Χρόνος: Το πολυτιμότερο δώρο στο παιδί σας

Από την Μαρίνα Τασούλη

Στη γεμάτη άγχος και υποχρεώσεις εποχή μας, ο χρόνος είναι μάλλον ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να τους αφιερώνουμε όσο περισσότερο γίνεται.

Για δεκαετίες, οι παιδοψυχολόγοι και οι σύμβουλοι γονέων εργάστηκαν χιλιάδες ώρες κι έχυσαν τόνους μελάνι προσπαθώντας να κάνουν σαφή τη διάκριση μεταξύ ποσοτικού και ποιοτικού χρόνου. Και στο τέλος, το μόνο που έγινε σαφές είναι ότι όσο χρόνο κι αν προσφέρουμε στα παιδιά μας, αυτά θέλουν κι άλλο. Η καλύτερη απάντηση στην ερώτηση «Πόσο χρόνο πρέπει να περνάω με το παιδί μου;» είναι «Όσο περισσότερο μπορείς». Ο χρόνος που αφιερώνουμε στην οικογένειά μας δεν είναι κάτι που μπορεί απλά να «στριμωχθεί» στην ατζέντα μας, όπως μια έκτακτη επαγγελματική συνάντηση. Δεν μπορούμε απλά να πούμε «Τώρα ξεκινάει η ‘'ώρα του παιδιού’', ας το κάνω κι αυτό να τελειώνω». 

Όλα για το παιδί

Γράφει ο Απόστολος Παπαδημητρίου

Έτσι συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι μεγάλοι. Το παιδί αποτελεί αντικείμενο λατρείας, ο ήλιος περί τον οποίο περιφέρονται ως πλανήτες οι γονείς, ιδιαίτερα αν ο ήλιος είναι μονογενής. Σ’ αυτό έχει αφιερωθεί και μια ημέρα του έτους. Ποιο άραγε το νόημα της αφιέρωσης; Μήπως στην πραγματικότητα οι υπόλοιπες δεν είναι για το παιδί; Ας εξετάσουμε την κοινωνική κατάσταση, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στα πλαίσια της αστικής κοινωνίας.

Τι προκαλεί τα ενοχλητικά αέρια

Χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρούνται καθημερινά από το αίσθημα πρηξίματος και τυμπανισμού στην κοιλιά καθώς και από αέρια, που συνοδεύονται από δυσφορία και αμηχανία.

«Κάποιοι το αντέχουν και έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα, όμως άλλη νιώθουν ότι δε μπορούν να κάνουν όσα θέλουν» ισχυρίζεται ο γαστρεντερολόφος Dr Anton Emmanuel από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Λονδίνου University College Hospital.

Η απίστευτη αντίσταση των αόπλων Ελλήνων στην πολιτική επιστράτευση από τους Ναζί την 23η Φεβ. 1943

Με την είσοδο του 1943, οι Έλληνες, εκτός από την πείνα και την καταπίεση, αντιμετώπιζαν και τον κίνδυνο της πολιτικής επιστράτευσης, παρά τις διαψεύσεις από τις γερμανικές αρχές κατοχής. Το μέτρο δεν αφορούσε τους έλληνες εβραίους, οι οποίοι σταδιακά άρχισαν να στέλνονται στην Πολωνία «για να εργασθούν».

ΖΑΝ ΡΙΣΠΕΝ ΖΑΝ: ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

 Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί στη Γη θα είναι...

Εκπληκτικό κείμενο από τον Γάλλο λογοτέχνη Ζαν Ρισπέν Ζαν.

Διαβάστε το:

«Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον ..... πλανήτη...»

Άρτος αρπαγής ή φακές ταπεινοφροσύνης

 Από τον δάσκαλο Δημήτρη Νατσιό

 «Αδέρφια μου. Φυλάξτε τις ελληνικές συνήθειές μας, γιορτάστε όπως γιορτάζανε οι πατεράδες σας, και μη ξεγιελιώσαστε με τα ξένα κι άνοστα πυροτεχνήματα. Οι δικές μας οι γιορτές αδελφώνουν τους ανθρώπους, τους ενώνει η αγάπη του Χριστού. Μην κάνετε επιδείξεις. «Ευφράνθητε εορτάζοντες». Ακούστε τι λένε τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα:

Κινητά τηλέφωνα: Μια νέα μορφή εξάρτησης παιδιών και εφήβων

Από την Έλενα Κιουρκτσή

Κυκλοφορούν ελεύθερα, «ακούγονται» με κάθε δυνατό τρόπο, αποτελούν σημείο αναφοράς της καθημερινότητας κι όταν σιωπούν προκαλούν στέρηση! Τα κινητά τηλέφωνα σαφώς διευκολύνουν την εξ αποστάσεως επικοινωνία, όμως η κατάχρησή τους έχει ψυχολογικές επιπτώσεις, κυρίως στους ανήλικους χρήστες.

Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;

Πολλοί μπαίνουν στην εκκλησία, λένε διάφορες προσευχές και βγαίνουν. Βγαίνουν, χωρίς να γνωρίζουν τι είπαν. Τα χείλη τους κινούνται, αλλά τ’ αυτιά τους δεν ακούνε.

Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;

“Γονάτισα”, λες. Γονάτισες, αλλά, ενώ το σώμα σου ήταν μέσα, ο νους σου πετούσε έξω. Με το στόμα έλεγες την προσευχή και με τη σκέψη λογάριαζες τόκους, έκανες συμβόλαια, πουλούσες εμπορεύματα, αγόραζες κτήματα, συναντούσες τους φίλους σου.

ΒΑΖΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΕΣ

Η αρχή έγινε από την Ντία, όμως οι τέσσερις Ηρακλειώτες είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν ελληνική βραχονησίδα χωρίς τη γαλανόλευκη σημαία.

Ο Μανόλης Μιζεράκης, ο Αντώνης Τσαπίνος, ο Γιώργος Παπουτσάκης και ο Μανόλης Βαρδάκης αποφάσισαν να μην αφήσουν κανένα να κάμψει το πατριωτικό φρόνημα των Ελλήνων και να εκφράσει διεκδικήσεις.

Έτσι ετοιμάζονται να φθάσουν ως και τη Σαμοθράκη, προκειμένου να μη μείνει καμία ελληνική βραχονησίδα χωρίς ελληνικό "σημάδι".

Παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους Έλληνες πολίτες...

Διαφωνείτε;

Το φιλί του Ψάλτη (Καλό Τριώδιο !)

Κάθε σελίδα του και ένα δάκρυ …ένας γλυκός αναστεναγμός…μια θύμιση….Πενήντα  ολάκερα χρόνια από νέος , ανύπαντρος ακόμα , ψάλτης στον Ταξιάρχη  του όπως τον έλεγε με αγάπη . Τότε που στο χωριό υπήρχαν άλλες τέσσερις ενορίες …Η Παναγία στη Χώρα , Η Υπαπαντή στο Ξεχώρι κι ο Σωτήρας στα Πρίπιτσα … Δεν έλειψε ποτές του από Λειτουργία Κυριακή...

Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου, Η έναρξη του τριωδίου

Το τριώδιο είναι η περίοδος του εκκλησιαστικού έτους, στη διάρκεια της οποίας, η αγία εκκλησία υπενθυμίζει εντονότερα στα μέλη της το καθήκον της μετάνοιας και της προσευχής. Ο Νικ. Καβάσιλας την χαρακτηρίζει ως «μικρά προετοιμασία της μεγάλης προετοιμασίας».

Στη λατρεία αυτής της περιόδου χρησιμοποιείται το ομώνυμο λειτουργικό βιβλίο, στο οποίο κυρίαρχος προτροπή είναι η μετάνοια και η πνευματική ανανέωση. Το είδος της προετοιμασίας επεξηγεί με τρόπο θαυμάσιο, στα συναξάρια των εορτών και Κυριακών του τριωδίου, ο βυζαντινός λόγιος Νικηφόρος Κάλλιστος Ξανθόπουλος.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ (Λουκ. 14, 10-14)

Κάποιοι θεωρούσαν στην εποχή του Χριστού τον εαυτό τους ενάρετο και κατηγορούσαν τους άλλους. Σ’ αυτούς τους δήθεν εναρέτους (και σ’ όλους τους ομοίους τους δια μέσου των αιώνων) απευθύνει ο Χριστός τη σημερινή παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου.

Δυο άνθρωποι πάνε στο ναό με τον ίδιο σκοπό, να προσευχηθούν. Ο ένας είναι Φαρισαίος κι ο άλλος τελώνης. Ο ένας αυτοδικαιώνεται και καταδικάζεται από το Θεό και γίνεται παράδειγμα προς αποφυγήν. Ο άλλος αυτοκατηγορείται, και γι’ αυτό δικαιώνεται από το Θεό και γίνεται παράδειγμα για μίμηση, ώστε να επαινείται αιωνίως.

† ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. ῏Ηχος πλ. α΄, ἑωθινὸν ε΄.

24-2-2013

† ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. Μνήμη τῆς εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. ῏Ηχος πλ. α΄, ἑωθινὸν ε΄.

 ῎Αρχεται τὸ Τριῴδιον

116 111 - «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων»

 «Μη σηκώνεις μόνος σου το βάρος. Σήκωσε το ακουστικό σου. Η κλήση είναι δωρεάν από σταθερό, ή κινητό». 
Το μήνυμα είναι σαφές και απευθύνεται σε όλα τα παιδιά και τους εφήβους μέχρι 18 ετών που νοιώθουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο και αναζητούν κάποιον, που θα μπορούσε να τους ακούσει και να τους βοηθήσει.

Ο τηλεφωνικός αριθμός είναι εύκολος, το 116 111, και από την άλλη μεριά του τηλεφώνου, απαντά ένας από τους δέκα ειδικούς της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (ΕΨΥΠΕ).

Υπερευαίσθητο παιδί: Πώς να το προστατεύσω;

Από την κ. Ελένη Χαδιαράκου

Τα υπερευαίσθητα παιδιά βρίσκονται παντού! Σύμφωνα μάλιστα με τη βρετανίδα ψυχοθεραπεύτρια, Ιλέιν Άρον, «το 20% των ανθρώπων με ανεπτυγμένη ευφυΐα ανήκει στην κατηγορία των εξαιρετικά ευαίσθητων».

 Στο βιβλίο της «The Highly Sensitive Person» (Το Εξαιρετικά Ευαίσθητο Άτομο), η ψυχολόγος συγγραφέας Ιλέιν Άρον εξηγεί το φαινόμενο «υπερευαίσθητα παιδιά». Τα παιδιά αυτά δεν έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην εμφάνιση, αλλά τα διακρίνεις εύκολα, μιας που συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα άλλα.

Το Facebook άρχισε να «κουράζει»

Έρευνα του αμερικανικού Pew Research Center
Είναι σίγουρα το δημοφιλέστερο κοινωνικό δίκτυο στον κόσμο, ο αδιαμφισβήτητος «βασιλιάς» του χώρου- ωστόσο, όπως φαίνεται, έχουν αρχίσει να αυξάνονται αυτοί που κάποια στιγμή, «μπουχτίζουν» από το…πολύ Facebook, και επιλέγουν να το εγκαταλείψουν, για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

«Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και εθνικής αγωγής»

«Τα σχολεία δεν είναι απλώς τόποι προσκτήσεως γνώσεων, αλλά κυρίως φροντιστήρια ηθικής, χριστιανικής και εθνικής αγωγής»

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος -Κιλκίς

«Κάλλιο γνώση παρά γρόσι». Από τα χρόνια της δουλείας μας έρχεται η σοφή παροιμία του λαού μας, που εξεικονίζει τον ζήλο των προγόνων μας για τα γράμματα.

Εγκύκλιος του 2009 για την ανάρτηση εικόνων στις σχολικές αίθουσες

Εγκύκλιος του 2009  για την ανάρτηση εικόνων στις σχολικές αίθουσες

Θέμα: «Απάντηση σε ερώτημα»

Απαντώντας στο με αρ πρ. 2686/20-05-09 έγγραφο σας, σχετικά με την ανάρτηση εικόνων στις αίθουσες διδασκαλίας, σας γνωρίζουμε τα εξής:

Σύμφωνα με την παρ. 1° , άρ.1 του Ν. 1566/1985 (Φ.Ε.Κ. 167/τ.A/ 30-09-85) ένας από τους σκοπούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι να υποβοηθήσει τους μαθητές «(...) να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης».

Επιπλέον, το ΥΠ.Ε Π.Θ., με την με αρ. πρ. 1031 α/16-02-87 Υπουργική Απόφαση του τότε Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Αντώνη Τρίτση, ζήτησε από τους Διευθυντές των σχολικών μονάδων να μεριμνήσουν για την ανάρτηση εικόνων του Χριστού, που είχε εκτυπώσει ο Ο.Ε.Δ.Β., στις αίθουσες διδασκαλίας.

Επομένως, η ανάρτηση των εικόνων στις αίθουσες διδασκαλίας συμβάλλει στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών, είναι σύμφωνη με την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία.

Π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ: ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ;

Πριν την αφαίρεση των λειψάνων του αγ. Θεοδοσίου του Τσερνίγκωφ (1896), ο φημισμένος Στάρετς Αλέξιος (1916), ιερομόναχος του Ερημητηρίου του Γκολοσεγιέφσκυ της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, ο οποίος διεξήγαγε την ανακομιδή των λειψάνων, αποκαμωμένος καθώς καθόταν δίπλα στα λείψανα, λαγοκοιμήθηκε και είδε μπροστά του τον άγιο, ο οποίος του είπε:

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ (ποίημα και κατήχηση)

Χωρίς να βλέπω όραμα, Κυρά μου,

λέω πως πάλι οι Αγαρηνοί ξεπέζεψαν στην Πλάκα.

Χωρίς σάλτα και γιουρούσια

ντόπιοι και ξένοι πειρατές

τους χριστιανούς και τώρα κάνουν σκλάβους.

Στου μοναστηριού τους τόπους

άνθρωποι ρεμπέτες σαγηνεύουν τα παιδιά  μας,

τους άγουρους αγρεύουν.

Βομβαρδίζεται το κάστρο της οικογένειας

Ένας θεσμός που χτυπήθηκε ανελέητα τα τελευταία χρόνια είναι η Οικογένεια. Παλιά λέγαμε: 

Πατρίδα – Θρησκεία – Οικογένεια. Ήταν (και είναι) τα ιδανικά μας. Αυτό όμως το τρίπτυχο που κράταγε σα κάστρο τη φυλή μας σήμερα βάλλεται!

1. Από ποιους χτυπήθηκε και από ποιους βάλλεται;

Η νεοπαγανιστική αφροσύνη (Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος)

 «Όλες οι άλλες θρησκείες είναι ψεύτικες και μονάχα η δική μας Πίστη είναι αληθινή» άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

Έχω παρατηρήσει ότι σε κάποια κείμενά μου- και ζητώ συγγνώμη για τον προσωπικό τόνο, αλλά κάποιες προκλήσεις απαιτούν απάντηση- στα οποία εκφράζω την ελλιπή, αλλά εδραία μου πίστη στο Χριστό και την κοσμοσώτειρα και ελληνοσώτειρα Εκκλησία μας, πίστη και ευλάβεια που προσπαθώ, κατά το δυνατόν, να μεταλαμπαδεύσω και στους μαθητές μου, ορισμένοι σχολιαστές, συνήθως ανώνυμοι, εξεμέουν δηλητήρια και γράφουν ανόητα σχόλια.

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ΜΠΡΑΒΟ στον χειριστή του F-16 Block 52+

( σ.σ. ξέρεις Ολυμπία πως νιώθαμε όταν περνάγαμε από τη ΡΩ για Καστελόριζο;  κλαίγαμε Ολύμπια κλαίγαμε τιμώντας την ΚΥΡΆ…)

Οι πολύ κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου, επιφύλαξαν μια δυσάρεστη έκπληξη στο ζεύγος μαχητικών F-16 Block 52+ που είχε απογειωθεί από την 115 Πτέρυγα Μάχης (ΠΜ), προσπαθώντας να εξακριβώσει την ταυτότητα του αργοκίνητου ίχνους που είχε προηγουμένως εντοπιστεί από το εθνικό σύστημα αεράμυνας προχθές τη νύχτα λίγο πριν τα μεσάνυχτα (θα αναφερθούμε στο θέμα σύντομα…).

3 λάθη και 6 κινήσεις για να μάθει να μοιράζεται

«- Είναι δικό μου! – Όχι, δικό μου!»…

Η κτητικότητά τους έχει γίνει καθημερινός πονοκέφαλος για σάς.

Τι πρέπει να κάνετε, όμως, όταν το μικρό σας αρνείται να μοιραστεί το παιχνίδι του με το αδερφάκι ή το φίλο του;

Όταν τα παιδιά σας μαλώνουν για τα παιχνίδια τους, δεν μπορείτε να τα μάθετε εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή να μοιράζονται τα παιχνίδια τους.

† ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ῏Ηχος δ΄, ἑωθινὸν δ΄.

 

17-2-2013

† ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Θεοδώρου μεγαλομάρτ. τοῦ Τήρωνος (†307). Μαριάμνης ἀδελφῆς τοῦ ἀποστ. Φιλίππου (α΄ αἰ.), Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας τῶν εὐσεβῶν βασιλέων, Θεοστηρίκτου ὁσίου, Θεοδώρου νεομάρτ. τοῦ ἐν  Μυτιλήνῃ (†1795).῏Ηχος δ΄, ἑωθινὸν δ΄.

                                   

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

                                  

Ἦχος δ’

Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Όταν ο μπαμπάς μένει άνεργος

Της Ελένη Χαδιαράκου

Η ανεργία αποτελεί ένα οικογενειακό και όχι ατομικό δράμα. Ένας πατέρας είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσει ψύχραιμα μια που έχει υψηλές προσδοκίες για όσα πρέπει να προσφέρει στην οικογένειά του. Ωστόσο οφείλετε να διαχειριστείτε την κατάσταση σωστά και να μειώσετε την επίδραση που θα έχει σε εσάς και τα παιδιά σας.

Τα πρόσφατα στοιχεία που δόθηκαν φέτος από τον Ο. Α. Ε. Δ. για την ανεργία στη χώρα μας είναι αδιαμφισβήτητα και δεν χρειάζονται αναλύσεις. Σήμερα, πάνω από 400.000 ελληνικές οικογένειες δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο. Η ανεργία είναι πλέον ένα τεράστιας σημασίας πρόβλημα που έχει χτυπήσει την πόρτα της ελληνικής οικογένειας. Τι μπορούμε να κάνουμε όταν αυτό το πρόβλημα προκύψει και στο δικό μας σπίτι;

Ένας ιερέας με φόρμα και σφυρίχτρα

Του Δημήτρη Ριζούλη, από την «Κυριακάτικη δημοκρατία»

Το κουδούνι χτυπά και σηματοδοτεί το τέλος του διαλείμματος. Οι μαθητές όμως του 5ου Γυμνασίου στο Παλαιό Φάληρο όχι μόνο δεν στεναχωριούνται, αλλά αντίθετα περιμένουν πώς και πώς την ώρα που θα ξεκινήσει το επόμενο μάθημα.

Είναι η ώρα της γυμναστικής! Έχοντας ήδη βάλει τις φόρμες και τα αθλητικά τους παπούτσια, βγαίνουν στην αυλή περιμένοντας τον «κύριο καθηγητή». Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση ο γυμναστής δεν είναι «κύριος», αλλά «πάτερ» και φοράει -εκτός από τη φόρμα του- ράσα! Πρόκειται για τον π. Ιωσήφ Ταγαράκη, τον μοναδικό ιερέα - γυμναστή σε σχολείο σε όλη την Ελλάδα.

Ο π. Ιωσήφ (πατέρας τριών παιδιών) μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ ενορίας (είναι στην Παναγίτσα του Παλαιού Φαλήρου), σχολείου και οικογένειας. Με μεταπτυχιακό, αλλά και διδακτορικό στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ (πέραν του πτυχίου των ΤΕΦΑΑ), δίνει στους μαθητές του το μήνυμα «νους υγιής εν σώματι υγιή». Η δεύτερη εργασία του είναι σχεδόν εθελοντική, αφού αμείβεται με μόνο 200 ευρώ τον μήνα επιπλέον, παρότι απασχολείται πλήρως.

Ο π. Ιωσήφ, που -μεταξύ άλλων- έχει μετατρέψει το διαδίκτυο σε «άμβωνα» και επικοινωνεί με 1.200 χρήστες μέσω e-mail πνευματικού περιεχομένου, μιλά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» για τη ζωή του, το σχολείο και το πώς αντιμετωπίζουν οι μαθητές τον ιερέα - γυμναστή τους.

Πάτερ Ιωσήφ, πού μεγαλώσατε και τι σπουδές κάνατε;

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και σπούδασα στη Θεσσαλονίκη. Κατάγομαι από ιερατική οικογένεια. Ο πατέρας μου είναι μέχρι σήμερα εν ενεργεία ιερέας (της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως - Σταυρουπόλεως) και συνταξιούχος εκπαιδευτικός θεολόγος, ενώ η μητέρα μου ήταν επίσης εκπαιδευτικός, αγγλικής φιλολογίας.

Σπούδασα στο ΤΕΦΑΑ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου έλαβα υποτροφίες για τις επιδόσεις μου στα μαθήματα της σχολής και στο 4ο έτος σπουδών είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μαθήματα στην Ανώτατη Σχολή Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στην Κολονία της Δυτικής Γερμανίας, μέσω υποτροφίας του προγράμματος ERASMUS της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα είχα την ευκαιρία να ολοκληρώσω και τις σπουδές βυζαντινής μουσικής και να λάβω πτυχίο και δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου.

Είχατε όμως και αγάπη στον αθλητισμό...

Πράγματι. Από τα παιδικά μου χρόνια οι αθλητικές δραστηριότητες αποτελούσαν πάντοτε τμήμα της καθημερινότητάς μου. Ασχολήθηκα με τους δρόμους μεσαίων αποστάσεων, με καθημερινές προπονήσεις στο Καυτατζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης. Σήμερα προσπαθώ, στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που εναπομένει, να γυμνάζομαι, συνήθως μαζί με τα παιδιά μου.

Φαντάζομαι, λόγω και του ιερέα πατέρα, ότι είχατε στενή σχέση με την Εκκλησία...

Κατά την προσωπική μου εμπειρία, η συμμετοχή στη ζωή της Εκκλησίας είναι στοιχείο φυσικό ή και αυτονόητο. Κι αυτό όχι με την έννοια κάποιας γονεϊκής επιβολής ή της εκπλήρωσης καθηκόντων, αλλά με τη μορφή των συνθηκών που δίνουν αφορμή για πολύμορφη αγωγή, άσκηση και καλλιέργεια προσωπικών δυνατοτήτων και συμπεριφορών.

Στη συνέχεια εργαστήκατε ως γυμναστής;

Έπειτα από εναγώνια αναζήτηση επαγγελματικής αποκατάστασης, βρήκα εργασία ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής σε ιδιωτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, με μειωμένο όμως ωράριο. Όταν θεσμοθετήθηκε η διαδικασία των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ για εκπαιδευτικούς, έλαβα μέρος και διορίστηκα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια υπηρετώ στο 5ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου.

Πότε πήρατε την απόφαση να γίνετε κληρικός;

Η ιδέα της ιεροσύνης παρουσιάστηκε και καλλιεργήθηκε με τρόπο ήπιο και αθόρυβο. Σημαντική υπήρξε η καθοδήγηση του πνευματικού μου, ο οποίος δέχεται με περισσή αγάπη την εξομολόγησή μου από την παιδική μου ηλικία και συμπαρίσταται πνευματικά με την ευχή του. Η συνεπής και διακριτική παρουσία του ιερέα πατέρα μου αποτελεί επίσης καταλυτικό παράγοντα. Η ατμόσφαιρα της σταθερής παρουσίας του Θεού και των ανθρώπων Του στη ζωή μου νομίζω ότι συνέχει την ωρίμανση της αρχικής διάθεσης και την εδραίωση της τελικής απόφασης για τη χειροτονία μου.

Κρίσιμη οπωσδήποτε υπήρξε η συγκατάθεση της συζύγου μου. Η τελική ευθύνη της χειροτονίας εναπόκειται στο πρόσωπο του επισκόπου που θα την επιτελέσει. Η εγκάρδια υποδοχή, η φωτισμένη πνευματική καθοδήγηση και η προσωπική συμβολή στην επίλυση μικρών ή μεγαλύτερων διλημμάτων χαρακτηρίζουν την παρουσία του μητροπολίτη Νέας Σμύρνης Συμεών στη μέχρι τώρα πορεία μου.

Η επιλογή σας αυτή ξένισε κάποιους στο περιβάλλον σας;
Η χειροτονία πραγματοποιήθηκε στην ηλικία των 33 ετών, όταν ήδη είχα την οικογένειά μου και τα τρία μου παιδιά. Ήταν επομένως, από απόψεως ηλικίας τουλάχιστον, μια απόφαση συνειδητή και όχι κάποια έμπνευση στιγμιαίου ενθουσιασμού. Έτσι και οι άνθρωποι που ήδη με γνώριζαν νομίζω ότι δεν παραξενεύτηκαν.

Παράλληλα με τη γυμναστική και την ιεροσύνη, όμως, συνεχίσατε τις σπουδές σας...

Ναι. Πριν από τη χειροτονία μου είχα ήδη ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές μου σπουδές και είχα ξεκινήσει τη διδακτορική μου διατριβή. Η προσπάθεια αυτή ολοκληρώθηκε ήδη, ενώ παράλληλα είχα την ευκαιρία να συμπληρώσω την εκπαίδευσή μου με επιπλέον σπουδές σε ξένες γλώσσες.

Το διδακτορικό σας αφορά τους εφήβους. Πόσο δύσκολη είναι τελικά αυτή η ηλικία;

Ίσως θα ήταν προτιμότερο να αποκαλέσουμε την εφηβεία κρίσιμη ή αποφασιστική. Η ηλικία αυτή έχει όλα τα όμορφα στοιχεία της δημιουργίας, της επιλογής και της διαμόρφωσης αντιλήψεων, αξιών και συμπεριφορών. Στη διδακτορική μου διατριβή διερευνήθηκε ο τρόπος με τον οποίο οι έφηβοι αναπτύσσουν σχέσεις μεταξύ τους και η επίδραση που έχουν οι προσωπικές αξίες και το ήθος σ’ αυτή την αμφίδρομη σχέση. Αυτό που στον χώρο της παιδαγωγικής ονομάζουμε ηθική αγωγή είναι από τα πιο ενδιαφέροντα και συνάμα σύνθετα ζητήματα της σύγχρονης παιδαγωγικής επιστήμης διεθνώς. Δυστυχώς, στη χώρα μας ελάχιστο επιστημονικό ενδιαφέρον επιδεικνύεται σε παρόμοια θέματα. Ενδεικτικό ίσως είναι και το γεγονός ότι το διδακτορικό μου, παρότι πραγματοποιήθηκε με έρευνα σε γυμνάσια και έλαβαν μέρος περισσότεροι από 500 μαθητές και μαθήτριες, κρίθηκε ως «μη συναφές με το εκπαιδευτικό έργο» (!) που επιτελώ στο σχολείο. Η συγκεκριμένη κρίση, που διατυπώθηκε από το τοπικό υπηρεσιακό συμβούλιο και υπογράφτηκε από τους εκλεγμένους συνδικαλιστές - εκπαιδευτικούς της περιοχής, ίσως να είναι ενδεικτική και της σημασίας που επιδίδεται σε παρόμοια ζητήματα από ανθρώπους που λειτουργούν σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς.

Πάτερ είστε σήμερα γυμναστής σε σχολείο και αποτελείτε τη μοναδική περίπτωση εν ενεργεία γυμναστή - ιερέα στην Ελλάδα. Πώς σας αντιμετωπίζουν οι μαθητές σας;

Το αντιμετωπίζω ως μεγάλο δώρο. Η ενασχόληση με την εκπαίδευση, με την αγωγή των νέων παιδιών είναι πηγή χαράς και πρόκληση υπευθυνότητας.

Ανάμεσα στις ασκήσεις, στις τεχνικές και στα παιχνίδια που εφαρμόζουμε στο σχολείο έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τους μαθητές μας εγγύτερα, να τους πλησιάσουμε και να συζητήσουμε μαζί τους. Έτσι αναπτύσσεται ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ μας.

Υπάρχει προκατάληψη;

Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο αντιληπτό από μέρους μου. Ίσως μια αρχική απορία ή ένα ξάφνιασμα στην αρχή. Με την πάροδο του έτους γνωριζόμαστε και συνεργαζόμαστε δημιουργικά τόσο με τα παιδιά όσο και με τους γονείς τους.

Είστε φίλος με τους μαθητές σας;

Στο επίπεδο της εκδήλωσης προσωπικού ενδιαφέροντος για τις δυνατότητες και τις ανάγκες κάθε μαθητή σίγουρα ναι. Όμως ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι ευρύτερος, καθώς περιλαμβάνει την ευθύνη της διδασκαλίας και της αγωγής.

Στο σχολείο κάνετε γυμναστική με το ράσο ή τη φόρμα;
Η αθλητική ενδυμασία αποτελεί για τον καθηγητή φυσικής αγωγής αυτονόητη συνθήκη. Το ίδιο ακριβώς καλούνται να εφαρμόζουν και οι μαθητές. Όπως ακριβώς ο χειρουργός φοράει τη χειρουργική του φόρμα έτσι και ο χώρος του σχολείου επιβάλλει αντίστοιχη αμφίεση για τον καθηγητή φυσικής αγωγής. Αυτό λοιπόν που, έπειτα από ευλογία του επισκόπου μας, εφαρμόζω είναι να χρησιμοποιώ κανονικά αθλητική φόρμα κατά τη διδασκαλία του μαθήματος. Ξέρετε, έχω συνηθίσει από παλιά αυτή τη διαδικασία και δεν μου φαίνεται αφύσικη.

Ως προς την ενορία ποια είναι εκεί τα καθήκοντά σας;

Στην ενορία, που βρίσκεται στο Παλαιό Φάληρο, αλλά όχι στην ίδια συνοικία με το σχολείο, ιερουργώ και συμμετέχω στις καθημερινά τελούμενες ιερές ακολουθίες και κηρύττω. Επιπλέον διακονώ το μυστήριο της εξομολόγησης και έχω την ευθύνη του τομέα νεότητας και της αιμοδοσίας της ενορίας μας. Η καθημερινή επικοινωνία με νέους ανθρώπους, η πραγματοποίηση τακτικών συναντήσεων για νέους και εργαζομένους κάθε Παρασκευή στις 9 το βράδυ, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών αποτελούν ένα μέρος των ασχολιών μου.

Με την οικογένεια πώς τα καταφέρνετε;

Έχω τρία αγόρια (16, 14 και 9 ετών), που φοιτούν στη β΄ λυκείου, στη γ΄ γυμνασίου και τη γ΄ δημοτικού αντίστοιχα. Είναι εύλογο πως κι εγώ αντιμετωπίζω το συνεχές τρέξιμο των γονιών για την κάλυψη των ποικίλων αναγκών τους και πως έχω παρόμοιες αγωνίες και προβληματισμούς για το μέλλον τους. Ωστόσο, η ελπίδα που κυριαρχεί στον χώρο της πίστης στηρίζει και δίνει νόημα στη ζωή μας, όσο κι αν απογοητευόμαστε από εκείνους που διαχειρίζονται τα κοινά και κατέχουν υπεύθυνες θέσεις.

 Πηγή