ΚΥΡΙΑΚΗ Δ´ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 Κείμενο Ευαγγελίου (Ματθαίου η´ 5-13)

Τω καιρώ εκείνω, εισελθόντι τω Ιησού εις Καπερναούμ προσήλθεν αυτώ εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων· Κυριε, ο παις μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος. Και λέγει αυτώ ο Ιησούς· εγώ ελθών θεραπεύσω αυτόν. Και αποκριθείς ο εκατόνταρχος έφη· Κύριε, ουκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης· αλλά μόνον ειπέ λόγω, και ιαθήσεται ο παις μου.

Και γαρ εγώ άνθρωπός ειμι υπό εξουσίαν, έχων υπ  εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω τούτω, πορεύθητι, και πορεύεται, και άλλω, έρχου, και έρχεται, και τω δούλω μου, ποίησον τούτο, και ποιεί. Ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε και είπε τοις ακολουθούσιν· αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον. Λεγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δε υιοί της βασιλείας εκβληθήσονται εις το σκότος το εξώτερον· εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων. Και είπεν ο Ιησούς τω εκατοντάρχω· ύπαγε, και ως επίστευσας γενηθήτω σοι. Και ιάθη ο παις αυτού εν τη ώρα εκείνη.

Μετάφραση Ευαγγελίου (Ματθ. η´ 5-13)

Κατ’ εκείνον τον καιρόν όταν εμπήκε ο Ιησούς εις την Καπερναούμ, ήλθε προς αυτόν ένας εκατόνταρχος, ο οποίος τον παρακαλούσε και του έλεγε, «Κύριε, ο δούλός μου είναι κατάκοιτος εις το σπίτι, παράλυτος, και υποφέρει τρομερά». Ο Ιησούς του λέγει, «Εγώ θα έλθω και θα τον θεραπεύσω». Απεκρίθη ο εκατόνταρχος, «Κύριε, δεν είμαι άξιος δια να μπης κάτω από την στέγην μου, αλλά μόνον πες έναν λόγον και θα θεραπευθή ο δούλός μου. Διότι και εγώ, που είμαι ένας άνθρωπος υπό την εξουσίαν άλλων, έχω υπό τας διαταγάς μου στρατιώτες και λέγω εις τούτον, «Πήγαινε», και πηγαίνει και εις τον άλλον «Έλα», και έρχεται και εις τον δούλόν μου, «Κάνε τούτο» και το κάνει». Όταν άκουσε αυτά ο Ιησούς, εθαύμασε και είπε εις εκείνους, που τον ακολουθούσαν, «Σας βεβαιώ ότι ούτε εις τούς Ισραηλίτας δεν ευρήκα τόσον μεγάλην πίστιν. Σας λέγω, ότι πολλοί θα έλθουν από την Ανατολήν και την Δυσιν και θα καθήσουν εις το τραπέζι μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ εις την βασιλείαν των ουρανών, ενώ τα παιδιά της βασιλείας θα ριφθούν έξω εις το σκοτάδι. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών». Και είπεν ο Ιησούς εις τον εκατόνταρχον, «Πήγαινε και ας σου γίνη όπως επίστεψες». Και εθεραπεύθηκε ο δούλος κατά την ώραν εκείνην.

Πατερικές Ερμηνευτικές σκέψεις

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (ΜΙGΝΕ Ρ. G. τ. 57, στ. 333-344)

Τι είπε ο εκατόνταρχος;... «Πες μόνο μια λέξη και θα θεραπευθή ο δούλος μου»... Κι επειδή φοβήθηκε μήπως ο Χριστός από μετριοφροσύνη αρνηθή, προσθέτει· «Γιατί κι εγώ δέχομαι διαταγές και διατάζω στρατιώτες λέγοντας στον ένα πήγαινε και πηγαίνει και στον άλλο έλα και έρχεται και στο δούλο μου κάνε ετούτο και το κάνει»... Παρ’ όλο που ο εκατόνταρχος μίλησε μ’ αυτό τον τρόπο και ομολόγησε τη μεγάλη εξουσία Του, ο Κύριος όχι μονάχα δεν τον διέψευσε, αλλά και παραδέχτηκε τη μαρτυρία και έκανε και κάτι περισσότερο από αυτό. Αυτό το συμπέρασμα το βγάζουμε από τα γραφόμενα του Ευαγγελιστή. Δεν είπε ότι επαίνεσε μόνο το λόγο του εκατοντάρχου, αλλά δείχνοντας ότι ήταν άξιος για κάτι παραπάνω από έπαινο, ότι έδειξε θαυμασμό γι’ αυτόν. Και δε θαύμασε μονάχα. Αλλά όπως ήταν γύρω όλος ο λαός συγκεντρωμένος, τον ανέφερε και στους ίδιους (τούς Ιουδαίους) ως παράδειγμα, για να τον μιμηθούν. Βλέπετε πως κερδίζει το θαυμασμό του Χριστού όποιος διακηρύξει την εξουσία Του;... Ο εκατόνταρχος ο σημερινός λέει· «Πες μια λέξη μόνο και θα θεραπευτή ο δούλος μου». Και εκδηλώνοντας το θαυμασμό Του γι’ αυτόν ο Κύριος παρατηρεί «ούτε ανάμεσα στούς Εβραίους δε βρήκα τόσο μεγάλη πίστη»... Θαυμάζει τον εκατόνταρχο και τον προβάλλει σ’ όλο το λαό και τον τιμά με τη δωρεά της βασιλείας των ουρανών και προτρέπει τούς άλλους να δείξουν τον ίδιο ζήλο. Και για να εννοήσετε ότι μίλησε μ’ αυτό τον τρόπο για να διδάξη και τους άλλους να έχουν τέτοια πίστη, ακούστε το σαφή υπαινιγμό του ευαγγελιστή· «Γύρισε ο Χριστός και είπε σ’ εκείνους που τον ακολουθούσαν· ούτε ανάμεσα στούς Εβραίους δε βρήκα τόσο μεγάλη πίστη». Επομένως η μεγάλη εμπιστοσύνη που έδειξε ο εκατόνταρχος γι’ Αυτόν είναι δείγμα πίστεως στο Χριστό και αιτία της ουράνιας βασιλείας και των άλλων αγαθών. Και δεν έμεινε ο έπαινος μόνο στα λόγια, αλλά και τον άρρωστο δούλο θεράπευσε για να επιβραβεύση την πίστη του και του έπλεξε λαμπρό στεφάνι και του υποσχέθηκε μεγάλα δώρα με τα παρακάτω λόγια· «Πολλοί θα φτάσουν από ανατολή και δύση και θα βρουν ανάπαυση στούς κόλπους του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ, τα παιδιά όμως της βασιλείας (οι ισραηλίτες) θα πεταχτούν έξω». Επειδή τους έκανε πολλά θαύματα, γι’ αυτό και τούς μιλά τόσο ανοιχτά. Κι έπειτα, για να μη νομίση κανείς ότι είναι λόγια κολακευτικά, αλλά να μάθουν όλοι ότι έτσι αισθανόταν ο εκατόνταρχος, του λέει· «Πηήγαινε, όπως πίστεψες, έτσι ας γίνη». Κι αμέσως επακολούθησε το έργο (το θαύμα), δίνοντας μαρτυρία για την προαίρεση. Και θεραπεύτηκε ο δούλος του από εκείνη την ώρα...

Εμείς όμως ας προσέξουμε και την πίστη του εκατοντάρχου προς το Χριστό. Έδειξε πως πιστεύει ότι ο Χριστός και το θάνατο εξουσιάζει σα δούλο και τον προστάζει σαν κύριος. Διότι όταν λέη, «έλα και έρχεται, και πήγαινε και πηγαίνει», εννοεί τούτο, ότι αν προστάξει ο Κυριος να μην έρθη το τέλος του δούλου, δε θα έρθει. Είδες πόσο πιστός ήταν; Αυτό που θα γινόταν ύστερα φανερό σ’ όλους, αυτός από τώρα το φανερώνει, ότι δηλαδή ο Χριστός και το θάνατο και τη ζωη εξουσιάζει και κατεβάζει στον Άδη και ανεβάζει στη ζωη. Και δε μίλησε για στρατιώτες μονάχα, αλλά και για δούλους, όπου υπάρχει μεγαλύτερος βαθμός υπακοής. Ωστόσο, και μ’ όλη την τόση πίστη του, ο εκατόνταρχος ακόμα νομίζει ανάξιο τον εαυτό του. Ο Χριστός όμως, δείχνοντας ότι ήταν άξιος να τον επισκεφθή στο σπίτι του, τον εξύψωσε πολύ περισσότερο δείχνοντας το θαυμασμό του γι’ αυτόν και τον παρουσίασε ως παράδειγμα προς μίμηση σ’ όλους και του έδωσε περισσότερα απ’ όσα ζήτησε, αφού ήρθε γυρεύοντας την υγεία του δούλου του και έφυγε παίρνοντας τη βασιλεία των ουρανών. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Χριστού· «Ζητείτε τη βασιλεία των ουρανών κι όλα τα άλλα θα προστεθούν». Επειδή ο εκατόνταρχος έδειξε πολλή πίστη και ταπεινοφροσύνη, γι’ αυτό ο Κύριος του έδωσε ως βραβείο τον ουρανό και του πρόσθεσε τη θεραπεία του δούλου. Και δεν τον τίμησε μ’ αυτό μόνο, αλλά και με το να δείξη ποιοί διώχνονται από τη βασιλεία των ουρανών για να μπη εκείνος. Από την ώρα αυτή κάνει σ’ όλους γνωστό ότι η σωτηρία πηγάζει από την πίστη, όχι από τα έργα που επιβάλλει ο νόμος. Γι’ αυτό κι η δωρεά αφορά όχι τούς Ιουδαίους μονάχα, αλλά και τα έθνη· κι όχι τόσο εκείνους, όσο αυτά. Μη νομίσετε ότι γι  αυτό το έθνος (του Ισραήλ) έγινε τούτο, αλλά για ολόκληρη την οικουμένη. Αυτό το έλεγε ο Κύριος προφητεύοντας για τα έθνη και δημιουργώντας τους αγαθές ελπίδες...

Στο μεγάλο όμως αυτό θαυμαστό γεγονός δεν ήταν μικρή κι η συνεισφορά του εκατόνταρχου. Αυτό κι ο Χριστός το φανέρωσε λέγοντας· «Πήγαινε κι όπως πίστεψες ας γίνη». Έτσι η θεραπεία του δούλου φανέρωσε σ’ όλους και τη δύναμη του Χριστού και την πίστη του εκατοντάρχου κι έδωσε αξιόπιστη διαβεβαίωση για το μέλλον. Περισσότερο απ’ όλα βέβαια διαλαλούσε τη δύναμη του Χριστού. Δεν αποκατέστησε μόνο το σώμα του δούλου, αλλά με τα θαύματα τράβηξε προς την πίστη και την ψυχή του εκατοντάρχου. Αλλά ας μην προσέξουμε αυτά μονάχα, ότι δηλαδή αυτός πίστεψε και εκείνος θεραπεύτηκε, αλλά ας θαυμάσωμε και την ταχύτητα του θαύματος. Αυτό ήθελε να επισημάνη ο Ευαγγελιστής λέγοντας· «Και θεραπεύτηκε ο δούλος του την ώρα εκείνη».

Η εικόνα είναι από την ιστοθέση: http://blogs.sch.gr/kantonopou/2011/07/09/