1956
και η Σαντορίνη ξυπνά από φοβερό σεισμό.Τρομερά κύματα απειλούν
το νησί και οι νησιώτες τρέχουν να σωθούν πανικόβλητοι.
Όμως
η οργή του γίγαντα ,δηλαδή του φοβερού σεισμού ξεσπά και και
σε άλλα νησιά του Αιγαίου πελάγους,ανάμεσά τους και στην
Κάλυμνο.Παλιροικά κύματα ύψους δύο μέτρων χτύπησαν το νησί και
στις κάμερες των σπιτιών βρέθηκαν ψάρια!
Μετά
από λίγο τα κύματα άρπαξαν το όμορφο καίκι του καπετάν-Παναγή
και το έριξαν εκδικητικά στην προκυμαία.Όμως τι θαυμαστό!Το
καράβι στάθηκε όρθιο λες και ήθελε να ζήσει ακόμα, ο δε
καπετάνιος και οι συντοπίτες του δεν πίστευαν στα μάτια
τους.Πώς ισορροπούσε το καράβι χωρίς να έχει τσακιστεί.!
Όταν
αποσύρθηκαν τα νερά ο καπετάνιος πήγε να δει το μυστήριο με
το καράβι του.Και είδε και αυτός και οι άλλοι ναυτικοί ότι
την καρίνα του καραβιού την συγκρατούσε ένας μικρός σταυρός
σπασμένος από το κατάρτι του πλοίου!
Ο
καπετάν -Παναγής μονολόγησε τότε:Ένα καράβι είναι η ζωή του
ανθρώπου που στέκεται και σώζεται με την δύναμη του Τιμίου
Σταυρού.
(Περιοδικό:’’η δράση μας ‘’ τεύχος Αυγούστου -Σεπτεμβρίου 2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου