Συγχωρείς τους άλλους;

 

τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ἄν σοῦ πῶ, νήστεψε πολλὲς φορές μοῦ προβάλλεις ὡς δικαιολογία τὴν ἀσθένεια τοῦ σώματος.

Ἄν σοῦ πῶ, δῶσε στοὺς φτωχούς μοῦ λὲς ὅτι εἶσαι φτωχὸς καὶ ἔχεις νὰ ἀναθρέψεις παιδιά.

Ἄν σοῦ πῶ νὰ ἔρχεσαι τακτικὰ στὶς Συνάξεις τῆς Ἐκκλησίας, μοῦ λές, ἔχω διάφορες μέριμνες.

Ἄν σοῦ πῶ, πρόσεχε αὐτὰ ποὺ λέγονται στὴν Ἐκκλησία καὶ κατανόησε τὸ βάθος τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ, μοῦ προβάλλεις ὡς δικαιολογία τὴν ἔλλειψη μορφώσεως.

Ἄν σοῦ πῶ, φρόντισε νὰ βοηθήσεις ψυχικὰ τὸν ἀδελφό σου, μοῦ λὲς ὅτι δὲν ὑπακούει ὅταν τὸν συμβουλεύω, ἀφοῦ πολλὲς φορὲς τοῦ μίλησα καὶ περιφρόνησε τὰ λόγιά μου.

Βέβαια, δὲν εὐσταθοῦν οἱ προφάσεις αὐτὲς καὶ ὅλα αὐτὰ εἶναι χλιαρὰ λόγια, ἀλλά, παρὰ ταῦτα, μπορεῖς νὰ προφασίζεσαι.

Ἂν ὅμως σοῦ πῶ, ἄφησε τὴν ὀργὴ καὶ συγχώρεσε τὸν ἀδελφό σου, ποιὰ ἀπὸ τὶς προφάσεις αὐτὲς μπορεῖς νὰ
χρησιμοποιήσεις;

Διότι νομίζω, δὲν μπορεῖς νὰ φέρεις ὡς πρόφαση οὔτε ἀσθένεια σώματος, οὔτε φτώχεια, οὔτε ἀμάθεια, οὔτε ἀπασχόληση καὶ μέριμνα, οὔτε τίποτε ἄλλο.

Γι᾽ αὐτὸ ἀπ᾽ ὅλες σου τὶς ἁμαρτίες, αὐτὴ ἡ ἁμαρτία θὰ σοῦ εἶναι ἀσυγχώρητη.

Ἀλήθεια, πῶς θὰ μπορέσεις νὰ ὑψώσεις τὰ χέρια σου στὸν Οὐρανό; Πῶς θὰ κινήσεις τὴ γλώσσα σου νὰ προσευχηθεῖς; Πῶς θὰ ζητήσεις συγνώμη;

Ἀκόμη κι᾽ ἂν θέλει ὁ Θεὸς νὰ σοῦ συγχωρήσει τὶς ἁμαρτίες, δὲν Τοῦ τὸ ἐπιτρέπεις ἐσύ, ἐπειδὴ δὲν συγχωρεῖς τὶς ἁμαρτίες τοῦ ἀδελφοῦ σου.

Διότι, ἂν ἐσὺ ὁ ἴδιος ἐκδικηθεῖς καὶ ἐπιτεθεῖς ἐναντίον του, εἴτε μὲ λόγια, εἴτε μὲ ἀνάλογες συμπεριφορές, εἴτε μὲ κατάρες, ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἐπέμβει πλέον, ἀφοῦ ἐσὺ ἀνέλαβες τὴν τιμωρία Του.

Καὶ ὄχι μόνο δὲν θὰ ἐπέμβει, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ σένα θὰ ζητήσει λόγο, διότι φέρθηκες ὑβριστικὰ πρὸς Αὐτόν.

πηγή