Ένας Ινδός Χριστιανός είχε τη συνήθεια, κάθε Κυριακή απόγευμα να βγαίνει από το σπίτι του και να μοιράζει στις γύρω γειτονιές φακέλους, που είχαν μέσα διάφορα εκκλησιαστικά περιοδικά και έντυπα με περικοπές από την Αγία Γραφή.
Μια Κυριακή όμως που έβρεχε δυνατά, αποφάσισε να μείνει στο σπίτι του. Ο δεκάχρονος γιος του όμως σκέφτηκε να πάρει τη θέση του. Φόρεσε το αδιάβροχό του και βγήκε έξω με δέκα φακέλους. Είχε μοιράσει τους εννιά, όταν σταμάτησε και προσευχήθηκε ο Θεός να τον φωτίσει πού να διαθέσει το φάκελο που του έμεινε. Κατευθύνθηκε σ’ ένα σπίτι όπου η πόρτα ήταν κλειστή. Κτύπησε και δεν πήρε απάντηση. Κτύπησε ξανά, αλλά και πάλι δεν πήρε απάντηση. Τελικά, τράνταξε την πόρτα.
Μια ηλικιωμένη κυρία άνοιξε την πόρτα και τον ρώτησε τι θέλει. Το παιδί έβαλε γρήγορα το δέμα στα χέρια της και έτρεξε μακριά, γιατί το παρουσιαστικό της το τρόμαξε πολύ.
Λίγες μέρες αργότερα, σε μια δημόσια χριστιανική εκδήλωση όπου το αγόρι και ο πατέρας του παρευρίσκονταν, ο υπεύθυνος ζήτησε από τους ανθρώπους που ήταν εκεί να διηγηθούν ένα περιστατικό, που να δείχνει τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τους ευλόγησε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε. Μια ηλικιωμένη κυρία σηκώθηκε και είπε: «Κύριε, εγώ ήμουν τόσο απελπισμένη την τελευταία εβδομάδα, που ήθελα να αυτοκτονήσω. Ανακάτευα το δηλητήριο σ’ ένα φλιτζάνι, όταν κτύπησε η πόρτα. Δεν άνοιξα, αλλά πρόσθεσα περισσότερο δηλητήριο. Πάλι κτύπησε η πόρτα, αλλά ήμουν τόσο αποφασισμένη να αυτοκτονήσω, που την αγνόησα. Καθώς ήμουν έτοιμη να πιω το δηλητήριο, ακούστηκε ένα τράνταγμα στην πόρτα μου. Άνοιξα και είδα ένα μικρό αγόρι. Αυτό έσπρωξε κάτι μέσα στα χέρια μου και έτρεξε μακριά. Αυτό που μου έδωσε ήταν ένας φάκελος με περικοπές από την Αγία Γραφή, που μιλούσαν για την αγάπη του Θεού για μένα. Μια περικοπή παρουσίαζε μια εικόνα του Ιησού που άπλωνε τα χέρια Του και έλεγε: «Έλα σ’ εμένα και θα σου δώσω ανάπαυση». Αποφάσισα να πάω σ’ Αυτόν τον Θεό και να Τον παρακαλέσω να με βοηθήσει. Αυτός απάντησε και σήκωσε το φορτίο μου και μια γλυκιά γαλήνη γέμισε την καρδιά μου. Σήμερα βρίσκομαι εδώ εξαιτίας της επιμονής εκείνου του μικρού παιδιού που μου έδωσε τις περικοπές».
Η χαρά όλων ήταν μεγάλη. Ιδιαίτερη όμως χαρά ένιωσε το παιδί εκείνο που έγινε η αιτία για να σωθεί η γυναίκα αυτή από τον αιώνιο θάνατο.
Κανείς μας, λοιπόν, δεν πρέπει να σκέφτεται πως είναι πολύ μικρός για να υπηρετήσει τον Θεό. Όποια ηλικία κι αν έχουμε, πρέπει με αγάπη και προθυμία να υπηρετούμε τον Χριστό και ο Θεός θα ευλογήσει το έργο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου