Σημάδια που δείχνουν πως όντως «κάτι τρέχει…»

Πότε οι ανησυχίες ενός γονιού για την αφύσικη συμπεριφορά του παιδιού του είναι βάσιμες;

*Με τη συνεργασία της  Αλεξάνδρας Καππάτου Ψυχολόγου - Παιδοψυχολόγου - Συγγραφέως 

Ο χειρότερος φόβος κάθε γονιού είναι να συμβαίνει κάτι άσχημο στο παιδί του. Τις περισσότερες φορές, όμως, οι γονικές ανησυχίες είναι υπερβολικές και αβάσιμες, ειδικά αν ένας γονιός πιάνεται από την παραμικρή άσχημη συμπεριφορά και κάνοντας συνειρμούς καταλήγει στο συμπέρασμα πως «κάτι τρέχει».

Αλλά τι συμβαίνει στην περίπτωση που όντως ένα παιδί παρουσιάζει συμπτώματα έντονου άγχους , κατάθλιψης, φοβίες, διαταραχές στον ύπνο ή  στη συμπεριφορά του […]; Ποια είναι τα σημάδια εκείνα που πράγματι απαιτούν την επέμβαση ειδικού;

Όταν η συμπεριφορά/στάση του επηρεάζουν αρνητικά την καθημερινότητά  του. Αυτό σημαίνει πως το πρόβλημα έχει απορροφήσει τόσο πολύ το παιδί που πιθανά  δυσκολεύεται να συμμετέχει σε δραστηριότητες της ηλικίας του, όπως  να ακολουθεί ομαδικά αθλήματα, να δημιουργεί φιλίες, να συνεργάζεται ,να είναι ήρεμο  κλπ

Όταν μια αρνητική  συμπεριφορά  παρατείνεται και το παιδί δείχνει ότι βασανίζεται για διάστημα μεγαλύτερο του ενός μήνα . Για παράδειγμα μια αποτυχία στο σχολείο ή περιστατικό bullying,  διαφωνία με συμμαθητή του , κακούς βαθμούς ,διαζύγιο των γονιών , ερχομός νέου παιδιού στην οικογένεια […] που φαίνεται να μην μπορεί να διαχειριστεί ....

Όταν μια συμπεριφορά  δεν υποχωρεί παρά τις  προσπάθειες των γονιών. Πιθανόν να είναι μια ένδειξη πως η ρίζα του προβλήματος είναι βαθύτερη από αυτό που φαίνεται. Για παράδειγμα, το παιδί που θεωρεί ότι οι γονείς του το αγαπάνε λιγότερο από το αδερφάκι του παρόλο που οι ίδιοι πιστεύουν ότι η συμπεριφορά τους δεν δείχνει κάτι τέτοιο ή όταν το  παιδί φοβάται να κοιμηθεί μόνο του παρά τις διαβεβαιώσεις των γονιών του ότι δεν θα συμβεί κάτι αρνητικό ή ένα κορίτσι στην προεφηβική ηλικία που επιμένει πως είναι παχύ ενώ οι γονείς, η ζυγαριά και ο γιατρός το βεβαιώνουν για το αντίθετο. 

Όταν το πρόβλημα επηρεάζει και άλλα μέλη της οικογένειας. Για παράδειγμα, δείχνει έντονη ζήλια, επιθετικότητα ή εκφοβίζει στο μικρότερο αδελφάκι του ..το οποίο αρχίζει να αντιδρά ή κάθε νύκτα ξυπνά και πηγαίνει στο κρεβάτι των γονιών , με συνέπεια να χάνουν τον ύπνο τους και να διαφωνούν για το τρόπο που το διαπαιδαγωγούν κλπ.

Όταν μια συμπεριφορά είναι ασυνήθιστη και παράξενη.... Επειδή ένας γονιός γνωρίζει πολύ καλά το παιδί του, το ένστικτό του είναι αυτό που θα του «πει» αν μια συμπεριφορά είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστη για την ιδιοσυγκρασία του. Όταν, για παράδειγμα, λαμβάνουν χώρα απότομες αλλαγές στη συμπεριφορά ή στις συνήθειες του παιδιού  χωρίς κάποιο εμφανή λόγο π.χ. το  παιδί προσκολλάται ξαφνικά πάνω σας ή κλείνεται στο καβούκι του, δείχνει ότι φοβάται , παρουσιάζει προβλήματα στο σχολείο ,  δεν έχει διάθεση να κάνει πράγματα που πριν του άρεσαν,  δείχνει νευρικό , παρουσιάζει ανυπακοή , δείχνει  έντονο άγχος , διαμαρτύρεται για πόνους στη κοιλιά, χωρίς ωστόσο να έχει κάποιο πρόβλημα σύμφωνα με τον παιδίατρό του , αλλάζουν οι συνήθειες ύπνου του και φαγητού , η σχέση με τους φίλους του , πέφτει η σχολική του επίδοση κλπ. ίσως είναι καλύτερο να εμπιστευτείτε το ένστικτό σας που σας υπαγορεύει πως κάτι έχει συμβεί.    

πηγή