Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

Τι είναι αυτό που χρειάζεται ένα κορίτσι από τον πατέρα του

Όσοι μπαμπάδες έχετε κόρες, γνωρίζετε αυτή τη στενή σχέση και τη μοναδικότητά της.
 

Μία σχέση που πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί κατά καιρούς. Ας δούμε όμως ποια είναι αυτά που χρειάζεται να μάθετε στο κορίτσι σας και που διαφέρουν από όσα μάθετε στο αγόρι σας… 
 
Μπαμπάς - το ανδρικό πρότυπο

Ναι, είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο πατέρας είναι το πρότυπο του άνδρα για την κόρη του. Αυτό δεν σημαίνει πως μεγαλώνοντας θα ψάχνει να βρει κάποιον που θα του μοιάζει – αν και έχει φανεί πως κάτι ανάλογο συμβαίνει! Είναι εκείνος όμως που θα «γράψει» μέσα της και θα καθορίσει τον τρόπο που θα αντιλαμβάνεται το αντίθετο φύλο. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο σημαντική είναι η «ανδρική εικόνα» στα μάτια του κοριτσιού, καθώς με αυτήν θα πορευτεί στη ζωή της και με βάση αυτή την εικόνα θα επιλέγει ή θα αποφεύγει τον ερωτικό της σύντροφο αλλά και στο φιλικό και κοινωνικό επίπεδο. Είναι μία συζήτηση πολύ μεγάλη για να μπορέσουμε να δούμε τις επιδράσεις στον ψυχισμό και στη ζωή της γενικότερα...

Την ευαισθησία

Έχει και ο άνδρας ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ! Μπορεί να έχετε μεγαλώσει και εσείς με τα γνωστά στερεότυπα «οι άνδρες δεν κλαίνε, …πρέπει να είσαι δυνατός, …ο βράχος της οικογένειας…», ακόμα και ο βράχος όμως όταν βρίσκεται σε αντίξοες συνθήκες, μπορεί να ραγίσει και να χάσει κομμάτια του! Έτσι ακριβώς λοιπόν, μάθετε στη κόρη σας πως άνδρας δεν είναι ο σκληρός, εκείνος που δεν …επιτρέπει στο συναίσθημα να του αλλάξει πορεία, όσο και αν κάποιες γυναίκες αναζητούν το «δυνατό αρσενικό» - που πέρα από λόγους αναπαραγωγής, επίσης χρήζει μεγάλη συζήτηση για το πώς μία κοπέλα σχηματίζει κριτήρια επιλογής και τι είναι τελικά αυτό που ζητά! Μένουμε όμως στο ότι χρειάζεται να της δείξετε μέσα από τον εαυτό σας πως μπορεί να συγκινηθείτε, να κλάψετε, να στενοχωρηθείτε… και όλο αυτό είναι αποδεκτό και απόλυτα φυσιολογικό! 
 
Να αγαπάει τον εαυτό της

Νομίζω εμείς οι γυναίκες μπορούμε πιο εύκολα να κατανοήσουμε τι σημαίνει αγαπάω τον εαυτό μου, αγαπάω την εικόνα μου, είμαι περήφανη γι αυτό που είμαι και «με σέβομαι». Ο πατέρας είναι ο πρώτος που θα της δείξει τον θαυμασμό του ως άνδρας, θα της πει πόσο όμορφη είναι, πόσο της πάει αυτό που φοράει… Μέσα από την δική του «ανδρική ματιά» θα διαμορφώσει τη δική της γυναικεία εικόνα…

 
Σχέσεις με τους άνδρες

Μην σας φανεί περίεργο, είναι απλά η συνέχεια από την προηγούμενη παράγραφο, όπου από την σχέση αυτή του πατέρα με την κόρη του, θα ξεπηδήσει δειλά δειλά το «πως» θα συμπεριφερθεί στις πρώτες εφηβικές της σχέσεις και μετέπειτα, η άνεση ή η συστολή με τους άνδρες, η διεκδίκηση ή η παθητικότητα στις διαπροσωπικές της σχέσεις. Άλλωστε, το πώς φέρεστε στη μητέρα της είναι αυτό που θα χαραχτεί στην καρδούλα της… 
 
Την ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα

Ο πατέρας θα της μάθει πως μπορεί να μην έχει την μυϊκή του δύναμη, έχει όμως την ευστροφία του μυαλού της. Είναι εξίσου ίση με όλους τους άλλους ανθρώπους, δεν υστερεί σε τίποτα, άρα χρειάζεται να σέβεται πρώτα εκείνη τον εαυτό της για να «απαιτήσει» και από τους άλλους να τη σέβονται εξίσου. 
 
Να κάνει κάποιες «ανδρικές δουλειές»

Ναι, είναι σημαντικό και για την αυτοεκτίμησή της να μπορεί να αλλάξει μία λάμπα, το λάστιχο του αυτοκινήτου της, να διορθώσει κάτι όταν χρειαστεί… Πιο απλά, θα την μάθετε να πατάει γερά στα πόδια της και να μην είναι αναγκασμένη να εξαρτιέται από όποιον έχει δίπλα της και από τις δικές του επιθυμίες και …ορέξεις!

Την υπευθυνότητα

Δεν σημαίνει πως επειδή είναι κορίτσι θα έχει κάποιον δίπλα της που θα φροντίζει για τα απάντα! Χρειάζεται να την μάθετε πως θα αναλάβει ευθύνες και υποχρεώσεις, όπως άλλωστε κάνουμε όλοι μας, ασχέτως φύλου! 
 
Την γνησιότητα και την αυθεντικότητα

Αν θέλετε η κόρη σας να εκτιμά στη ζωή της ανθρώπους που θα της φέρονται με ειλικρίνεια, αγάπη, στοργή και τρυφερότητα, σεβασμό, κατανόηση, αποδοχή, ασφάλεια, θα επικοινωνεί με έναν κατάλληλο και λειτουργικό τρόπο μαζί τους, θα της δίνουν χρόνο από την καθημερινότητά τους, θα είναι σημαντική στη ζωή τους, τότε χρειάζεται να το δείξετε μέσα από τη δική σας συμπεριφορά, ώστε να μην γίνει ένας «συναισθηματικός ζητιάνος» και δυστυχισμένος άνθρωπος στις σχέσεις της… 
 
Να αγαπάει και να σέβεται τη μητέρα της

Γνωρίζουμε πόσες διακυμάνσεις περνάει η σχέση μάνας-κόρης, μέσα από τον ανταγωνισμό, τη σύγκριση και τις συγκρούσεις. Το πώς φέρεστε στη μαμά της να ξέρετε πως θα το αντιγράψει και θα το κρατήσει, εφόσον μάλιστα η σχέση πατέρα-κόρης είναι πιο «ερωτική», η μητέρα θα είναι η …αντίζηλος για κάποια χρόνια και εκείνη που μπαίνει εμπόδιο στη δική σας σχέση! ΑΝ προσθέσουμε και την καθημερινή τριβή μαζί της που είναι μεγαλύτερη καταλαβαίνουμε όλοι μας πόσο εύθραυστη μπορεί να γίνει. Αν λοιπόν εσείς, οριοθετείτε την κόρη σας όταν …«ξεφεύγει» προς τη μητέρα της, τότε νιώθει πως είστε δίπλα στη σύζυγο, την στηρίζετε και την φροντίζετε, μεταδίδοντας ένα υγιές πρότυπο που θα προσπαθήσει και εκείνη να καλλιεργήσει και να αναπαραγάγει στη δική της οικογένεια αργότερα…

Να μάθει να έχει το δικό της χώρο και χρόνο

Εδώ θα γράψω ότι έγραψα και για τη μητέρα προς το γιο, εφόσον χρειάζεται να δώσετε χώρο και χρόνο στη κόρη σας για να δει τον εαυτό της, χωρίς να αισθάνεται πως «πρέπει να υπηρετήσει» εσάς ή άλλους λόγω φύλου. Μπορεί να μιλάμε για ισότητα σήμερα, ακόμα όμως ακούμε: «εσύ που είσαι κορίτσι, θα φέρεις το νερό…» ή να λειτουργείτε χειριστικά λόγω φύλου. Όπως ανέφερα λοιπόν, είναι σαν να έχω μία περικοκλάδα που ανεβαίνει στο δυνατό πεύκο και ζει μέσα από αυτό, εξαρτημένη. Αν το πεύκο ξεραθεί, θα ξεραθεί και η πράσινη περικοκλάδα αν δεν βρει γρήγορα να «γαντζωθεί» από ένα άλλο μεγάλο δέντρο…

Όποια και να είναι η σχέση με το παιδί σας, αυτό που χρειάζεται να κρατήσετε στο μυαλό σας είναι πως σίγουρα από τη μία δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια, το καθένα έχει την ιδιαιτερότητά του και «αγαπιέται με τις χάρες του», όπως λέει και ο λαός μας. Από την άλλη όμως είναι και ο γονιός που αποτελεί στο παιδί του παράδειγμα προς μίμηση, είτε το θέλει, είτε όχι. Ο γονιός είναι αυτός που θα το μάθει να «περπατάει στη ζωή του» και να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του. Η μητέρα θα του γνωρίσει τον εαυτό του – τον εσωτερικό του κόσμο, ενώ ο πατέρας τον «έξω» κόσμο, και οι δύο απαραίτητοι στην ψυχοσυναισθηματική και σεξουαλική του ωρίμανση….
  
Μαρίνα Μόσχα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου