Μάθημα Θρησκευτικῶν ἢ «βδέλυγμα ἐρημώσεως»;

Οἱ συντάκτες τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν κατηγοροῦν συνήθως τοὺς ἐπικριτές τους ὅτι κρίνουν τὸ Πρόγραμμα χωρὶς νὰ  τὸ ἔχουν μελετήσει. Τοὺς πληροφοροῦμε ὅτι ἐμεῖς πρὶν τὸ μελετήσουμε τὸ κρίναμε μὲ ἐπιείκεια. Ὅταν τὸ μελετήσαμε, φρίξαμε!

Καὶ τὸ μελετήσαμε καὶ δύο καὶ τρεῖς καὶ περισσότερες φορές. Τὰ ἐρωτήματα ποὺ τίθενται εἶναι τρομερά. Ἐδῶ θὰ θέσουμε μόνο τρία:

Πρῶτον:

Πουθενὰ στὸ νέο Πρόγραμμα δὲν λέγεται καθαρὰ ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός. Μόνο σὲ μιὰ δραστηριότητα τῆς Β΄ Γυμνασίου καλοῦνται τὰ παιδιὰ μὲ βάση τὸ χωρίο «Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» ( Ἰω. ιδ΄ 6) νὰ  ἐπαληθεύσουν τοὺς τρεῖς χαρακτηρισμοὺς στὰ κείμενα ποὺ ἐπεξεργάσθηκαν.

Τὰ παιδιὰ μαθαίνουν νὰ «ἀναγνωρίζουν καὶ ἀξιολογοῦν τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς δάσκαλο».

Μόνον αὐτό! («Ὁ Ἰησοῦς ὡς δάσκαλος, συνοδοιπόρος καὶ ὁδηγός»)· ἐνῶ παράλληλα στὴν ἴδια ἑνότητα μαθαίνουν ὅτι ὑπάρχουν καὶ οἱ «Μεγάλοι δάσκαλοι θρησκειῶν τοῦ κόσμου:

• Μωάμεθ • Κομφούκιος • Βούδας»!

Καὶ ρωτᾶμε: Αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ τὴ μέγιστη προδοσία τοῦ νέου Προγράμματος καὶ εἰσαγωγὴ τῆς Πανθρησκείας;

Δεύτερον:

Γιὰ ποιὸ λόγο ὅλα αὐτὰ διδάσκονται ἀπὸ τὴν Τρίτη Δημοτικοῦ; Γιατί δὲν τὰ ἀφήνουν γιὰ τὸ Λύκειο; Αὐτὴ ἡ παράλληλη διδασκαλία τῶν τριῶν κύκλων γνώσεως, ὅπως τοὺς ὀνομάζουν, δὲν εἶναι οὐσιαστικὰ ἀποδοχὴ τῆς Πανθρησκείας;

Τρίτον:

Γιατί ἡ Ἱερὰ Σύνοδος δὲν ἀξιολογεῖ ἀκόμη δεόντως τὴ σοβαρότητα καὶ τὸ ἐπεῖγον τοῦ ζητήματος; Αὐτὴ ἡ ἀπορία βασανίζει τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐναγωνίως περιμένει καίρια τοποθέτησή της καὶ δραστικὲς ἐνέργειές της.

Ἡ δική μας θέση εἶναι ξεκάθαρη: Παρὰ νὰ διδάσκεται ἔτσι τὸ Μάθημα, προτιμότερο νὰ καταργηθεῖ τελείως! Ἔτσι ὅπως πάει νὰ γίνει, δὲν εἶναι τίποτε λιγότερο ἀπὸ τὸ βρωμερὸ «βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως» (Ματθ. κδ΄ 15) τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου!

«Ο ΣΩΤΗΡ»