Γιατί οι οικογένειες στο διαδίκτυο έχουν ένα ή δυο παιδιά

Λυσσαλέος ο πόλεμος που διεξάγεται εναντίον του θεσμού της οικογένειας. Και μάλιστα εναντίον της ελληνορθόδοξης οικογένειας. Ο πόλεμος είναι πολυεπίπεδος.

Εναντίον της απόκτησης παιδιών. Εναντίον του εκκλησιασμού, της προσευχής, της ενότητας των συζύγων, της ενότητας των παιδιών, της ενότητας μεταξύ συγγενών, της οικογενειακής τραπέζης, της συνοχής των μελών κ.ά.

Όταν ακούει ή διαβάζει κανείς φράσεις σαν τις παραπάνω εύκολα εκφέρει την κρίση: αυτά είναι υπερβολές. Σήμερα, λένε, υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τα παιδιά, τους συζύγους, την οικογένεια. Και πράγματι υπάρχουν κάποιο σχετικοί νόμοι. Αλλά οι οικογένειες διαλύονται.

Αυτές οι δικαιολογίες μοιάζουν με την τακτική εκείνου που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό του. Ναι! Διότι η πραγματικότητα κάθε μέρα πολεμάει την οικογένεια και ειδικά στο θέμα των παιδιών. Πιο συγκεκριμένα:

Η νομιμοποίηση των εκτρώσεων, πέρα από οποιοδήποτε άλλο κακό ή αμαρτία, είναι υπεύθυνη για τη μείωση των παιδιών.

Η σύγχρονη οικονομική νομοθεσία ουσιαστικά τιμωρεί τις οικογένειες που έχουν πολλά παιδιά είτε ως προς την φορολογία εισοδήματος είτε ως προς την φορολογία κατοικίας για να «βολευτούν» τα πολλά παιδιά.

Οι πραγματικές ή εξεζητημένες ανάγκες σε χρήματα για την φροντίδα των παιδιών διογκώθηκαν υπέρμετρα από την διαφήμιση, την καταναλωτική συμπεριφορά γονέων- παιδιών, τον μιμητισμό ή άλλους λόγους. Δεν αρνούμαστε βέβαια την ανάγκη των χρημάτων, αλλά σε πιο παραδοσιακές κοινωνίες, παλαιότερα και σήμερα, ή έλλειψη χρημάτων δεν ήταν κριτήριο για την απόκτηση παιδιών.

Τα σχολικά βιβλία (κυρίως του Δημοτικού) όπου παρουσιάζουν οικογένεια στο μεγαλύτερό τους ποσοστό παρουσιάζουν οικογένεια μόνο με ένα ή δυο παιδιά.

Παρόμοια στο διαδίκτυο μόλις δώσεις αναζήτηση με λέξεις οικογένεια/εικόνες σου βγάζει οικογένεια με δυο γονείς και ένα ή δυο παιδιά.

Το αυτοκίνητο (απαραίτητο σήμερα για κάθε οικογένεια) δεν έχει τη δυνατότητα για περισσότερα από δυο ή τρία παιδιά. Και ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο για περισσότερα παιδιά έχει δυσβάστακτα οικονομικά βάρη.

Η κοινωνία της καλοπέρασης και της άνεσης την οποία έχουμε φτιάξει για μικρούς και μεγάλους προσπαθεί να πάρει οριστικό διαζύγιο από τα πολλά παιδιά διότι έχει επιλέξει να ζήσει με την ανάπαυση, την τεμπελιά, τη διασκέδαση, το ξενύχτι μέχρι το πρωί, την απόλαυση και τον ελάχιστο κόπο. Τα πολλά παιδιά όμως θέλουν δουλειά στο σπίτι, αφιέρωση χρόνου, υπομονή, συγχωρητικότητα, ισορροπίες και πολλά άλλα για τα οποία δεν είναι διατεθειμένοι οι σημερινοί γονείς. Πολλές φορές μάλιστα ο ερχομός του παιδιού και μάλιστα του πρώτου έχει ξεβολέψει τους γονείς. Τους έχει δημιουργήσει προβλήματα όπως π.χ. επίσπευση γάμου, επίρριψη ευθυνών σ’  αυτόν που «δεν πρόσεξε» και ήρθε η εγκυμοσύνη, ανάληψη γονεϊκών φροντίδων σε χρόνο που δεν το ήθελαν ή και δεν μπορούσαν κ.ά.

Όμως η ύπαρξη πολλών παιδιών μέσα στο σπίτι είναι το καλύτερο περιβάλλον για την ανάπτυξη των παιδιών.

Διάβασα κάπου και σας το μεταφέρω όπως το βρήκα:

Όσοι μεγάλωσαν με αδέλφια ξέρουν ότι…

Στο σπίτι υπάρχει πάντα ένας φίλος για να παίξει μαζί σου

Όταν έχεις αδέλφια, έχεις παρέα. Κι όταν έχεις παρέα, δεν νιώθεις μοναξιά. … το παιχνίδι στο σπίτι είναι εγγυημένο . Σε ποιον αρέσει να παίζει μόνος του;

Η αδελφική αγάπη είναι ανιδιοτελής και παντοτινή

Οι φιλίες και οι έρωτες είναι εύθραυστοι. Η αδελφική αγάπη όμως έρχεται για να μείνει! Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η αγάπη μένει αναλλοίωτη. Αν μείνεις άνεργος, αν η ζωή σε κάνει γκρινιάρη και εσωστρεφή, αν δεν έχεις χρόνο να διαθέσεις στους ανθρώπους που αγαπάς και οι προτεραιότητές σου έχουν αλλάξει, οι φίλοι ίσως χαθούν. Το αδελφάκι σου θα υπομείνει την άσχημη περίοδο και θα περιμένει –αγαπώντας σε σιωπηλά- την επάνοδό σου.

Υπάρχει κάποιος που μπορείς να εμπιστευτείς τυφλά

Έχετε μοιραστεί μια ζωή μαζί –παιδικά χρόνια, εφηβικούς έρωτες, τσακωμούς, τρυφερότητες και μυστικά. Τα αδέλφια σου σε ξέρουν καλύτερα από ότι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου… δεν μπορείς να τους κρυφτείς: γνωρίζουν κάθε καλά κρυμμένη πλευρά σου και κάθε μυστικό σου. Με τα αδέλφια σου μπορείς να μοιραστείς τα πάντα, χωρίς δεύτερες σκέψεις και ενδοιασμούς!

Τα αδέλφια σε κοινωνικοποιούν

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με αδέλφια, είναι συνήθως κοινωνικά «ικανότερα» απ’ τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνα –τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Ο αδελφός ή η αδελφή σου σού έμαθε πώς είναι να παίζεις για ώρες με κάποιον κι αυτός ο κάποιος, να σου παίρνει τα παιχνίδια απ’ το χέρι ή να σου δίνει μια καρπαζιά επειδή αρνήθηκες να παίξετε κούκλες. Τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον παιδικό σταθμό;

Τα αδέλφια σε μαθαίνουν να μοιράζεσαι

Το παιχνίδι του διπλανού είναι πάντα καλύτερο απ’ το δικό σου! Μ’ αυτή τη λογική για σημαία πορεύονται τ’ αδέλφια από καταβολής κόσμου. Έτσι, το «Δικό μου!» είναι φράση αγαπημένη κάθε παιδιού, με αδέλφια, που σέβεται τον εαυτό του… Αργότερα, μεγαλώνοντας, μαθαίνεις να μοιράζεσαι τα παιχνίδια σου και τα ρούχα σου και το κρεβάτι σου και, πιο μετά, το σπίτι και το τραπέζι και τα λεφτά σου.

Έχεις πάντοτε ένα σύμμαχο

Όταν όλοι και όλα δείχνουν να είναι εναντίον σου ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος στο πλευρό σου. Τα αδέλφια σχηματίζουν υπό περιστάσεις μέτωπο κατά της «δυναστείας»/γκρίνιας/ αυστηρότητας των γονιών τους -μοιράζονται κατσάδες και τιμωρίες. Κι αυτή η συμμαχία είναι δεσμός άρρηκτος.

Τα αδέλφια σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο

Τα αδέλφια σου μαθαίνουν ποια είναι τα όριά σου, σου μαθαίνουν να μοιράζεσαι και να αγαπάς άνευ όρων. Σου μαθαίνουν να αγαπάς με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση. Σε μαθαίνουν να συγχωρείς, να αφοσιώνεσαι και να έχεις υπομονή. Και να παίζεις…