Δεν έχετε επιλέξει ένα επάγγελμα, έχετε επιλέξει ένα λειτούργημα! – Ανοικτή επιστολή

Ανοιχτή επιστολή στους εισακτέους των Παιδαγωγικών Τμημάτων.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

(γιατί πλέον συνάδελφοι και συναδέλφισσες είστε, εν καιρώ θα συναντηθούμε και στις σχολικές τάξεις)

συγχαρητήρια για την επιτυχία σας!

Σας εύχομαι από καρδιάς καλή δύναμη, καλό πτυχίο και καλή τύχη σε κάθε βήμα της ζωής σας!

Θυμάμαι κι εγώ τη μέρα που έμαθα ότι πέρασα στο ΠΤΔΕ Πάτρας. Σαν χτες τη θυμάμαι κι ας πέρασαν δώδεκα χρόνια…

Ομολογώ δε γνώριζα τότε πόσο σημαντικό και σπουδαίο έργο είναι να έχεις την ευθύνη της διδασκαλίας των μικρών μαθητών.

Να είστε βέβαιοι πως, όταν με το καλό μπείτε στις τάξεις, θα νιώσετε όχι μόνο την ευθύνη αλλά και την τιμή και τη χαρά που σου δίνει η καθημερινή συναναστροφή με τους μικρούς μαθητές.

Θα νιώσετε τη σπουδαιότητα του λειτουργήματος να «εργάζεσαι» με τα παιδιά που οι γονείς τους μας εμπιστεύονται για να τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν τις δυνάμεις τους, τις ικανότητές τους, να γίνουν όσο το δυνατόν καλύτερα και πλούσια σε γνώσεις, αξίες και ιδανικά.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, στα τέσσερα χρόνια των σπουδών σας θα μάθετε πάρα πολλά, οι καθηγητές θα σας δώσουν γνώσεις, πληροφορίες, κατευθύνσεις για να  εκτελείτε το καθήκον σας.

Να θυμάστε όμως κάτι:

Δεν έχετε επιλέξει ένα επάγγελμα, έχετε επιλέξει ένα λειτούργημα.

Το να είσαι εκπαιδευτικός δε θα σας κάνει πλούσιους, δε θα σας οδηγήσει εύκολα στην κοινωνική ή άλλη καταξίωση, είναι κάτι που απαιτεί θυσίες, ψυχική αντοχή, αγώνα και , πάνω από όλα, αληθινή αγάπη για τα μικρά παιδιά.

Η υλική αμοιβή δε θα είναι ποτέ αντάξια του έργου σας, η ηθική αμοιβή όμως μπορεί να είναι μεγαλύτερη από όση μπορείτε να φανταστείτε μόνο υπό μία προϋπόθεση:

Να μη δείτε το έργο σας ως μισθοφόρος, αλλά ως στρατιώτης του πνεύματος και της χώρας.

Όταν έρθει η ώρα, θα δείτε πως η όποια διέξοδος σας ανοίγεται στην αγορά εργασίας από τα Παιδαγωγικά Τμήματα τελικά δεν είναι ούτε τόσο λαμπερή, ούτε τόσο «αξιόλογη».

Ο μισθός δεν ήταν και δεν είναι ικανοποιητικός και, όταν με το καλό τελειώσει η οικονομική κρίση, δε θα φαντάζει σοβαρό κίνητρο για να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός.

Αν επιλέξατε το Παιδαγωγικό γιατί πιστεύετε ότι θα σας εξασφαλίσει άμεση επαγγελματική αποκατάσταση, θα σας απογοητεύσει η σκληρή πραγματικότητα που τόσο έντεχνα σας απέκρυψαν τα ΜΜΕ και οι όποιοι άλλοι «συμβουλάτορες» που χωρίς γνώσεις σας έδειξαν «αυτό το δρόμο».

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι , αν δεν αγαπάτε ειλικρινά τα παιδιά, έχετε επιλέξει το χειρότερο επάγγελμα που θα μπορούσατε να ασκήσετε και που κανένας μισθός, όσο υψηλός κι αν είναι αυτός, δε θα μπορέσει να σας βοηθήσει να γίνετε έστω μέτριοι εκπαιδευτικοί.

Αν δε λατρεύετε να βλέπετε γύρω σας κάθε μέρα τα παιδιά, αν δε θέλετε να τα έχετε στο μυαλό σας ακόμα κι όταν δε διδάσκετε, αν δε μπορείτε να ανεχτείτε ότι αυτά θα είναι πολλές φορές το επίκεντρο των συζητήσεων σας ακόμα και με την παρέα σας ή την οικογένειά σας, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσετε.

Έχετε περάσει σε μια σχολή που σας οδηγεί σε ένα λειτούργημα, όχι σε ένα επάγγελμα.

Ανοίξτε το μυαλό σας σε νέες γνώσεις, ανοίξτε την καρδιά σας για να μπορεί να δεχτεί την τεράστια αγάπη που θα σας δείξουν οι μαθητές σας.

Η ευθύνη είναι μεγάλη, το φορτίο είναι βαρύ, το ταξίδι όμως για εμάς που ταξιδεύουμε συνειδητά είναι υπέροχο!

Φιλικά

Μπλέτσας Κ. Χρήστος, Δάσκαλος

ΠΗΓΗ