O Άγιος Μητροφάνης Chang Tzi-tzung και οι Άγιοι Κινέζοι Μάρτυρες και Ομολογητές (π.Σεραφείμ Ρόουζ)

Εισαγωγικά.

Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός ήρθε στην Κίνα αρχικά μέσω της γειτονικής της χώρας, της Ρωσίας.

Το 1685 οι Κινέζοι κατέλαβαν το Αλμπαζίν, το οποίο βρίσκεται στη Ρωσία στα βόρεια σύνορα της Κίνας, και αιχμαλώτισαν ένα μεγάλο αριθμό Κοζάκων και Ορθόδοξων Αλμπαζινών. Σαρανταπέντε από αυτούς μπήκαν στην υπηρεσία του Κινέζου Αυτοκράτορα και τους πήραν στο Πεκίνο μαζί με τον ιερέα τους, τον π. Μάξιμο. Ο Αυτοκράτορας K’ang-hsi τους δέχθηκε ευγενικά, και παραχώρησε στον π. Μάξιμο ένα παλιό Βουδιστικό ναό να τον μετατρέψει σε Χριστιανική εκκλησία για τις πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων του. Χτίστηκαν σπίτια για ιερείς, και η εκκλησία, αφιερωμένη στην Αγία του Θεού Σοφία, εγκαινιάστηκε το 1698.

Το 1712 ο π. Μάξιμος κοιμήθηκε, και ο Αυτοκράτορας K’ang-hsi επέτρεψε σε έναν άλλον ιερέα να έρθει από τη Ρωσία στο Πεκίνο για να τον αντικαταστήσει. Στο Πεκίνο οι Ορθόδοξοι ιερείς ονομάζονταν λάμας, και ο Ορθόδοξος αρχιμανδρίτης ονομαζόταν τα λάμα (μεγάλος λάμα).

Καθώς περνούσε ο καιρός γίνονταν γάμοι μεταξύ Αλμπαζινών και Κινέζων, και οι απόγονοί τους σύντομα δεν διακρίνονταν από τον υπόλοιπο Κινέζικο πληθυσμό. Αυτοί οι απόγονοι παρέμειναν σταθεροί στην Ορθοδοξία.

Τις επόμενες δεκαετίες η Ορθόδοξη ιεραποστολή στην Κίνα παρεμποδίστηκε εξαιτίας πολιτικών προβλημάτων που ανέκυψαν μεταξύ Ρωσίας και Κίνας. Το κήρυγμα προς τους Κινέζους απαγορεύτηκε.

Ωστόσο κάθε χρόνο στο Πεκίνο γίνονταν Ορθόδοξοι από δέκα ως σαράντα άτομα. Μερικοί από αυτούς τους πρώτους προσήλυτους έγιναν αγιογράφοι, και κόσμησαν την εκκλησία στο Πεκίνο με Ορθόδοξες εικόνες κινέζικης τεχνοτροπίας.

Το 1858 το πολιτικό κλίμα άλλαξε. Με τη συνθήκη του Tient-sin παραχωρήθηκε στους Χριστιανούς ιεραπόστολους το δικαίωμα παραμονής στη χώρα. Αυτό ήταν το ξεκίνημα μιας νέας περιόδου για την Κινέζικη Ορθόδοξη αποστολή. Άγαμοι και έγγαμοι ιερείς που ήρθαν από τη Ρωσία μετέφρασαν και τύπωσαν την Καινή Διαθήκη, το Ψαλτήρι και Ορθόδοξες ακολουθίες στα Κινέζικα, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για μια αυτόχθονη Κινεζική Ορθοδοξία. Το κήρυγμα του Ευαγγελίου επεκτάθηκε και πέρα από το Πεκίνο, στο Tung-ting-an, όπου χτίστηκε μια εκκλησία και πολλοί Κινέζοι χωρικοί έγιναν ένθερμοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Άνοιξαν επίσης εκκλησίες στο Hankow και στο Kalgan.

Ο ΠΑΤΗΡ ΜΗΤΡΟΦΑΝOΣ CHANG

Το 1880 ο πρώτος γηγενής Κινέζος Ορθόδοξος Ιερέας, ο π. Μητρoφάνης Chang (Chang Tzi-tzung), χειροτονήθηκε από τον Αγ. Νικόλαο Kasatkin, επίσκοπο Τόκυο. Η αποδοχή της ιερωσύνης από τον π. Μητροφάνη   ήταν μια πράξη ηρωϊκή, γιατί την εποχή εκείνη το να είναι κανείς Χριστιανός ήταν πιο επικίνδυνο και πιο δύσκολο από κάθε άλλη φορά στην κινεζική ιστορία. Στην Κίνα είχαν ισχυροποιηθεί τότε τα ξενόφοβα και αντιχριστιανικά συναισθήματα, σε αντίδραση προς τον αποικιοκρατικό επεκτατισμό των Ευρωπαϊκών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα.

Συνέβαιναν ξεσπάσματα βίας, που είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο των ξένων και Κινέζων Χριστιανών προσηλύτων.

Όταν έγινε ιερέας, ο π. Μητροφάνης  είπε ότι ήξερε πως το τέλος του «δεν θα ήταν ευχάριστο». Αυτός και οι άνθρωποί του δοκιμάζονταν συνεχώς, και ονομάζονταν «διάβολοι κατώτερης τάξης», χαρακτηρισμός μόλις λίγο καλύτερος από το «ξένοι διάβολοι». Αν και τον θεωρούσαν ότι είχε προδώσει την Κινέζικη κουλτούρα του με το να γίνει Χριστιανός, ο ίδιος γνώριζε ότι είχε αγκαλιάσει μια πίστη που ήταν πέρα από κουλτούρες, και ότι η αποκάλυψη του Χριστού ανήκε τόσο στην Κίνα όσο και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Κοιτάζοντας πάνω από τα πολιτικά και τα πολιτιστικά, διέκρινε με το πνεύμα του ότι προετοίμαζε το Κινέζικο Ορθόδοξο ποίμνιό του στο να προσαρτηθεί στις τάξεις των μαρτύρων στον ουρανό.

Το 1897 η Κινέζικη Ορθόδοξη Εκκλησία έλαβε μια μεγάλη ευλογία με τον ερχομό στο Πεκίνο του Αρχιμανδρίτου Ιννοκέντιου Figorovsky (που αργότερα έγινε επίσκοπος), ο οποίος αποδείχθηκε ότι έβλεπε μακριά, περισσότερο από κάθε άλλο ιερέα που ήρθε ποτέ στην Κίνα. Μεταξύ άλλων ίδρυσε ένα μοναστήρι, φρόντισε οι καθημερινές ακολουθίες να γίνονται στην κινέζικη γλώσσα, απέστειλε ανθρώπους από το Πεκίνο να διαδόσουν το μήνυμα του Χριστού, και ξεκίνησε φιλανθρωπικά έργα.

Αυτό βοήθησε στο να ενδυναμωθεί η Κινέζικη Εκκλησία και να προετοιμαστεί για τη σοβαρότερη δοκιμασία για την ύπαρξή της.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ

Το 1900 συνέβη η άτιμη εξέγερση που είναι γνωστή με το όνομα Κίνημα των Μποξέρ. Η εξέγερση έγινε από μια μυστική οργάνωση ανθρώπων που ασχολούνταν με πολεμικές τέχνες και αποκρυφισμό και ονομάζονταν οι «Μποξέρ του Πνεύματος,» οι οποίοι ορκίστηκαν να απαλλάξουν την Κίνα από τους ξένους και τους Χριστιανούς. Με τη μύησή τους στην οργάνωση, ισχυρίζονταν ότι ενοικούσε μέσα τους ένας θεός ο οποίος τους προίκιζε με δυνάμεις υπεράνθρωπες. Όταν άρχισαν να πολιορκούν το Πεκίνο, κηνύγησαν τους Κινέζους Χριστιανούς και τους πρόσταξαν να λατρέψουν τους θεούς τους, η αλλιώς θα βασανίζονταν και  θα σκοτώνονταν. Χιλιάδες Χριστιανοί σφάχτηκαν, αποκεφαλίστηκαν και θυσιάστηκαν.

Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης των Μποξέρ, οι Ορθόδοξες εκκλησίες στο Πεκίνο, στο Tung-ting-an και στο Kalgan καταστράφηκαν, μαζί με το ορθόδοξο τυπογραφείο και τις αδημοσίευτες μεταφράσεις του και την τεράστια συλλογή του από κινητά τυπογραφικά στοιχεία με Κινέζικους χαρακτήρες.

Τη νύχτα της 11ης Ιουνίου, οι Μπoξέρ επιτέθηκαν στην εκκλησία στο Πεκίνο. Σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων, οι Κινέζοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί εκεί αντιμετώπισαν τον θάνατο με τρομερό θάρρος. Ο Παύλος Wan, ένας Ορθόδοξος δάσκαλος, πέθανε με την προσευχή στα χείλη. Η Ia Wen, μια άλλη δασκάλα, βασανίστηκε δύο φορές. Την πρώτη φορά, οι Μποξέρ την έκαναν κομμάτια και την πέταξαν μισοπεθαμένη στο έδαφος. Όταν ανέκτησε τις αισθήσεις της, οι Μποξέρ ξανά την έπιασαν και αυτή τη φορά την βασάνισαν μέχρι θανάτου. Και τις δύο φορές η Ia Wen ομολόγησε τον Χριστό με χαρά μπροστά στους βασανιστές της.

Οι Μποξέρ έκαψαν τα κτίρια της Ορθόδοξης ιεραποστολής στο Πεκίνο το βράδυ της 14ης Ιουνίου. Πολλοί από τους πιστούς, για να γλιτώσουν από τον κίνδυνο, μαζεύτηκαν στο σπίτι του π. Μητροφάνους.

Μεταξύ αυτών ήσαν και κάποιοι που πριν είχαν κακές διαθέσεις προς τον ιερέα, και όμως δεν τους έδιωξε. Διακρίνοντας ότι μερικοί ήσαν λιγόψυχοι, τους ενθάρρυνε.

Στις δέκα το βράδυ της 23ης Ιουνίου, στρατιώτες και Μποξέρ περικύκλωσαν την κατοικία του π. Μητροφάνους. Την ώρα εκείνη βρίσκονταν εκεί περισσότεροι από εβδομήντα Χριστιανοί. Οι πιο δυνατοί ξέφυγαν, ενώ ο π. Μητροφάνης  και πολλοί άλλοι, κυρίως γυναίκες και παιδιά, παρέμειναν και δολοφονήθηκαν. Ο π. Μητροφάνης  κάθησε στην αυλή μπροστά στο σπίτι του, και οι Μποξέρ του έδωσαν επανειλημμένες μαχαιριές στο στήθος. Έπεσε κάτω από μια χουρμαδιά.

Η γυναίκα του π. Μητροφάνους και οι τρεις γιοι του ήταν στον τόπο της δολοφονίας. Αφού οι Μποξέρ σκότωσαν τον π. Μητροφάνη , άρπαξαν τον εφτάχρονο γιο του Ιωάννη, του εξάρθρωσαν τους ώμους και του έκοψαν τα δάχτυλα των ποδιών, τη μύτη και τ’ αυτιά.

Το επόμενο πρωΐ καθόταν γυμνός και ξυπόλυτος στην εξώπορτα. Τα χαμίνια του δρόμου τον κορόϊδευαν, φωνάζοντάς τον «οπαδό των διαβόλων», αλλά το αγόρι απάντησε εύστοχα, «Είμαι πιστός του Θεού, και όχι οπαδός των διαβόλων» Όταν ο κόσμος τον ρωτούσε αν πονούσε, είπε πως όχι. Με ένα χαμόγελο το μικρό αγόρι είπε, «Δεν είναι δύσκολο να υποφέρει κανείς για τον Χριστό».

Αργότερα την ίδια μέρα οι Μποξέρ επέστρεψαν και πήραν τη γυναίκα του π. Μητροφάνους  την Τατιάνα και τους γιους του Ιωάννη και Ησαΐα, μαζί με την δεκαεννιάχρονη αρραβωνιαστικιά του Ησαΐα την Μαρία, και δεκαπέντε άλλους πιστούς. Ο Protasy Chan και ο Rodion Hsiu, που δεν είχαν ακόμη βαπτιστεί, έδωσαν μαρτυρία ότι ο μικρός Ιωάννης, που ακόμα δεν αισθανόταν πόνο από τον ακρωτηριασμό, πήγε ήρεμος με τους Μποξέρ και δεν έδειχνε ίχνος φόβου.

Όλοι οι φυλακισμένοι αποκεφαλίστηκαν. Από την οικογένεια του π. Μητροφάνους , μόνον ο δεύτερος γιος του, ο Σέργιος, επιβίωσε. Αυτός αργότερα έγινε πρωτοπρεσβύτερος.

Οι Μποξέρ σκότωσαν 30.000 Κινέζους Χριστιανούς το καλοκαίρι του 1900, από τους οποίους οι 222 ήσαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Μεταξύ των Κινέζων ορθόδοξων μαρτύρων ήσαν και απόγονοι των πρώτων Αλμπαζινών Ορθοδόξων στο Πεκίνο: Ο Κλήμης Kui Kin, ο Ματθαίος Hai Tsuan, ο αδερφός του Vit, η Άννα Chui, και πολλοί άλλοι.

Η Εκκλησία στη Ρωσία αμέσως ανακήρυξε τους Κινέζους Ορθοδόξους μάρτυρες ως αγίους, και καθιέρωσε ειδικές εκκλησιαστικές ακολουθίες προς τιμή τους που τελούνται κάθε χρόνο στις 11 Ιουνίου, την ημέρα που άρχισε το μαρτύριό τους.

Πηγή:http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/06/o-chang-tzi-tzung.html#more
Ο Χαρ. Άνδραλης (http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/06/222-1900-11-20-21.html) αναφέρει
Πολύ λίγα ονόματα έχουν σωθεί από τους 222 μάρτυρες. Αξίζει λοιπόν να τα αναφέρουμε:
Πρεσβύτερος  Άγιος Μητροφάνης Τση-Σουνγκ, ο πνευματικός πατέρας της κοινότητας.
Πρεσβυτέρα Αγία Τατιανή Τση-Σουνγκ
Άγιος Ησαίας Τση- Σούνγκ, ο 23χρονος γιός του ιερέα και η μνηστή του, 19χρονη  Αγία Μαρία, στην οποία πρότειναν να φύγει από το σπίτι του πατέρα Μητροφάνη για να σωθεί. Εκείνη φυσικά παρέμεινε εκεί, έτοιμη να μαρτυρήσει για την πίστη της.
Άγιος Ιωάννης Τση, ο οκτάχρονος γιός του ιερέα Μητροφάνη, ο οποίος λέγεται ότι ανέφερε καθώς υπέφερε τα βασανιστήρια: «Το να πάσχει κανείς για τον Χριστό δεν είναι βαρύ πράγμα!...». Οι βασανιστές του, τον έκοψαν σε κομμάτια και έτσι παρέδωσε το πνεύμα του.
Άγιος Παύλος Βαν, κατηχητής
Αγία Ίγια Βεν, δασκάλα της Ιεραποστολικής Σχολής.
Άγιος Κλήμης Κούι-Κιν
Άγιος Ματθαίος Χάι-Τσουάν
Άγιος Βίτος Χαί-Τσουάν
Αγία Άννα Τσούι

Η μνήμη τους τιμάται στις 11 Ιουνίου, ημέρα της ομαδικής σφαγής τους.
Όταν μετά από λίγους μήνες κατεστάλη η επανάσταση από τα στρατεύματα των δυτικών δυνάμεων, ο επίσκοπος Πεκίνου πλέον Ιννοκέντιος Φιγκουρόφσκι ανέγειρε ναό αφιερωμένο στους Κινέζους Νεομάρτυρες, όπου και εναπέθεσε τα Άγια Λείψανά τους. Από το 1903 άρχισαν να τελούνται και ακολουθίες στους Μάρτυρες ενώ ιστορήθηκε και η εικόνα τους.
                    
Απολυτίκιον
 Ήχος πλ. δ΄. Το προσταχθέν.
Εκ των ηπείρων του κόσμου συναχθέντες, πάντες εις Κίναν οι φιλόθεοι στραφώμεν, των Κινέζων μαρτύρων εορτήν ποιούντες. Αυτοί γαρ ζωήν εδώρισαν τω Χριστώ, αγρίως αναιρεθέντες ώσπερ αμνοί και οικούντες παράδεισον, λαούς φρουρούσι της γης, αεί Θεώ πρεσβεύοντες δι’ ειρήνην παγκόσμιον.

Κοντάκιον . Ήχος δ΄. Επεφάνης σήμερον.
Εις ακραία όρια της οικουμένης, εκ νεφών ιέρακες, ειρήνης Τείχος Σινικόν, πτωχούς λαούς προστατεύσατε, εκ της δουλείας ανάστασιν φέροντες!

Μεγαλυνάριον.

Εκατονταπλάσιος ο καρπός

εις τον ορυζώνα του Σπορέως και Λυτρωτού

ολοκαρπωθέντες οι μάρτυρες της Κίνας,

πάντας λαούς καλούσιν εις δείπνον άγιον.