Συχνά οι γονείς αναρωτιούνται αν πρέπει να παρεμβαίνουν στις σχολικές υποχρεώσεις των παιδιών τους ή θα πρέπει να τα αφήσουν να αυτενεργούν, να γίνονται υπεύθυνα μέσα από τα λάθη τους και να περιορίζονται στο ρόλο του γονέα και όχι του δασκάλου στο σπίτι;
Το πιο συχνό φαινόμενο στο σπίτι είναι οι γονείς να παριστάνουν τους δασκάλους, αγωνιούν, ελέγχουν, διορθώνουν,
θυμώνουν. Συχνά ξεχνούν ότι δεν φοιτούν εκείνοι στο σχολείο και λένε:
«Σήμερα είχαμε πολλά διαβάσματα και δεν προλάβαμε» ή «έχουμε τεστ
αύριο»… Δημιουργούν έτσι μια σχέση, που τους ταυτίζει με το παιδί τους.
Μέσα απ’ αυτή τη σχέση το παιδί παίρνει το μήνυμα ότι το ίδιο είναι
ανίκανο να τα καταφέρει μόνο του, ότι έχει ανάγκη από το δεκανίκι του
γονιού, για να είναι καλός μαθητής. Το μικρό παιδί, αντί να εξασκεί τις δικές του μαθησιακές δεξιότητες, μαθαίνει να στηρίζεται στον ενήλικα.
Τι πρέπει να κάνει ο γονιός;
*Να αποδέχεται το παιδί του με τις ικανότητες αλλά και με τις δυσκολίες του.
*Να φροντίζει ο χώρος που διαβάζει το παιδί να είναι καθαρός και ήσυχος.
*Να αφήνει το παιδί να ασχολείται με τις σχολικές του υποχρεώσεις και να επεμβαίνει μόνο όταν το παιδί δυσκολεύεται
*Να ελέγχει στο τέλος αν το παιδί έχει διαβάσει.
*Να έχει υπομονή, τα παιδιά δεν χρειάζονται στο σπίτι ένα γονιό-δάσκαλο!!
*Να βάλει ένα καθημερινό ημερήσιο πρόγραμμα διαβάσματος και να το τηρούν μαζί με το παιδί
*Να αφήνει το παιδί να έχει χρόνο για παιχνίδι-είναι πραγματικά απαραίτητο καθημερινά!
Σοφία Τσιντσικλόγλου, Ειδική Παιδαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου