Αυτήν
την ημέρα στα χωριά κυρίως, τα σπίτια ασπρίζονται με ασβέστη οι αυλές,
βάφονται οι γλάστρες κόκκινες και φυτεύονται διάφορα λουλούδια. Σε
κάποιες περιοχές, οι πιστοί συνήθιζαν να τρέφονται μόνο με ψωμί και νερό
έως τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, που λάμβαναν από την εκκλησία την Θεία
Κοινωνία.
Την Μεγάλη Δευτέρα κυριαρχούν δύο γεγονότα:
α)
Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιού του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου
Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει
με την περιπέτειά του (που πουλήθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο) τον ίδιο τον
Χριστό και το πάθος Του.
β) Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που
ξέρανε ο Χριστός (Ματθ. 21, 18-22) και συμβολίζει την Συναγωγή των
Εβραίων και γενικά την ζωή του Ισραηλιτικού λαού που ήταν άκαρποι από
καλά έργα.
Η ιστορία του Ιωσήφ είναι η εξής: