Πολλοί γονείς θεωρούν απαραίτητο να ζητήσουν τη γνώμη του πρωτότοκου παιδιού τους πριν ακόμα αποφασίσουν αν θα κάνουν άλλο παιδί ή όχι. Οι ειδικοί είναι εντελώς αντίθετοι με αυτό για τρεις βασικούς λόγους:
Δίνεται στο παιδί το δικαίωμα να παρεμβαίνει στην προσωπική ζωή των γονιών του και κατ' επέκταση στη ζωή του νεογέννητου.
Ακόμα κι αν ένας από τους λόγους για τους οποίους αποφασίζουμε να κάνουμε δεύτερο παιδί είναι συχνά επειδή δε θέλουμε να αφήσουμε μόνο του το πρωτότοκο, η επιλογή για τη δημιουργία μιας νέας ζωής ή όχι είναι σχέδιο του ζευγαριού με αυτόνομη αξία.
Τέλος, πώς μπορεί κανείς να βασιστεί για μια απόφαση τόσο σημαντική στην ευμετάβολη διάθεση ενός παιδιού; Με αυτόν τον τρόπο ρίχνουμε στις πλάτες του το βάρος μιας επιλογής που ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητές του.
Αν το πρωτότοκο παιδί βρίσκεται στην εφηβεία μπορούμε να του εμπιστευτούμε τις ανησυχίες μας, χωρίς ωστόσο η απόφαση να εξαρτάται από την αποδοχή του (ή την άρνησή του).
Από το βιβλίο της Νέσια Λανιάντο «Παιδιά που ζηλεύουν», Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ, Σεπτέμβριος 2003, σελ. 16.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου