Αν και οι μαθητές του Αποστόλου Αποστόλου Παύλου δίδαξαν το χριστιανισμό στο νησί ήδη από τον 1ο αιων., οι απομονωμένοι κάτοικοι, κύρια στην ύπαιθρο, προσηλυτίστηκαν μόλις τέσσερις με πέντε αιώνες αργότερα. Οι δύσκολες συνθήκες ζωής τους, δεν άφησαν πολλά περιθώρια αφομοίωσης του χριστιανισμού. Ζούσαν απροστάτευτοι έξω από την περιτειχισμένη πόλη και υπέφεραν από επιδρομείς και κατακτητές. Στις δυσκολίες της ζωής τους ένοιωθαν μόνοι κι αβοήθητοι. Όταν έμαθαν για τα θαύματα του Άγιου στο νησί, κατέβαιναν στην πόλη για προσκύνημα και για τάματα. Μόνο μια δύναμη στεκόταν πάνω απ΄ όλους. Μια δύναμη που έκφραζε τις υποταγμένες τους δυνάμεις. Μια δύναμη, που τους ήξερε και τους ένοιωθε και κατά συνέπεια, μπορούσε και να τους προστατεύει. Ο Άγιός τους.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας ήταν Κύπριος, από φτωχική οικογένεια, που χειροτονήθηκε Επίσκοπος Τριμυθούντας, έζησε όλη τη ζωή του στην Κύπρο, όπου και θαυματουργούσε. Όταν οι Σαρακηνοί κατέλαβαν το νησί, οι Κύπριοι θέλοντας να μεταφέρουν τα οστά του στην Κωνσταντινούπολη, άνοιξαν τον τάφο, βρήκαν το σώμα ακέραιο και τον τάφο να ευωδιάζει βασιλικό. Μετά την πτώση της Πόλης, ο κερκυραίος πρεσβύτερος Γεώργιος Καλοχαιρέτης μετέφερε το σκήνωμα στην Κέρκυρα, το κληροδότησε στα παιδιά του, πέρασε σαν προίκα της εγγονής του Ασημίνας στην οικογένεια Βούλγαρι και εναποτέθηκε στην ιδιόκτητη εκκλησία τους. Ο Άγιος μεταφέρθηκε το 1590 στη σημερινή του κατοικία, όταν, για την περιτείχιση της πόλης, η πρώτη εκκλησία που βρισκόταν στο Σαρόκκο γκρεμίστηκε.
Η παρουσία του σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, συνδέθηκε με τη σωτηρία του νησιού από πολλές συμφορές. Τα θαύματά του αυτά, γιορτάζονται με περιφορά του σκηνώματος σε συγκεκριμένες διαδρομές στην παληά πόλη, τις λιτανείες.
Ο Άγιος Σπυρίδωνας ήταν Κύπριος, από φτωχική οικογένεια, που χειροτονήθηκε Επίσκοπος Τριμυθούντας, έζησε όλη τη ζωή του στην Κύπρο, όπου και θαυματουργούσε. Όταν οι Σαρακηνοί κατέλαβαν το νησί, οι Κύπριοι θέλοντας να μεταφέρουν τα οστά του στην Κωνσταντινούπολη, άνοιξαν τον τάφο, βρήκαν το σώμα ακέραιο και τον τάφο να ευωδιάζει βασιλικό. Μετά την πτώση της Πόλης, ο κερκυραίος πρεσβύτερος Γεώργιος Καλοχαιρέτης μετέφερε το σκήνωμα στην Κέρκυρα, το κληροδότησε στα παιδιά του, πέρασε σαν προίκα της εγγονής του Ασημίνας στην οικογένεια Βούλγαρι και εναποτέθηκε στην ιδιόκτητη εκκλησία τους. Ο Άγιος μεταφέρθηκε το 1590 στη σημερινή του κατοικία, όταν, για την περιτείχιση της πόλης, η πρώτη εκκλησία που βρισκόταν στο Σαρόκκο γκρεμίστηκε.
Η παρουσία του σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα, συνδέθηκε με τη σωτηρία του νησιού από πολλές συμφορές. Τα θαύματά του αυτά, γιορτάζονται με περιφορά του σκηνώματος σε συγκεκριμένες διαδρομές στην παληά πόλη, τις λιτανείες.
Η πρώτη λιτανεία: γίνεται την Κυριακή των Βαΐων. Είναι η μέρα της σωτηρίας της Kέρκυρας από την πανούκλα, το 1630. Tο σκήνωμα του Aγίου, λιτανεύεται στους δρόμους με τη συνοδεία όλων των Φιλαρμονικών από τις 11 το πρωί και ακολουθεί τη διαδρομή όπου κάποτε υπήρχαν τα τείχη της πόλης, πάνω από τα οποία ο Άγιος έδιωξε το θανατικό.
Η δεύτερη λιτανεία: αλλά αρχαιότερη, που καθιερώθηκε το 1550, όταν ο Άγιος έσωσε το νησί από το λιμό, γίνεται το Μέγα Σάββατο στις 9 το πρωΐ. Mαζί, γίνεται και η περιφορά του Eπιταφίου της εκκλησίας του Aγίου, ένα έθιμο που ξεκίνησε στα ενετικά χρόνια, όταν για λόγους ασφαλείας ήταν απαγορευμένη η περιφορά των Eπιταφίων, αλλά επιτρεπόταν μόνο η λιτάνευση του Aγίου. Oι Φιλαρμονικές παίζουν το “Calde Lacrime” του Michelli, τον “Aμλέτο” του Faccio και την “Marcia Funebre” από την Hρωϊκή του Beethoven.
Η τρίτη λιτανεία: γίνεται την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη, γιορτάζοντας τη σωτηρία του νησιού από την πανούκλα το 1673.
Η τέταρτη λιτανεία: γίνεται στις 11 Αυγούστου, για να θυμίζει τη λύτρωση του νησιού από την πολιορκία των Τούρκων το 1716, πολιορκία που είχε κρατήσει ένα μήνα.
Η δεύτερη λιτανεία: αλλά αρχαιότερη, που καθιερώθηκε το 1550, όταν ο Άγιος έσωσε το νησί από το λιμό, γίνεται το Μέγα Σάββατο στις 9 το πρωΐ. Mαζί, γίνεται και η περιφορά του Eπιταφίου της εκκλησίας του Aγίου, ένα έθιμο που ξεκίνησε στα ενετικά χρόνια, όταν για λόγους ασφαλείας ήταν απαγορευμένη η περιφορά των Eπιταφίων, αλλά επιτρεπόταν μόνο η λιτάνευση του Aγίου. Oι Φιλαρμονικές παίζουν το “Calde Lacrime” του Michelli, τον “Aμλέτο” του Faccio και την “Marcia Funebre” από την Hρωϊκή του Beethoven.
Η τρίτη λιτανεία: γίνεται την πρώτη Κυριακή του Νοέμβρη, γιορτάζοντας τη σωτηρία του νησιού από την πανούκλα το 1673.
Η τέταρτη λιτανεία: γίνεται στις 11 Αυγούστου, για να θυμίζει τη λύτρωση του νησιού από την πολιορκία των Τούρκων το 1716, πολιορκία που είχε κρατήσει ένα μήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου