Η δικτατορία της "δημοκρατικής" φασαρίας

Βλέποντας την κατάντια της κοινωνίας αναρωτιέται κανείς και λέει:

Δεν υπάρχουν υγιείς φωνές, για να γίνουν φρένο στον ξέφρενο κατήφορο της σημερινής κοινωνίας; Δεν υπάρχουν άνθρωποι με σύνεση, με πνευματικό ανάστημα; Δεν βλέπει κανείς τον κατήφορο της καταναλωτικής μανίας; Δεν αντιλαμβάνεται κανείς το κατρακύλισμα της ηθικής ασυδοσίας. Δεν βλέπει κανείς ότι ο ένας υπονομεύει τον άλλον; Ότι οι πάντες (σχεδόν) ραδιουργούν; Οι πάντες χρηματίζονται, πορνεύουν και εκπορνεύονται;

Μήπως είναι καιρός να επαναλάβουμε αυτό που είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή· «Πάντες εξέκλιναν, άμα ηχρειώθησαν. Ουκ έστιν ο ποιών χρηστότητα, ουκ έστιν έως ενός»!

Όχι. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Και στις χειρότερες περιόδους ξεπεσμού πάντα υπάρχει η μικρή μερίδα των ανθρώπων που κινούνται με γνώμονα την ηθική και τη λογική. Το λήμμα των εκλεκτών, αυτών που δεν παρασύρθηκαν. Αυτών που δεν προσκύνησαν τους σύγχρονους θεούς της καταναλωτικής τρέλας, της ηθικής ασυδοσίας, του «άρπαξε να φας και κλέψε για να έχεις». Υπάρχει η μερίδα των ανθρώπων που έχει καθαρό το μέτωπο. Που κρατάει ψηλά το κεφάλι, που το έχει στραμμένο στις ηθικές αξίες, στην κοινή λογική. Η μερίδα εκείνων που έχουν αγάπη για το Θεό, που αγωνίζονται για την αγάπη προς τον πλησίον. Η μερίδα εκείνων που ζουν με τον τίμιο ιδρώτα τους και αγωνίζονται για να επικρατήσει το καλό μέσα τους και γύρω τους. Άλλες φορές είναι λιγότεροι και άλλες περισσότεροι. Αλλά υπάρχουν!!!

Τι φταίει όμως; Γιατί δεν φαίνονται; Γιατί η παρουσία τους δεν είναι αισθητή; Γιατί δεν ακούγονται; Γιατί δεν ορθώνουν το ανάστημά τους;

Οι λόγοι είναι πολλοί. Θα αναφέρουμε μερικούς.

-Αρκετοί δεν τολμούν να πουν τη γνώμη τους, να δηλώσουν την παρουσία της υγιούς απόψεώς τους. Φοβούνται. Διστάζουν να εκφραστούν επειδή δεν ξέρουν αν θα τα καταφέρουν να πείσουν με τα λόγια τους. Όμως το να πειστούν οι άλλοι για μια υγιή συμπεριφορά, για μια χριστιανική άποψη, αυτό είναι θέμα που θα το φροντίσει ο Θεός. Σε κάθε τέτοια περίπτωση το χρέος το δικό μας είναι να ζήσουμε εμείς την καλή συμπεριφορά και να προβάλλουμε το καλό γύρω μας όσο μπορούμε. Τα παραπάνω θα τα φροντίσει ο Θεός. Οι μάρτυρες της Εκκλησίας έδιναν τη μαρτυρία τους, άσχετα με το αν και πόσοι θα πίστευαν γύρω τους.

-Άλλοι, παρόμοιοι με τους πρώτους, προσπάθησαν κάποιες φορές και επειδή είδαν ότι δεν γίνεται τίποτα, απογοητεύτηκαν και τα παράτησαν. Σταμάτησαν τις προσπάθειες. Η εγκατάλειψη όμως της προσπάθειας, εκτός από το ότι είναι ουσιαστικά προδοσία, δείχνει λίγο πολύ ότι είχαν πολύ εγωισμό και νόμιζαν ότι με τη δική τους δύναμη θα αλλάξουν τον κόσμο. Σ’ εμάς ανήκει μόνο η προσπάθεια. Το να αναλάβουμε ουσιαστικά τον κοινωνικό μας ρόλο σαν γονείς, δάσκαλοι, επιστήμονες, επιχειρηματίες, εργαζόμενοι κ.ο.κ. Την αλλαγή θα τη φέρει ο Θεός, ο οποίος θα λάβει υπόψη Του την προσπάθειά μας.

-Σε άλλους λείπει το ενθουσιαστικό και το αγωνιστικό φρόνημα. Δεν έχουν ενθουσιαστεί μέσα τους από αυτό το οποίο πιστεύουν και είναι φυσικό να μη μπορούν να διακηρύξουν γύρω τους τα καλά που υποτίθεται ότι έχουν μέσα τους.

-Άλλοι φοβούνται την ειρωνεία, την κοροϊδεία και το «γιουχάισμα» της παλιοκοινωνίας. Φοβούνται μήπως πάρουν την ετικέτα της μειοψηφίας.

-Άλλοι φοβούνται τις επιπτώσεις. Να μην κακοχαρακτηρισθούν, να μην τους βάλουν στο περιθώριο, να μη χάσουν τη δουλειά τους και ένα σωρό άλλα.

-Κάποιοι από αυτούς συσχηματίζονται για διάφορους λόγους ο καθένας. Άλλος για να πετύχει μια θέση. Άλλος για να κρατήσει μια θέση. Άλλος φοβάται να έρθει σε κόντρα με τον «ισχυρό» διότι προσδοκά στη βοήθειά του για το διορισμό του παιδιού του και πολλά άλλα παρόμοια.

Σε όλες αυτές τις κατηγορίες ανθρώπων που αναφέραμε, ότι καταπίνουν τη γλώσσα τους και δεν μιλάνε, υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό, τους λείπει το ηρωικό φρόνημα. Γι’ αυτό δεν μπορούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο το οποίο μαστίζει τη σημερινή κοινωνία. Το «σύστημα» δεν ανέχεται την άλλη φωνή. Δεν ανέχεται το σωστό άνθρωπο. Δεν θέλει να έχει μέσα στους κόλπους του άνθρωπο τίμιο, ενάρετο, ειλικρινή, ανιδιοτελή, σωστό χριστιανό. Είναι επικίνδυνος. Δεν είναι επικίνδυνος για το λαό, για το κοινό καλό. Είναι επικίνδυνος για το «σύστημα». Και όταν λέμε «σύστημα», αυτό μπορεί να είναι η πολιτική, μπορεί να είναι το κράτος, μπορεί να είναι η παρέα, μπορεί να είναι η Εκκλησία, μπορεί να είναι ένας σύλλογος και οποιαδήποτε τυπική ή άτυπη ομάδα ανθρώπων.

Αυτόν τον «επικίνδυνο» άνθρωπο με τις απόψεις και τις συμπεριφορές του, το σύστημα αργά ή γρήγορα θα τον πετάξει έξω. Για το σκοπό αυτό οι μηχανισμοί του συστήματος είναι έτοιμοι. Θα χρησιμοποιηθούν οι διαβολές, οι κατηγορίες, οι συκοφαντίες, οι μηχανορραφίες, οι διαδόσεις από στόμα σε στόμα, τα ΜΜΕ κλπ. Η βιομηχανία της «λάσπης» και της «απαξίωσης» θα κάμει το έργο της μέχρι να βγει μόνος του από το σύστημα ο ανεπιθύμητος. Κι αν δεν βγει μόνος του τότε θα χρησιμοποιηθεί και κάθε μορφής βία. Εξ άλλο την εξουσία την έχει το σύστημα στις μέρες μας μάλλον για να εκπαραθυρώνει τον ανεπιθύμητο και όχι για να τιμωρεί τον κακό.

Αυτά συνέβησαν την εποχή του Χριστού. Αυτά συμβαίνουν και τώρα. Ο Χριστός ήταν επικίνδυνος για το θρησκευτικό σύστημα της εποχής του. και Τον πέταξαν έξω. Το πολιτικό σύστημα των Ρωμαίων δεν είχε ιδιαίτερα προβλήματα μαζί του. Όμως δεν δίστασε να συμμαχήσει με το θρησκευτικό σύστημα εναντίον του Δικαίου. Έτσι γίνεται πάντοτε. Τα συστήματα αλληλοϋποστηρίζονται όταν δεν βλάπτεται το ένα από το άλλο.

Αυτό γίνεται διότι ο σωστός άνθρωπος, όπου και αν βρίσκεται, είναι έλεγχος για το περιβάλλον του. Γι’  αυτό το περιβάλλον δεν τον αντέχει και θέλει να τον βγάλει έξω από τα τείχη του. Κι όταν είναι απέξω, για τον ίδιο λόγο, δεν θέλει και να τον βάλει μέσα στους κόλπους του. Διότι ο σωστός και τίμιος δεν θα συμφωνήσει με τα «κόλπα» που θα θελήσει να κάνει το περιβάλλον του. Ας θυμηθούμε εδώ ότι, στην αρχή του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου αναφέρεται ότι, ήρθε ο Χριστός και δεν τον δέχτηκαν οι δικοί του διότι ήταν πονηρά τα έργα τους.

Έτσι λοιπόν οπουδήποτε παρουσιαστεί ένας σωστός άνθρωπος ένας τίμιος χαρακτήρας όλη «η σάρα και η μάρα» θα στραφεί «δημοκρατικά» εναντίον του για να τον κάνει να φύγει από τη μέση. Γαβγίζουν σαν τα σκυλιά εναντίον, παρά το ότι γνωρίζουν ότι είναι αθώος.Θα δημιουργήσουν τόσο θόρυβο και τόση φασαρία εναντίον του για να τον κάνουν να παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια. Με «δημοκρατικούς» τρόπους θα στραφούν «δικτατορικά» εναντίον του. Η δικτατορία της δημοκρατικής φασαρίας εναντίον κάθε δικαίου, τίμιου, αληθινού, σωστού, ανιδιοτελούς παράγοντα της κοινωνίας μας.

Γι’ αυτό από δω και πέρα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην υιοθετούμε άκριτα κάθε κατηγόρια που εκτοξεύεται, εναντίον κάθε κοινωνικού εργάτη, από τα εργαλεία της δικτατορίας της φασαρίας. Δηλαδή από τα κανάλια, το διαδίκτυο, τις εφημερίδες, τα περιοδικά. Ακόμα και από χείλη υπεύθυνα τύπου αρχιερέων «Άννα και Καϊάφα».