Ο δού­λος που χα­στού­κι­σε τον Χρι­στό

 Ὁ Πλάστης τῶν ἁπάντων, ὁ ἴδιος ὁ Κύριὸς μας, παρουσιάσθηκε σήμερα μπροστὰ στὸν Καϊάφα, σὰν ἕνας ἀπὸ τοὺς κατάδικους, καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτες ἔδωσε σ’ αὐτὸν ράπισμα. 

Τρέμει ἡ καρδιὰ μου, ὅταν τὰ φέρω στὸ νοῦ μου ὅλα αὐτὰ: 

• ὁ δοῦλος καθόταν, 
• ὁ Δεσπότης παρουσιάσθηκε ὡς κατάδικος, καὶ 
• αὐτὸς πού ἦταν γεμάτος παραβάσεις ἔβγαζε καταδικαστικὴ ἀπόφαση ἐναντίον τοῦ αναμάρτητου.

Σκέφτομαι καὶ τρέμω, καὶ πάλι νιώθω συντριβὴ βλέποντας τὴ μακροθυμία τοῦ καλοῦ Δεσπότη. Διότι, νά, τὰ σπλάχνα μου τρέμουν, καθὼς μιλῶ, ἐπειδὴ ὁ Δημιουργός, πού ἔπλασε μὲ τὴ χάρη του τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ χῶμα, ραπίσθηκε.

Μεγάλο θαῦμα, ἀδελφοί, νὰ δοῦμε τὴν πραότητα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Βασιλιὰ! 

Ὅταν ραπίσθηκε ἀπὸ δοῦλο, ἀποκρίθηκε 

• μὲ φρόνηση, 
• μὲ πραότητα καὶ 
• μὲ κάθε εὐλάβεια. 

Ὁ δοῦλος ἀγανακτεῖ, ὁ Δεσπότης ἀνέχεται· 

ὁ δοῦλος ὀργίζεται, ὁ Δεσπότης δείχνει καλοσύνη. 

Ἄλλωστε ποῖος θὰ βαστάξει τὸ θυμὸ καὶ τὴν ταραχὴ κατὰ τὴν ὥρα τῆς ὀργῆς; 

Ὅμως ὁ Κύριὸς μας ὅλα αὐτὰ τὰ ἀνέχθηκε μὲ τὴν καλοσύνη του. Ποῖος λοιπὸν θὰ μπορέσει νὰ διηγηθεῖ, ω Δέσποτα, τὴ δικὴ σου μακροθυμία!

Ὅσιος Εφραὶμ ὁ Σύρος