο, αλλά έμαθε και αγάπησε την παραδοσιακή τεχνική κεντήματος του νότιου Πακιστάν. Χρειάστηκε να την εγκαταλείψει απότομα... Τα πράγματα έγιναν ως εξής:
Ο πατέρας της σκότωσε άθελά του έναν γείτονα. Τότε το «φαίσλο», το συμβούλιο της φυλής, αποφάσισε να δοθούν στην οικογένεια του θύματος δύο κορίτσια ως «σανγκ σάτι» (νύφες αποζημίωσης).
Στόχος της νέας της «οικογένειας» ήταν να τη βασανίσουν για να εκδικηθούν τον πατέρα της…
Τα μόνα νέα που έφτασαν στη μητέρα της ήταν ότι την έδωσαν για σύζυγο σε έναν 40χρονο που τη βίαζε, την ανάγκαζε να κάνει το νοικοκυριό για την ευρύτερή του οικογένεια, την άφηνε ξυπόλητη, ρακένδυτη και πεινασμένη. Οι κακουχίες της Σίνο δεν κόρεσαν τη δίψα για εκδίκηση και απαίτησαν να τους δοθεί η 7χρονη ξαδέλφη της, Ιζο.
Οι γονείς της όχι μόνο δεν την παρέδωσαν αλλά ρισκάροντας τη ζωή τους προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο, που αναίρεσε την απόφαση του συμβουλίου της φυλής. Αυτά τα συμβούλια είναι αυτά που κυρίως στις αγροτικές περιοχές «επιλύουν» άτυπα τις διαφορές ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας, παραβιάζοντας
συστηματικά τα δικαιώματα γυναικών και κοριτσιών.
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου έσωσε την Ίζο, αλλά η μη κατάργηση αυτών των συμβουλίων σημαίνει ότι χιλιάδες μικρά κορίτσια θα συνεχίσουν να βασανίζονται για λόγους εκδίκησης σηκώνοντας εφ’ όρου ζωής στις εύθραυστες πλάτες τους το στίγμα της προσβολής που σημαίνει για την κοινότητα να τα δίνουν ως «νύφες αποζημίωσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου