Μια απάντηση σε ένα μέιλ

Το παρακάτω κείμενο μου το έδειξε μια φίλη μου. Είναι ένα κείμενο, μια απάντηση που έλαβε η ίδια από μια κοινή μας φίλη και συγκλονισμένη μου το έστειλε. (Συγκλονισμένη διότι ποτέ δεν είχε σκεφτεί αυτή την πλευρά της συγκεκριμένης είδησης). Μετά από έγκρισή της, ανέβασα το κείμενό της. 

Αφορά μια απάντηση σε ένα μέιλ, στο οποίο στάλθηκε μια διεύθυνση από το you tube με την προτροπή η κοινή μας φίλη να δει ένα κοριτσάκι 6 χρονών, το οποίο χαρακτηρίστηκε «ταλέντο» από τα ΜΜΕ και προβλήθηκε πολύ για τις χορευτικές φιγούρες που πραγματοποιούσε.

«Καταρχήν είναι κορίτσι; Πολύ με προβλημάτισε το βίντεο αυτό...

Από ότι είδα πρόκειται για αγώνες χορού σε παιδιά μικρής ηλικίας... Αυτό σημαίνει ότι ένα ανήλικο παιδάκι, δεν πηγαίνει, ούτε επιλέγει από μόνο του όταν είναι 6 ετών (πρώτη Δημοτικού), να συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο... Εννοώ ότι οι γονείς που είναι πίσω από το παιδάκι. Αυτοί το σπρώχνουν προς τα εκεί για δικούς τους λόγους (προβολή, χρήματα, φήμη, δόξα, διαφήμιση). Για να καλύψουν τα δικά τους κόμπλεξ. Το χρησιμοποιούν για το δικό τους καπρίτσιο. Και μαθαίνουν το παιδί τους (πολλές φορές με το ζόρι) τέτοιους χορούς και τέτοιες φιγούρες...

Φαντάζομαι τι αναγκαστική γυμναστική και ώρες χορού θα πέρασε το παιδί αυτό... Πόσο θα κακοποιήθηκε και με τί τρόπο, για μα μπορέσει να κάνει όλα αυτά... Γιατί εμένα δεν μου φάνηκε «ταλέντο», αλλά ένα πολύ εξασκημένο παιδί... Σαν τα ζώα στο τσίρκο!

Οι θεατές χαίρονται και γελούν, αλλά τα ζώα έχουν υποστεί φριχτή κακοποίηση (ξύλο, μαστίγωμα, ασιτία) για να πραγματοποιήσουν, τα καημένα τα ζωάκια, τα αναγκαστικά νούμερα που ο θηριοδαμαστής με το ζόρι τα διδάσκει να κάνουν!

Και όλα αυτά για τη φήμη των γονέων!!! Και περνάω τώρα  στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού... Ένα παιδί που το μόνο που του συμβαίνει, είναι να διδάσκεται συνεχώς να χορεύει.. Δεν θα έχει φίλους, σίγουρα στο σχολείο θα δυσκολεύεται, ακόμη και η διατροφή του θα είναι εξειδικευμένη από τους γονείς... Και όλα αυτά διότι θα πρέπει να είναι πρώτο στο διαγωνισμό χορού...

Όσο για τον ψυχικό του κόσμο; Όταν ένα παιδάκι συνηθίσει στη δημοσιότητα, στα φώτα, στην προβολή πώς να μην έχει έναν υπέρμετρο εγωισμό που θα φτάνει στην οίηση; Αφού μαθαίνει πως μόνο αυτό αξίζει, πως έχει "ταλέντο", πως πρέπει να κάνει τα πάντα για να είναι πετυχημένο!!!...

Φαντάσου την ψυχολογία του όταν περάσει αυτή η δημοσιότητα... Ή όταν βγει κάποιο άλλο παιδάκι καλύτερο από αυτό... Ή όταν δεν θα μπορεί πια... Ή και αν θέλει να σταματήσει και οι γονείς του, του πουν όχι...

Καταλαβαίνεις τι υπάρχει πίσω από ένα παιδί που βγαίνει στην τηλεόραση; Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα... Και μάλιστα θα πρέπει να μας βάζει σε υποψίες το ότι το πρόβαλλε η τηλεόραση... Διότι η σημερινή τηλεόραση, δεν προβάλει τίποτα καλό... Και κάτι που φαίνεται καλό δεν είναι... Προσπαθεί να περάσει κάτι άλλο... Πόσοι γονείς (ανόητοι) θα το είδαν και θα είπαν στα παιδιά τους:

-Κοίτα Μαρία, Γιώργο, Νίκο, κτλ, τι κάνει αυτό το κοριτσάκι; Μπράβο του!...

Οπότε το παιδί καταλαβαίνει δύο πράγματα α) Ότι πρέπει να μοιάσει σαν και αυτό το κοριτσάκι, να κάνει τα πάντα με το χορό, με την ομορφιά του κτλ, για να πετύχει κοινωνικά αλλά και για να έχει τον θαυμασμό της μητέρας του, β) Τα παιδιά παίρνουν μαθήματα για την λάθος επιτυχία... Δηλαδή θεωρούν επιτυχία κάτι εντελώς άσχετο από αυτό που πραγματικά είναι επιτυχία... Και αυτό είναι η έμπρακτη αγάπη, η δικαιοσύνη, η χαρά, η ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή, η συγχώρεση του εχθρού μας, η νίκη ενάντια στα πάθη μας(πορνεία, κατάκριση, ψέμα, ζήλια...) Αυτή είναι η επιτυχία που θέλει ο Θεός!

Οτιδήποτε άλλο, όπως χοροί σε σκοτεινές πίστες, με πορνική μουσική, κάθε άλλο παρά επιτυχία είναι... Κατά τη γνώμη μου είναι δαιμονική επιτυχία που προστάζει ο κόσμος τούτος... Ο οποίος είναι εφήμερος... Είναι μικρός... Εμείς για αλλού πρέπει να ετοιμαζόμαστε Τασία μου... Ο κόσμος αυτός είναι ο τόπος της τιμωρίας μας. Είναι έξω από τον Παράδεισο για τον οποίο πλαστήκαμε... Εμείς αλλού θέλουμε να πάμε.. Στην Άνω Ιερουσαλήμ... Κοντά στον Κύριο, που είναι η μοναδική χαρά του κόσμου αυτού αλλά και του άλλου... Όλα τα άλλα είναι μια ηδονή, που μετά φέρνουν την οδύνη...

Ας μην θαμπωνόμαστε από τα δήθεν κατορθώματα των ανθρώπων.. Ας διαβάζουμε τους βίους των Αγίων μας, οι οποίοι ήταν οι πιο "πετυχημένοι" άνθρωποι στη γη... Διότι με την μαρτυρία τους για τον Θεό μπήκαν στον Παράδεισο... Διότι ως κατόρθωμά τους, είχαν την υποταγή της σάρκας σε αυτά που θέλει ο Κύριος...

Καλή Δύναμη Τασία... Ζητώ συγνώμη αν σε πίκρανα με τα λόγια μου. Θα τα πούμε την Κυριακή στο κατηχητικό...

Η ελάχιστη φίλη σου»

  Το σκίτσο είναι από εδώ