Η αδικία και η αρρώστια της πλεονεξίας

Η ζημιά σε εκείνον ο οποίος αδικείται είναι μόνο στα χρήματα, ενώ αυτός που είναι πονηρός και αδικεί διατρέχει πραγματικά τον έσχατο κίνδυνο.

Διότι τι σημασία έχει αν δεν αισθάνεται την αρρώστια και τη δύσκολη θέση μέσα στην οποία βρίσκεται; Αυτό δείχνει το μεγάλο μέγεθος της αναισθησίας τους. Και γι' αυτό προπάντων πρέπει αυτοί να ελεηθούν από το Θεό. Αυτό είναι ένα δείγμα της πνευματικής τους ατέλειας.

Διότι κάτι παρόμοιο μπορούμε να δούμε και στη συμπεριφορά των παιδιών, τα οποία για τα φοβερά πράγματα δεν δίνουν καμία σημασία, αλλά μπορεί να τα δει κανείς και στη φωτιά πολλές φορές να βάλουν το χέρι τους, ενώ όταν βλέπουν τις άδειες μάσκες των ηθοποιών τις φοβούνται και τρέμουν.

Με αυτά τα παιδιά λοιπόν μοιάζουν οι πλεονέκτες, διότι φοβούνται τη φτώχεια, πράγμα το οποίο δεν είναι φοβερό, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι και κάτι το οποίο παρέχει πολύ μεγάλη ασφάλεια, ενώ τον άδικο πλούτο και την πλεονεξία τα έχουν σαν την πρώτη και σπουδαιότερη φροντίδα τους, πράγμα που είναι το φοβερότερο από καθετί. 

Διότι η πλεονεξία είναι πάντοτε κακό. Αυτή την πλεονεξία παρακαλάει ο προφήτης Δαβίδ να σταματήσει για πάντα, απειλώντας, φοβίζοντας, παρακαλώντας το Θεό να σηκωθεί και να τιμωρήσει αυτή την αναισθησία. Γι' αυτό και λέει και προσθέτει τα παρακάτω λόγια "θα χαθείτε από τη γη Του εσείς ειδωλολάτρες", έτσι τους απειλεί με πανωλεθρία και ζητάει από τον Κύριο να γίνει βοηθός και υπερασπιστής των αδικουμένων, ώστε και αυτοί να ανακουφιστούν και οι πονηροί να βάλουν μυαλό.

Κανένας λοιπόν να μην επιδιώκει περιουσία χρημάτων. Διότι πολλά κακά προέρχονται από δω (από αυτή την επιδίωξη) για κείνους που δεν προσέχουν, όπως παραφροσύνη, ραθυμία, φθόνος, κενοδοξία και άλλα πολύ περισσότερα από αυτά. Αλλά για να απαλλαγείτε από όλα αυτά, αποκόψτε τη ρίζα. Διότι όταν δεν υπάρχει αυτή μέσα, δεν βλαστάνουν τα πονηρά βλαστάρια.

Γι' αυτό το λόγο ελέχθηκαν όλ' αυτά, όχι μόνο για να τα ακούμε, αλλά και για να διορθωνόμαστε και να δείξουμε πολύ αρετή στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον οποίο ανήκει η δόξα και η δύναμη στους αιώνες των αιώνων. Αμήν

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία εις τον Θ΄ Ψαλμόν, ΕΠΕ, Ιω. Χρυσοστόμου Έργα, Πατερικές Εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, Θεσσαλονίκη 1982, τ. 5, σελ. 514.