Η ιεραποστολική δράση των πρώτων χριστιανών

Αυτοί μας δείχνουν τι μπορεί να κάνει και αυτός ακόμη ο απλός πιστός, όταν είναι «ζήλω πεπυρωμένος». Οι πρώτοι Χριστιανοί, λοιπόν, είχαν τη φλόγα της ιεραποστολής πολύ δυνατή μέσα τους. Όπου βρίσκονταν έπρεπε να δράσουν, να ψαρέψουν ψυχές.

Γι’ αυτό μέσα στους διωγμούς όχι μόνο δε λιγόστευαν οι πιστοί, αλλά και αύξαναν σε αριθμό. Τους αύξανε ο ζήλος των ευλογημένων εκείνων μαθητών, η δράση τους η ιεραποστολική.

Δούλοι ήταν πολλοί απ’ αυτούς, κηπουροί, γεωργοί, μαρμαρογλύπτες, στρατιωτικοί, έμποροι, τεχνίτες. Λοιπόν, όπου βρίσκονταν, έριχναν το δίχτυ του Θεού και προσέλκυαν ψυχές. Και ενώ οι διώκτες αποδεκάτιζαν την Εκκλησία με τους αιματηρούς και θηριώδεις διωγμούς τους, τα μέλη της πληθύνονταν.

Και, όπως γνωρίζουμε, την Εκκλησία της Ρώμης δεν την ίδρυσαν αρχικώς Απόστολοι, αλλά Χριστιανοί δούλοι και έμποροι.

Να τι θα πει, αδελφέ μου, ιεραποστολική καρδιά, ιεραποστολικός ζήλος και ενθουσιασμός!

Εάν λοιπόν το παράδειγμα του Κυρίου και των αγίων Αποστόλων μάς φαίνεται απλησίαστο, δεν μπορούμε να δικαιολογηθούμε, εφόσον υπάρχει το παράδειγμα των πρώτων πιστών, των απλών και αγίων εκείνων μελών της χριστιανικής Εκκλησίας.

Στο σημείο αυτό αξίζει να παραθέσουμε μια γνώμη του ιερού Χρυσοστόμου, που προτρέπει όλους τους πιστούς να εργάζονται ιεραποστολικώς για τη σωτηρία ψυχών:

«Για να δείξει ο Κύριος, ότι πρέπει εμείς οι πιστοί να γινόμαστε ωφέλιμοι και σε άλλους, μας ονόμασε άλας και ζύμη και φως… Λοιπόν ο λύχνος με το φως δε φωτίζει τον εαυτό του, αλλά αυτούς που βρίσκονται στο σκοτάδι. Κι εσύ, Χριστιανέ, τότε είσαι λύχνος πνευματικός, όταν όχι μόνον απολαμβάνεις ο ίδιος το φως, αλλά όταν οδηγείς εκείνον τον πλανημένο στο Χριστό. Γιατί ποια είναι η ωφέλεια του Χριστιανού, όταν δεν κερδίζει κανέναν και δεν τον οδηγεί στην αρετή; Είσαι και «άλας». Αλλά και το αλάτι δεν αλατίζει τον εαυτό του, αλλά τα άλλα τρόφιμα. Έτσι λοιπόν και συ ο πιστς, αφού σε έκαμε ο Θεός άλας πνευματικό, αλάτισε τους άλλους, απάλλαξέ τους από τη ραθυμία και αδιαφορία και ένωσέ τους με την Εκκλησία.

Έπειτα ο Χριστός σε ονόμασε «ζύμη». Και η ζύμη δε ζυμώνει τον εαυτό της, αλλά τη μάζα του ζυμαριού, την πολλή. Έτσι κι εσείς οι πιστοί, έστω κι αν είστε λίγοι στον αριθμό, πρέπει να γίνετε δυνατοί με την πίστη και το ζήλο σας…»

Έτσι τόνιζε ο ιερός Χρυσόστομος προς τα απλά μέλη της Εκκλησίας το μεγάλο χρέος τους για την ιεραποστολική δράση και τους προέτρεπε σ’ αυτήν.

Από το βιβλίο “Εκστρατεία Ιεραποστολής” του Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Π. Χαραλαμπίδη,
θεολόγου – ιεροκήρυκα, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ο Σωτήρ”.

 Πηγή