Ποιος θα μας πεί επί τέλους ποιο σκοπό
εξυπηρετούν; Γιατί να βλέπουμε όλα αυτά τα μουσουλμανικά σύνολα; Είχαν
άδικο οι αγανακτισμένοι Έλληνες της επί 400 χρόνια απαίσιας τουρκοκρατίας που
έλεγαν στα Δημοτικά τους τραγούδια: «Μη μείνει Τούρκος στο Μοριά μηδέ
στον κόσμο όλο»;
Είχαν απαυδήσει οι άνθρωποι από τους οθωμανούς…
Παιδομάζωμα, κεφαλικός φόρος, βία και ατιμία, χαράτσια και μπαξίσια, τάγματα
γενιτσάρων και χαρέμια, τρομοκρατία και εξανδραποδισμός, σφαγές και
σκλαβοπάζαρα… Είπαν «αμάν» οι πρόγονοί μας να ξεμπερδέψουν με δαύτους.
«Μάνα μ΄ σου λέω δεν μπορώ τους τούρκους να δουλεύω,
Δεν ημπορώ, δεν δύναμαι, εμάλλιασε η καρδιά μου!
Θα πάρω το τουφέκι μου,
Θα πάω να γίνω κλέφτης!»
Τώρα τους βάλαμε μέσα στα σπίτια μας ξανά.
Από την «Υψηλή Πύλη» της Τηλεοράσεως. Τώρα ηχεί πάλι στ΄ αυτιά μας η
βαρβαρική τούρκικη γλώσσα. Και πάλι μπροστά μας τα χαρέμια, οι ευνούχοι, οι
ίντριγκες και οι δολοπλοκίες, οι πορνείες και οι αποκεφαλισμοί, το παρασκήνιο
και η μοιχεία, «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα». Κι
όλο αυτό είναι πρότυπο για τον νεοέλληνα; Η πολυγαμία του
Ισλάμ και η σαφής υποτίμηση της γυναικός. Πως το ανεχόμαστε; Για
λόγους εθνικής μνήμης και αξιοπρέπειας έπρεπε να είχαν απαγορευτεί αυτά τα έργα
και ιδίως ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής.
Αλήθεια ξέρουμε τον βίο και την πολιτεία του
πολυχρονεμένου; Του σφαγέα των χριστιανικών πληθυσμών και του βιαστή. Το
ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο επεμβαίνει για μια κακή λέξη ενός
δημοσιογράφου και για την εξόφθαλμη και ανοιχτή τουρκική προπαγάνδα μέσα στα
ελληνικά σπίτια δεν κάνει τίποτε! Για τον υβριζόμενο Χριστό το
Υπουργείο της δικαιοσύνης δεν κάνει τίποτε! Που καταντήσαμε; Αλήθεια σε
άλλα ευρωπαϊκά κράτη πληγέντα και αυτά – λιγότερο βεβαίως - από τις
μουσουλμανικές ορδές προβάλλονται τέτοια έργα; Εδώ στην Ελλάδα θα γίνουν όλα τα
στραβά; Μέσα στην Τουρκία παίζονται, βλέπονται αυτά τα έργα; Ακούγονται
δυστυχώς κάποιες ηλιθιότητες από ελληνίδες, όπως:
Έχει ωραία σκηνικά και κουστούμια!
Μιλάνε για θεό και οικογένεια!
Έχουν σεβασμό και φιλούνε το χέρι των γονέων
Δεν έχουν αισχρολογίες και ακατάλληλες σκηνές
Πιστεύουν στην οικογένεια
Τι έχουμε άλλο να δούμε από την ελληνική τηλεόραση;
Μόνο το τελευταίο μπορεί κάπως να σταθεί. Διότι αν εξαιρέσει κάποιος μερικές
ελληνικές ιστορικές και λαογραφικές εκπομπές, όλα τα άλλα των ελληνικών σειρών
είναι τηλεοπτικά σκουπίδια και εύφλεκτα υλικά, που δεν πρέπει να
μπαίνουν μέσα στην ελληνική οικογένεια. Βέβαια τα συγκεκριμένα κανάλια που
δείχνουν και όλα τα άλλα σε άλλες ώρες, επέλεξαν - για ποιο λόγο άραγε;
- και αυτές τις σειρές, μάλιστα δε και συναγωνίζονται σε
προβολή και θεαματικότητα – τηλεθέαση. Καλό πάντως δεν μπορεί να βγεί
από αυτή την υπόθεση.
Τα ωραία σκηνικά και κουστούμια συνοδεύονται κι από ένα σωρό άλλων
παραπτωμάτων, που τελικά αποτελούν χρυσωμένο χάπι. Χώρια που πολύς λαός ζει
στην βαθιά εξαθλίωση.
Ο Θεός των τούρκων και των μουσουλμάνων δεν είναι ο αληθινός Τριαδικός λαός και η
θρησκευτική τους παραδοχή είναι ένας φανατισμός και μια τεχνική πίστεως.
Η οικογένεια είναι
μια παράδοση με πολλά τρωτά: πολυγαμία, παλλακίδες, υποτίμηση της γυναίκας,
πάθη ατιμωτικά, βία και αδικία, βαναυσότητα και φόνοι.
Ο σεβασμός στους γονείς είναι καλός όταν βεβαίως συντρέχουν και όλοι οι
άλλοι παραπάνω λόγοι.
Τι καθόμαστε και κουβεντιάζουμε τώρα;
Οι τούρκοι σήμερα έχουν δημοκρατία. Γιατί λοιπόν
κάθονται και φτιάχνουν τέτοια έργα; Κάποιο στόχο εξυπηρετούν… Κι
αυτός είναι ένας και ξεκάθαρος: στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν την ανασύσταση
μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως οι Γερμανοί ένα καινούριο Ράϊχ.
Θεωρούν ότι το «ένδοξο» παρελθόν τους έληξε άδοξα και θέλουν να το
διασώσουν με αξιοπρέπεια και επαναφορά.
Ακούσαμε ότι ετοιμάστηκε και θα αρχίσει να
προβάλλεται και ο Μωάμεθ ο Πορθητής. Άντε λοιπόν να δούμε τι
θα κάνει το ελληνικό κράτος, το οποίο σημειωτέον έδωσε την άδεια για
γυρίσματα της ταινίας σε ελληνικούς χώρους. Σε κάποια κώμη της Ευρώπης ο
εξισλαμισμένος πληθυσμός της έκανε παρέλαση για την επέτειο της Άλωσης
της Πόλης το 1453. Σκεφθείτε τώρα τι θα γίνει με τη δημοσίευση και
προβολή μιας σχετικής ταινίας… Γιατί κι εμείς δεν χρηματοδοτούμε, ας έχουμε
δημοκρατία, χάριν της ιστορίας και της εθνικής μνήμης, ένα έργο με βασιλιάδες.
Ήταν όλοι άχρηστοι; Έστω με τον Καποδίστρια;
Δύο έργα υπάρχουν μόνο: ο Παπαφλέσσας και ο
Παύλος Μελάς. Καλά αυτό δεν το κάνουμε. Γιατί όμως φέρνουμε τούρκικες
σειρές και δεν φέρνουμε ρώσικες, που είναι και ομόδοξοι οι
άνθρωποι; Το μυαλό μας κάνει επικίνδυνους συνειρμούς: Μήπως για να
συνηθίσουμε στην ιδέα της άνευ προβλημάτωνσυνυπάρξεως σε μια μελλοντική
κοσσοβοποιημένη Θράκη; Μήπως για να συνηθίσουμε στην ιδέα της
συνεκμεταλλεύσεως του Αιγαίου; Δηλαδή που το πάνε μερικοί
ιδιωτικοί φορείς; Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάνε; Όλα θυσία στο
βωμό του χρήματος; Κι από την άλλη μεριά:
Δράσεις υπέρ των φτωχών ελλήνων…
Τηλεμαραθώνιοι υπέρ των ευπαθών ομάδων
Έρανοι για τους τριτοκοσμικούς
Όλοι μαζί μπορούμε
Την ίδια στιγμή που χύνεται δηλητήριο κατά
της Πίστεως και της Εκκλησίας, της Ιστορίας και της Πατρίδας και
ξεθεμελιώνεται η ζωή του Έλληνος. Μα πώς να μη συμβούν αυτά όλα όταν
έχει επιτραπεί: «ο συνωστισμός της Σμύρνης, η άρνηση της τουρκικής
θηριωδίας σε Μικρασία και Πόντο, η αλλοίωση της Ιστορίας του 1821 καθώς επίσης
και οι δηλώσεις μεγαλοσχήμων και δη θεολογούντων ότι:
«καλά περνούσαμε με την οθωμανική αυτοκρατορία, αλλά
βρέθηκαν κάποιοι «ξεβράκωτοι» και μας τα χάλασαν.
«πρέπει να ξαναϋποταχθούμε στους τούρκους για να
βάλουμε μυαλό και να μας διορθώσουν τα κακώς κείμενα της σύγχρονης ελληνικής
πραγματικότητας».
Συμπέρασμα: Τι
καλοί άνθρωποι που είναι οι Τούρκοι! Να τώρα αγόρασαν και λιμάνια στα νησιά
μας, ίδρυσαν και τράπεζες, φιλοξενούν και θεραπεύουν αρρώστους στην απέναντι
πλευρά του Αιγαίου, γιατί να μη ζούμε με ειρήνη και χαρά; «Αχ, λαέ μου πάντοτε
ευκολόπιστε και πάντοτε προδομένε»! Αλλά για να μη ξεχνιόμαστε:
Το είδαμε πόσο καλοί είναι και πρόσφατα στην Κύπρο το
1974…
Το βλέπουμε κάθε μέρα με τους χιλιάδες μετανάστες που
διοχετεύουν στη δύσμοιρη και ακέφαλη πατρίδα μας για να την κάνουν
μουσουλμανική χώρα!
Ας ξυπνήσουμε λοιπόν επί τέλους!
Χριστιανική Εστία
Λαμίας
Αντιγραφή από εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου