Σάββατο του Λαζάρου: Τα έθιμα και τα Κάλαντα για να τα μάθετε στα παιδιά σας

Το Σάββατο του Λαζάρου είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεωρείται η «πρώτη γεύση» της Μεγάλης Εβδομάδας. Ο Λάζαρος είναι μία μορφή, που ανέκαθεν ενέπνεε σεβασμό στους Έλληνες και μάλιστα σε πολλά χωριά της χώρας μας δε μαζεύουν τη σοδειά τους, καθώς φοβούνται ότι οι καρποί φέρουν μέσα τους το θάνατο. Σε άλλες, πάλι περιοχές, ακόμη και μέχρι σήμερα το Σάββατο του Λαζάρου, δε λούζονται! 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτά είναι τημάδια που "προδίδουν" έναν παιδόφιλο - Πλήρης οδηγός για γονείς και παιδιά

 

Οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ παρατηρητικοί και προσεκτικοί σε σχέση με τις συναναστροφές των παιδιών τους...

Περιπτώσεις ασέλγειας και κακοποίησης καταγράφει το αστυνομικό δελτίο καταγράφει καθημερινά, ενώ η ΕΛ.ΑΣ. έχει εκδόσει συγκεκριμένες οδηγίες προφύλαξης προς τους γονείς και τα παιδιά. Διαβάστε τες παρακάτω...

25 Μαρτίου 1821: Η Επανάσταση κι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821:Οι δύο μεγαλύτερες Εθνικές γιορτές στη χώρα μας είναι η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου . Και στις δύο περιπτώσεις γιορτάζουμε την απελευθέρωση της Ελλάδας από ξένους κατακτητές.Εθνική γιορτή 25 Μαρτίου.Τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου όμως;

Το εκκλησάκι που επιπλέει (ΦΩΤΟ)

Μακριά από το θόρυβο των μεγάλων πόλεων της Ρωσίας, σε ένα σκηνικό που θυμίζει έντονα παραμύθι, βρίσκεται ένα πανέμορφο εκκλησάκι.

Κων. Χολέβας: «Το ελληνορθόδοξο πνεύμα του 1821, οδηγός μας για να ξεπεράσουμε την κρίση της εποχής μας»

Ομιλία με θέμα: «Η σχολική διδασκαλία της ιστορίας και ειδικά της ιστορίας των εθνικών αγώνων: Κριτική των προτεινομένων νεοτερισμών», πραγματοποίησε ο Πολιτικός Επιστήμων κ. Κωνσταντίνος Χολέβας, την Τρίτη 20 Μαρτίου, στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.

Η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Σωματείο «Ο Πειραϊκός Φάρος», εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2018» που διοργανώνει ο Ναός, για 20η συνεχή χρονιά.

Ένας άγιος απαντά στον σύζυγο, που άφησε την γυναίκα του και συζεί παράνομα με άλλη

«Πρόσεξε να μην σε βρει κι εσένα η φοβερή τιμωρία…»

Έδιωξες τη στεφανωμένη γυναίκα σου και πήρες άλλη, με την οποία ζεις χωρίς να έχετε παντρευτεί. Και αναρωτιέσαι, τι κακό έκανες. Και παραξενεύεσαι γιατί οι γείτονές σου ξεσηκώνονται εναντίον σου. Και ακόμη παραξενεύεσαι γιατί η εξουσία σε ταλαιπωρεί και σε τιμωρεί.

Η μία αμαρτία σου έγκειται στο ότι έδιωξες τη νόμιμη σύζυγο, ενώ η άλλη στο ότι συζείς παράνομα. Διπλά καταπάτησες τον νόμο του Δημιουργού σου, γι’ αυτό οι γείτονές σου ξεσηκώνονται εναντίον σου και γι’ αυτό η κρατική εξουσία σε κυνηγά. Αυτό δεν θα ήταν αμαρτία για τα ζώα, αφού γι’ αυτά ο Δημιουργός δεν όρισε τον νόμο, όπως για τους ανθρώπους. Όμως για τους ανθρώπους είναι αμαρτία. 

Γδάρε εσύ αυτό και εγώ πάω για άλλο

Κάποιος Ευρωπαίος τυχοδιώκτης γυρνούσε τα χωριά σε μια περιοχή της Αφρικής και προσπαθούσε να βρει ανθρώπους να δουλέψουν για αυτόν. Όταν ιθαγενείς τον ρωτούσαν τι είδους δουλειά θα κάνω τους έλεγε ότι θέλει γδάρτες λιονταριών. Όπως είναι φυσικό και μόνο στο άκουσμα της λέξης κανένας δεν ήταν πρόθυμος.
Μετά από πολλές μέρες βρήκε επιτέλους κάποιον. Τον πήρε μαζί του και μπήκαν στη ζούγκλα. Κάποτε έφτασαν σε ένα ξέφωτο. Έστησαν μια μεγάλη σκηνή και είπε ο Ευρωπαίος στον ιθαγενή:
--Κάτσε εδώ μέσα στη σκηνή ετοίμασε τα μαχαίρια σου και εγώ πάω να φέρω λιοντάρια.

Μετά από αρκετή ώρα ακούστηκε βρυχηθμός λιονταριού. Από την πόρτα της σκηνής ο ιθαγενής είδε μακριά ένα λιοντάρι να κυνηγάει τον Ευρωπαίο. Φοβήθηκε και έκλεισε την πόρτα της σκηνής.

Ο Ευρωπαίος έφτασε τρέχοντας έξω από τη σκηνή και το λιοντάρι τον πλησίαζε απειλητικά. Έτρεχε ο Ευρωπαίος γύρω από τη σκηνή και το λιοντάρι από κοντά του.
--Άνοιξε την πόρτα! φωνάζεις τον ιθαγενή. Εκείνος όμως φοβόταν να ανοίξει την πόρτα. Φωνάζει και δεύτερη και τρίτη φορά ο Ευρωπαίος. Επιτέλους ο ιθαγενής άνοιξε την πόρτα και αμέσως το λιοντάρι πηδάει μέσα στη σκηνή.
Τότε ο Ευρωπαίος φωνάζει:
--Γδάρε εσύ αυτό και εγώ πάω για άλλο. 

Πόσοι άνθρωποι ξεσηκώνουν τα μυαλά συνανθρώπων, 
υπόσχονται πολλά
και στο τέλος τους μπλέκουν σε διάφορα προβλήματα
και τους αφήνουν αβοήθητους πάνω στη δυσκολότερη στιγμή.

Λαοπλάνοι και εκμεταλλευτές, αγύρτες και απατεώνες,
υπόσχονται κέρδη, θέσεις, εξουσίες
και κάποια στιγμή αυτή που τους πίστεψαν βλέπουν ότι είχαν να κάνουν με έναν επιτήδειο
που τους έφαγε τα λεφτά,
το χρόνο,
τη δύναμη,
το όνομα
και στο τέλος τους έμπλεξε σε άλυτα προβλήματα
και εξαφανίστηκε χωρίς ντροπή και φιλότιμο
και μάλιστα κάποιες φορές κομπάζει με αδιαντροπιά: εγώ σε βοήθησα! Αντί να πει ζητώ συγνώμη που σε έμπλεξα.

Προσοχή υπάρχουν πολλοί τέτοιοι κυνηγοί λιονταριών που ψάχνουν για γδάρτες.

ΣτΕ: Αντισυνταγματική η απόφαση Φίλη για τα Θρησκευτικά Που βασίστηκε η ετυμηγορία του Συμβουλίου

Πολλαπλά αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) είναι, σύμφωνα με την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, η απόφαση του τέως υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, με την οποία επήλθε ριζική αλλαγή στον χαρακτήρα και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών στις τάξεις Γ΄ έως ΣΤ του Δημοτικού και του Γυμνασίου. 

Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχαν προσφύγει η Ιερά Μητρόπολης Πειραιά, ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ Μεντζελόπουλος, η Εστία Πατερικών Μελετών, καθώς και γονείς, ζητώντας να ακυρωθεί η επίμαχη απόφαση του τέως υπουργού Παιδείας. 

Η Ολομέλεια του ΣτΕ σήμερα σε έκτακτη συνεδρίασή της δημοσίευσε την υπ΄ αριθμ. 660/2018 απόφασή της, με πρόεδρο τον Νικόλαο Σακελλαρίου και εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Ευθύμιο Αντωνόπουλο, με την οποία και ακυρώνει την επίμαχη υπουργική απόφαση. 

Διευκρινίζεται, ότι η ακύρωση του ΣτΕ αφορά μεν το σύνολο της εν λόγω υπουργικής απόφασης, αλλά δεν αναφέρεται στη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στο Λύκειο, καθώς για το θέμα αυτό εκκρεμεί άλλη αίτηση ακύρωσης.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι η απόφαση του Νίκου Φίλη, είναι αντίθεση: 

1) στο άρθρο 16 του Συντάγματος το οποίο ορίζει ότι η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και μεταξύ των σκοπών της είναι η ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης, γιατί με το πρόγραμμα σπουδών που εισάγεται για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο «φαλκιδεύεται ο επιβαλλόμενος από τη συνταγματική αυτή διάταξη σκοπός της ανάπτυξης, δηλαδή της Ορθόδοξης Χριστιανικής συνείδησης των μαθητών στα ανήκοντα στην επικρατούσα θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού,

2) Στην διάταξη του άρθρου 13 του Συντάγματος που κατοχυρώνει ως απαραβίαστη την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, γιατί η προσβαλλόμενη απόφαση θα έπρεπε να απευθύνεται αποκλειστικά στους Ορθόδοξους Χριστιανούς μαθητές και να κατατείνει στην εμπέδωση και συνέχιση της Ορθόδοξης Χριστιανικής συνείδησης, καθώς η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση κλονίζει την Ορθόδοξη Χριστιανική συνείδηση που πριν από την έναρξη του σχολικού βίου διαμορφώνουν οι μαθητές το πλαίσιο του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Μάλιστα, η εισαγόμενη με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι ικανή να παρέμβει στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών που δεν διαθέτουν την κριτική αντίληψη των ενηλίκων και να τους εκτρέψει από την Ορθόδοξη Χριστιανική συνείδηση και

3) Προσβάλλεται ευθέως το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ γιατί στερεί από τους μαθητές του Ορθόδοξου Χριστιανικού δόγματος το δικαίωμα να διδάσκονται αποκλειστικά τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, ενώ η νομοθεσία προβλέπει για μαθητές Ρωμαιοκαθολικούς, Εβραίους και Μουσουλμάνος να διδάσκονται αυτοτελώς το μάθημα αυτό.

Σε άλλο σημείο οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι προβλεπόμενη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών κατά την απόφαση του Νίκου Φίλη δεν είναι ικανή να ανάπτυξη, εμπεδώσει και να ενισχύσει όπως επιβάλλεται από τη διάταξη του άρθρου 16 του Συντάγματος την Ορθόδοξη Χριστιανική συνείδηση των μαθητών, γιατί η διάταξη αυτή:

α) είναι ελλιπής κατά περιεχόμενο,

β) δεν είναι αυτοτελής, αμιγής και διακριτική σε σχέση με τη διδασκαλία στοιχείων αναφερομένων σε άλλα δόγματα ή θρησκείες με αποτέλεσμα να προκαλείται σύγχυση στους μαθητές ως προς το περιεχόμενο της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας και

γ) δεν είναι επαρκή από την άποψη του χρόνου που διατίθεται για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Παράλληλα, σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας, 

το πρόγραμμα σπουδών παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις ως προς το περιεχόμενο της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας, καθώς;

- Δεν γίνεται αναφορά στην Αγία Ομοούσιο και Αδιαίρετο Τριάδα την οποία επικαλούνται στην επικεφαλίδα τους όλα τα Ελληνικά Συντάγματα και 

- Στη Γ΄ τάξη του Δημοτικού ο Ιησούς Χριστός παρουσιάζεται ως ξένος, ως προσδοκώμενος Μεσσίας, ως δάσκαλος που όλοι θαυμάζουν, ως αγαπημένος φίλος, όχι όμως ως Σωτήρας του κόσμου.

Όπως αναφέρουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, με την απόφασή του ο Νίκος Φίλης επικαλούμενος τη διεθνή επιστημονική συζήτηση καθώς τους στόχους διδασκαλίας των Ευρωπαϊκών μαθημάτων Θρησκευτικών, προσδιορίζει το μάθημα των Θρησκευτικών ως διευρυμένο και με σαφείς θεολογικές προϋποθέσεις μάθημα, ενώ επιδιώκει τη συμμετοχή όλων των παιδιών στο μάθημα των Θρησκευτικών χωρίς καμία διάκριση ανεξάρτητα από τη θρησκευτική πεποιθήσεις τους.

ΠΗΓΉ

Το λεξικό των τσοπάνηδων: Λέξεις που όλοι έχουμε ακούσει αλλά δεν ξέρουμε τι σημαίνουν

Το λεξιλόγιο που ακολουθεί δεν εξαντλεί όλο τον πλούτο των λέξεων που χρησιμοποιούνται στη ζωή των τσοπάνηδων. Υπάρχουν και πάρα πολλές άλλες που δεν αναφέρονται κυρίως από έλλειψη χώρου. Ίσως θα ήταν μια καλή εργασία για μαθητές ή σπουδαστές, όσο είναι ακόμα καιρός και υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποίησαν ή χρησιμοποιούν το λεξιλόγιο αυτό.

Διαβάστε αναλυτικά λέξεις στην γλώσσα των τσοπάνηδων και τι σημαίνουν στα απλά ελληνικά!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Θα έδινα όλη μου τη ζωή για να ζήσω μία ώρα στο Νταχάου

Όταν η Μίλιτσα Ζερνώφ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συνάντησε τον άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς στη Νέα Υόρκη, τον ρώτησε για την εμπειρία του στο φοβερό στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί στο Νταχάου.

«Σεβασμιώτατε, άραγε οι κακουχίες και οι στερήσεις στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη ναζιστική Γερμανία κατά τον πόλεμο πνευματικά φονεύανε ή ξαναγεννούσαν τον άνθρωπο; Διότι, εγώ για παράδειγμα, γνώρισα ανθρώπους, και μάλιστα πιστούς, οι οποίοι στο στρατόπεδο δεν είχαν τη δύναμη να προσευχηθούν, επειδή όλες τους οι δυνάμεις ήταν συγκεντρωμένες στο ξεροκόμματο, στο κρεμμύδι, στο φλιτζάνι με το ζεστό νερό…».

Μού απάντησε:

Η ξεχασμένη Ηρωϊδα που ο Στρατηγός Ζιαζιάς μας θυμίζει! Ποια ήταν

Στη φωτογραφία, η ηρωίδα του Μακεδονικού αγώνα, Βελίκα Τράικου, νεκρή και κατακρεουργημένη.

Ο πρώην Α/ΓΕΣ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς μας υπενθυμίζει μια ξεχασμένη ηρωϊδα. Ο Στρατηγός άφησε να περάσει η Ημέρα της Γυναίκας κι έγραψε ένα κείμενο για την Δασκάλα Βελίκα Τράϊκου. Η ιστορία της άγνωστη στους περισσότερους,ξεχασμένη απ΄ άλλους δεν έγινε ούτε μονόστηλο την ημέρα της Γυναίκας. Προτιμήσαμε όλοι πιο “λαμπερά” θέματα.

Το κείμενο του Στρατηγού Ζιαζιά:

Ο άγιος Κόλμαν του Κιλμακντουάχ στην Ιρλανδία ο θαυματουργός.

Εορτάζει στις 29 Οκτωβρίου/11 Νοεμβρίου

Ο άγιος Κόλμαν (550 ή 560 – 632) ένας μεγάλος ασκητής και ένας από τους πιο ενδιαφέροντες Ιρλανδούς αγίους της εποχής του, τιμήθηκε και αγαπήθηκε από τους ευσεβείς Ιρλανδούς για πάνω από 1300 χρόνια, ειδικά στις κομητείες του Γκάλγουεϊ και του Κλαρ  (Galway και Clare) στις επαρχίες του Κόνναχτ και του Μάνστερ (Connacht και Munster) στη δυτική ακτή της σημερινής βόρειας Ιρλανδίας. Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο το ότι αυξάνεται το ενδιαφέρον από μια μερίδα των σύγχρονων ερευνητών γι' αυτόν τον θαυματουργό άγιο.

Το Αγίασμα του αγ. Κόλμαν μεταξύ των ετών 1880 και 1900

Ο μελλοντικός άγιος γεννήθηκε στην Ιρλανδία σε μια οικογένεια στην οποία ο αρχηγός της ονομαζόταν Ντουάχ (Duagh, γι' αυτό και το πλήρες όνομα του αγίου είναι «Κόλμαν Μακ Ντουάχ», το οποίο σημαίνει «Κόλμαν ο γιος Ντουάχ) και η σύζυγός του Ρίναχ (Rhinagh). Ο τόπος της γέννησής του πιθανόν να ήταν το Κόρκερ (Corker) του Γκάλγουεϊ, που είναι τόπος προσκυνήματος μέχρι σήμερα.

Όταν ήταν ακόμη στην κοιλιά της μητέρας του, αυτή άκουσε μια προφητεία· ότι ο γιος της θα γίνει ένας μεγάλος άνθρωπος, του οποίου η δόξα θα ξεπερνούσε όλους τους άνδρες στη γενεαλογία του.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο ζηλότυπος πατέρας του κατάλαβε τις λέξεις αυτές όχι με πνευματική, αλλά με κοσμική έννοια και έφερε μέσα του κακία για το αγέννητο ακόμα παιδί του. Η έγκυος μητέρα, φοβούμενη για την ασφάλεια του μωρού της έφυγε από το σπίτι της.

Ωστόσο, οι άνθρωποι του Ντουάχ την βρήκαν σύντομα, έδεσαν μια μεγάλη πέτρα γύρω από το λαιμό της και την έριξαν στο ποτάμι Κελτάρτιν (Kiltartin). Αλλά με τη χάρη του Θεού η Ρίναχ βγήκε ζωντανή στην ξηρά, επιβίωσε και γέννησε. Η ίδια η πέτρα στην οποία δέθηκε, με τα σημάδια του σχοινιού επάνω της, διασώθηκε και φυλάσσεται μέσα σε μια εκκλησία στο Κόρκερ.

Όταν ήρθε η ώρα να βαφτιστεί ο νεογέννητος Κόλμαν, ο ιερέας ο οποίος ήρθε στη Ρίναχ διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε νερό για να τελέσει το βάπτισμα. Η μητέρα φοβούμενη να επιστρέψει στο σπίτι της, κατέφυγε κάτω από μια φλαμουριά. Προσευχήθηκε θερμά και ξαφνικά μια άγια πηγή ανέβλυσε νερό μπροστά της, μέσα από τη γη, κοντά στο δέντρο και το μωρό βαπτίστηκε σ' αυτό.

Πολλές θεραπείες και πολλά θαύματα συνέβησαν από το καθαρό νερό αυτής της πηγής, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει στο Κόρκερ κοντά στο ποτάμι και προσελκύει πολλούς προσκυνητές (υπάρχουν πολλές σύγχρονες αναφορές θεραπειών από αυτό). Η Ρίναχ εμπιστεύθηκε το παιδί της στη φροντίδα ευσεβών μοναχών.

Όντας πλέον νεαρός άνδρας ο Κόλμαν έφτασε στα νησιά Άραν  (Aran) στο Ντόνεγκαλ (Donegal), όπου παρέμεινε για μερικά χρόνια κάτω από τον μεγάλο Ιρλανδό ηγούμενο άγιο Έντα (Enda)[1] στο Ίνισμορ (Inishmore)[2]. Ο Κόλμαν έγινε μοναχός εκεί και αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο άγιος Κόλμαν πέρασε αρκετά χρόνια ως ερημίτης στο νησί Άρανμορ (Aranmore), όπου έχτισε επίσης δυο ναούς -τα ερείπια αυτών των δύο (φαίνονται και) μπορεί να τα δει κανείς μέχρι σήμερα. Το Άρανμορ ήταν ανέκαθεν γνωστό σαν ένα νησί με εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες ζωής· παρά το γεγονός αυτό, πλήθος ασκητές έζησαν και προσευχήθηκαν εκεί για πολλά χρόνια σε όλη την “εποχή των αγίων” στην Ιρλανδία.

Το δάσος του Μπάρρεν σήμερα

Ο ζήλος του αγίου Κόλμαν και η δίψα του για πνευματική τελειότητα ήταν τόσο ισχυρά που με το πέρασμα του χρόνου αποφάσισε να εγκαταλείψει το μοναστήρι του νησιού και να αποσυρθεί σε ένα πιο απομακρυσμένο και ήσυχο μέρος για να προσευχηθεί πιο βαθιά.

Έτσι σύμφωνα με την παράδοση, από το 592 ο ιερός άνδρας έζησε για εφτά χρόνια απομονωμένος στα πυκνά δάση του Μπάρρεν (Burren) της κομητείας του Κλαρ και απόκτησε το χάρισμα της αδιάλειπτης προσευχής· προσευχόταν και αγρυπνούσε μέρα και νύχτα, τρώγοντας μόνο χόρτα, έπινε νερό και φορούσε ένα δέρμα ελαφιού.

Ερείπια της μονής του Κιλμακντουάχ

Στην ασκητική του διαγωγή ο άγιος Κόλμαν μιμήθηκε τους Αιγυπτίους ερημίτες με αρχηγό τον άγιο Αντώνιο· πολλοί άλλοι Κέλτες άγιοι έζησαν με το ίδιο πνεύμα εκείνους τους αιώνες. Το ερημητήριο του Κόλμαν βρισκόταν σε μια ιδανική τοποθεσία η οποία περιβαλλόταν από ένα άγριο δάσος και από τα όμορφα βουνά του Μπάρρεν.

Ο άγιος Κόλμαν έφτιαξε μόνος του ένα μικροσκοπικό σπιτάκι σε μια πολύ μικρή σπηλιά σε μια απόκρημνη πλαγιά όπου περνούσε τον περισσότερο χρόνο του προσευχόμενος. Αυτή η σπηλιά είναι γνωστή ως «Σπηλιά του Αγίου Κόλμαν», και διατηρείται καλά μέχρι σήμερα. Ο άγιος έκτισε επίσης ένα μικρό παρεκκλήσιο στους πρόποδες του βράχου, όπου έκανε μόνος του τις ακολουθίες. Αυτό το παρεκκλήσιο του αγίου Κόλμαν υπήρχε για πολλούς αιώνες μετά από αυτόν, αλλά υπέστη σοβαρές ζημιές από τους πουριτανούς εικονοκλάστες τον 17ο αιώνα.

Ωστόσο, τα ερείπια σώζονται και εξακολουθούν να διατηρούν ένα ιδιαίτερο πνεύμα αγιότητας, το οποίο μαρτυρείται από τους προσκυνητές οι οποίοι επισκέπτονται αυτό το μέρος μέχρι σήμερα. Ο άγιος έπινε νερό από ένα φυσικό ιερό πηγάδι που βρισκόταν κοντά στο παρεκκλήσιο. Με τη χάρη του Θεού αυτό το ιερό πηγάδι (αγίασμα) διατηρείται σε καλή κατάσταση και πολλά θαύματα εξακολουθούν να γίνονται διαμέσου αυτού του αγιάσματος (ιερού ύδατος) σήμερα.

Η μία από τις δυο εκκλησίες που έχτισε ο άγ. Κόλμαν στο Άρανμορ

Όπως πολλοί Ιρλανδοί άγιοι, ο άγιος Κόλμαν έζησε σε αρμονία με την άγρια φύση. Οι διάφορες εκδοχές της ζωής του διασώζουν την ίδια και αληθινή εκπληκτική ιστορία (αν και με διάφορες μικρές λεπτομέρειες) σχετικά με την επικοινωνία του αγίου ανθρώπου με τα ζώα.

Η σπηλιά του αγίου Κόλμαν, Δάσος του Μπάρρεν

Αυτή η ιστορία λέει ότι, ένας κόκορας, ένα ποντίκι και μια μύγα, ήταν οι στενοί φίλοι του Κόλμαν στο Μπάρρεν. Όλοι τους υπηρέτησαν τον άγιο κύριό τους όσο μπορούσαν. Ο κόκορας λαλούσε σε μια ορισμένη ώρα κάθε βράδυ υπενθυμίζοντας στον άγιο την ώρα για την προσευχή (ακολουθία). Το ποντίκι άγγιζε απαλά το πρόσωπό του, έτσι τον ξυπνούσε και έτσι εξασφάλιζε ότι κοιμόταν μόνο πέντε ώρες κάθε ημέρα· η μύγα σερνόταν προσεκτικά πάνω στις γραμμές του ιερού βιβλίου που αυτός (ο άγιος) διάβαζε. Και όταν τα μάτια του κουράζονταν ή όταν ο άγιος έπρεπε να απομακρυνθεί για λίγο, η μύγα σερνόταν στο πρώτο γράμμα της επόμενης πρότασης και έτσι ο άγιος δεν έχανε ποτέ τη θέση στην οποία βρισκόταν μέσα στο βιβλίο.

Ο άγιος αγαπούσε και έτρεφε αυτούς τους πιστούς φίλους του. Μια φορά ο Κόλμαν ήταν τόσο κουρασμένος που είχε πέσει σε βαρύ ύπνο και το ποντίκι δεν μπορούσε να τον ξυπνήσει, όπως συνήθως έκανε. Τότε άρχισε να του ξύνει το αυτί τόσο δυνατά που ο Κόλμαν ξύπνησε αμέσως· επαίνεσε το ζώο και άρχισε από τότε να του δίνει περισσότερη τροφή.

Μια ημέρα ο άγιος ήταν μακριά (απουσίαζε) για περισσότερο από μια ώρα, κουβεντιάζοντας με κάποιον επισκέπτη. Κατά την επιστροφή παρατήρησε ότι η μύγα καθόταν χωρίς να κινείται στην ίδια λέξη στο προσευχητάριό του, δηλαδή εκεί όπου είχε σταματήσει πριν φύγει. Ο άγιος επαίνεσε τη μύγα για το ζήλο της και άρχισε να της δίνει περισσότερα ψίχουλα με σταγόνες μελιού σαν επιβράβευση.

Αλλά με το τέλος του καλοκαιριού όλοι τους (οι τρεις φίλοι του) πέθαναν την ίδια μέρα. Η μύγα ήταν η πρώτη και στη συνέχεια ο κόκορας και ο ποντικός πέθαναν από τη θλίψη τους. Πάνω στη λύπη του ο άγιος Κόλμαν έγραψε ένα γράμμα στον φίλο του τον άγιο Κολούμπα[3] της Αϊόνα, λέγοντάς του αυτή την ιστορία. Και ο άγιος Κολούμπα του έστειλε με επιστολή την απάντηση: «όταν είχατε αυτούς τους φίλους, αδελφέ, ήσαστε πλούσιος. Αυτός είναι ο λόγος που τώρα βρίσκεστε σε θλίψη. Τέτοιες θλίψεις έρχονται εξαιτίας του πλούτου. Προσπαθήστε λοιπόν να μην έχετε κανένα πλούτο». Και ο Κόλμαν συνειδητοποίησε ότι μπορεί κάποιος να είναι πλούσιος και χωρίς χρήματα.

Στο έβδομο έτος της αναχωρητικής ζωής του Κόλμαν, έγινε το εξής: Αφού πέρασε τη Σαρακοστή με νηστεία και προσευχή, ο άγιος Κόλμαν δεν είχε τίποτε να φάει την ημέρα του Αγίου Πάσχα. Την ίδια στιγμή ο ευσεβής και γενναιόδωρος βασιλιάς Γκουάιερ (Guaire) του Κόνναχτ (πιθανόν εξάδελφος του αγίου) ήταν έτοιμος να γιορτάσει το Πάσχα μαζί με την ακολουθία του, καθισμένος στο τραπέζι με πλούσια «πιάτα». Ξαφνικά ο βασιλιάς φώναξε: «Ας πάει όλο το δείπνο μας κατά την Θεία Πρόνοια σε κάποιο αντάξιο δούλο του Θεού! Και θα κάνουμε το δείπνο μας σήμερα χωρίς μια τέτοια πολυτέλεια». Και στη στιγμή αόρατοι άγγελοι μετέφεραν όλα τα «πιάτα» από το βασιλικό τραπέζι στη σπηλιά του αγίου Κόλμαν.

Ο βασιλιάς έδωσε εντολή στους ανθρώπους του να βρουν: ποιός είναι αυτός ο άγιος άνθρωπος στον οποίο οι άγγελοι έφεραν το φαγητό· και σύντομα βρέθηκε ότι ήταν ο ερημίτης Κόλμαν. Ο βασιλιάς θαύμασε για την ασκητική του ζωή, και υποσχέθηκε να του δώσει γη (κτήματα) για να ιδρύσει εκεί ένα μοναστήρι, και δώρισε επίσης ότι ήταν απαραίτητο για την επιβίωσή του μοναστηριού αυτού.

Έτσι ο άγιος Κόλμαν άφησε το ερημητήριό του και άρχισε να υπηρετεί το λαό. Σύντομα η δόξα του ως θαυματουργού διαδόθηκε σε όλη την περιοχή. Πολλοί άνθρωποι έρχονταν στον Κόλμαν και εύρισκαν θεραπεία και παρηγοριά.

Μια φορά η ζώνη του αγίου έπεσε στο έδαφος όχι μακριά από το ερημητήριό του και αυτό ήταν ένα σημάδι ότι αυτός θα έκτιζε ένα μοναστήρι σ’ εκείνο το σημείο. Το μοναστήρι ονομάστηκε Κιλμακντουάχ (Ἑκκλησία του γιου του Ντουάχ») και ο Κόλμαν έγινε ο πρώτος ηγούμενός του. Η ζώνη του αργότερα διατηρήθηκε σαν (άγιο) λείψανο και πολλοί θεραπεύτηκαν από αυτό.

Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Kilmacduagh

Εντελώς αντίθετα με την θέλησή του, ο άγιος Κόλμαν πιθανόν χειροτονήθηκε επίσκοπος της περιοχής με κέντρο του το Κιλμακντουάχ και ίδρυσε εκεί τον πρώτο Καθεδρικό Ναό. Ο Κόλμαν όντας ταυτόχρονα επίσκοπος και ηγούμενος, εργάστηκε με όλο το ζήλο του ως ένας αληθινά καλός ποιμένας, φροντίζοντας για όλα τα ανδρικά και τα γυναικεία μοναστήρια της Επισκοπής του, πυροδοτώντας τις καρδιές του ποιμνίου του με ένθερμη αγάπη για τον Σωτήρα μας Χριστό.

Αλλά η ζωή  «στον κόσμο» σε σχέση με την προηγούμενη απομόνωσή του, η φήμη και ο έπαινος από τους ανθρώπους, ήταν ένα βαρύ φορτίο για αυτόν, και με όλη του την καρδιά λαχταρούσε να επιστρέψει κάποια μέρα στον αγαπημένο τρόπο της ζωής του. Και μετά και μετά από πολλά χρόνια υπηρεσίας των ανθρώπων, ο άγιος παραιτήθηκε από την επισκοπή του επτά χρόνια πριν από το θάνατό του. Ο άγιος εγκαταστάθηκε (τότε) στην κοιλάδα Άουκτμάμα (Oughtmama) στην περιοχή του Μπάρρεν, όπου αναπαύτηκε στις 29 Οκτωβρίου του 632, σε πολύ προχωρημένη ηλικία.

Ο άγιος Κόλμαν τιμήθηκε ως άγιος αμέσως μετά το θάνατό του και έγινε πολιούχος του Κιλμακντουάχ. Επιπλέον από τα βασικά λείψανά του, τα επισκοπικά του άμφια και η προσωπική βακτηρία του αγίου Κόλμαν φυλάχτηκαν σαν πολύτιμα κειμήλια για πολλούς αιώνες . Η βακτηρία του σώζεται ακόμη στο Εθνικό Μουσείο του Δουβλίνου -χρησιμοποιήθηκε για να ορκίζονται σ' αυτήν κατά την τελευταία μεσαιωνική περίοδο.

Η επισκοπική ράβδος του αγ. Κόλμαν

Σύμφωνα με την διήγηση, ο άγιος προείπε ότι κανένας άνθρωπος ή ζώο δεν θα σκοτωνόταν ποτέ από αστραπή στην επισκοπή του Κιλμακντουάχ, και λέγεται ότι αυτό ισχύει μέχρι σήμερα.

Η εκκλησία της Παναγίας μας στο μοναστήρι του Kilmacduagh

Στα μεσαιωνικά χρόνια, η μονή του Κιλμακντουάχ απόκτησε μεγάλη δημοφιλία (φήμη) και διακρίθηκε για την διατήρηση των ασκητικών παραδόσεων. Αυτή η θρησκευτική τοποθεσία ήταν τόσο σημαντική που από τον 12ο αιώνα υπήρχε εδώ μόνιμη επισκοπή.

Δυστυχώς οι Βίκινγκς έκαναν επιδρομές στο μοναστήρι και τελικά (αυτό) λεηλατήθηκε τον 12ο αιώνα. Τον 13ο αιώνα εμφανίστηκε (ιδρύθηκε) ένα μοναστήρι Αυγουστινιανών μοναχών στην περιοχή. Αυτό το μοναστήρι διαλύθηκε κατά την Μεταρρύθμιση.

Σήμερα το Κιλμακντουάχ είναι ένα μικρό χωριό στα νότια της κομητείας του Γκάλγουεϊ κοντά στην κωμόπολη του Γκορτ (Gort). Συνεχίζει να είναι ένας ιερός τόπος και ένας προορισμός για προσκυνητές. Πολλά αρχαία γραφικά ερείπια διασώζονται, συμπεριλαμβανομένων των ερειπίων του Καθεδρικού Ναού, των μοναστηριακών ναών (Αγίας Μαρίας - Θεοτόκου, Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού και άλλων) και των μοναστηριακών κτιρίων (ηγουμενείο). Ένα από τα στολίδια του είναι ένας αρχαίος Ιρλανδικός στρογγυλός πύργος -ο υψηλότερος διασωζόμενο τέτοιος πύργος στη χώρα (112 πόδια)

Άγιε Κόλμαν του Κιλμακντουάχ,

πρέσβευε στο Θεό για μας.

---

[1] Εορτάζει στις 21 Μαρτίου.

[2] Το μεγαλύτερο μοναστήρι του αγίου Έντα βρισκόταν στο Ίνισμορ στο Γκάλγουεϊ,  ωστόσο για κάποιο διάστημα έζησε στα νησιά Άραν, συμπεριλαμβανομένου του Άρανμορ.

[3] Άγιος Columba Φωτιστής της Σκωτίας (521 – 597), η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Ιουνίου.

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως 2018: Τι γιορτάζουμε σήμερα (11/03)

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκύνησης». 

Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς. 

Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή τη κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μέχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη. 

Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι η εμπειρία – περιορισμένη βέβαια – που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού που ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής: «Όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του, και έτσι ας με ακολουθεί» (Μαρκ.8,34). 

Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα αλλά και δύναμη στους άλλους. Αυτό μας εξηγεί το συναξάρι της Κυριακής: 

Στη διάρκεια της νηστείας των σαράντα ημερών, κατά κάποιο τρόπο, και μείς σταυρωνόμαστε, νεκρωνόμαστε από τα πάθη, έχουμε την πίκρα της ακηδίας και της πτώσης, γι’ αυτό υψώνεται ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, για αναψυχή και υποστήριξή μας. Μας θυμίζει τα πάθη του Κυρίου και μας παρηγορεί. Είμαστε σαν τους οδοιπόρους σε δύσκολο και μακρινό δρόμο που, κατάκοποι, κάθονται για λίγο να αναπαυθούν. 

Με το ζωοποιό Σταυρό γλυκαίνει την πίκρα που νοιώθουμε από τη νηστεία, μας ενισχύει στη πορεία μας στην έρημο έως ότου φθάσουμε στην πνευματική Ιερουσαλήμ με την ανάστασή Του. Επειδή ο Σταυρός λέγεται Ξύλο Ζωής και είναι εκείνο το ξύλο που φυτεύθηκε στον Παράδεισο, γι’ αυτό και οι θείοι Πατέρες τοποθέτησαν τούτο στο μέσο της Σαρακοστής, για να μας θυμίζει του Αδάμ την ευδαιμονία και την πτώση του από αυτή, να μας θυμίζει ακόμα ότι με τη συμμετοχή μας στο παρόν Ξύλο δεν πεθαίνουμε πια αλλά ζωογονούμαστε.

πηγή

Ποιός ξέρει τι παιχνίδι μας παίζουν!!!!

Περσινή εφημερίδα (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, Φεβρουάριος 2017, αρθρογράφος Χρήστος Μπίσδας) δημοσίευσε κείμενο με περιεχόμενο σχετικό με τη φετινή αρπαγή των δυο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο. Τελικά " έπεσε μέσα". 

Δεν νομίζω ο συντάκτης του περσινού άρθρου να είχε προφητικές ικανότητες!!!. Μάλλον κάποια πράγματα φαίνεται ότι προγραμματίζονται "μυστικά και απόκρυφα", αλλά ξεφεύγουν μερικές κουβέντες στο "διάδρομο" της δημοσιογραφίας.

Ποιός ξέρει τι παιχνίδι μας παίζουν!!!!

π. Ανδρέας Κονάνος: «Κάνουμε το παιδί μας σκουπίδι και μετά…»

 

π. Ανδρέας Κονάνος: Ιστορίες καθημερινής τρέλας, αδιαφορίας, σκληροκαρδίας και ασυνεννοησίας από τον π.Ανδρέα Κονάνο, ιστορίες που αφορούν όλους μας και έχουμε πολλά να διδαχθούμε ακούγοντάς τις.

Μπαίνει ο άντρας στο σπίτι.

«Η γυναίκα μου, πάτερ, είτε μπήκα είτε δεν μπήκα, καμία σημασία. Γυρισμένη πλάτη στην κουζίνα, καθάριζε χόρτα, μπαίνω κι ακούω μια φωνή:

“Γύρισες πάλι; Σχολάσατε κιόλας; Δεν έχεις πουθενά αλλού να πας; Έπρεπε να έρθεις κατευθείαν σπίτι;”

Είτε μπήκα είτε δεν μπήκα σπίτι, για τη γυναίκα μου είναι σαν να μην υπάρχω. Δεν αξίζω τίποτε στα μάτια της».

Αυτοί που κοιτάζουν ασθενείς ή γέροντες παίρνουν διαβατήριο για τον παράδεισο

Συγκλονιστικό περιστατικό

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη στην Αννέτα Καλτεζά, μετέπειτα Μοναχή Ανθούσα, στην δεκαετία του 1960.

Η Αννέτα είχε αναλάβει και φρόντιζε, με μεγάλες ταλαιπωρίες και εμπόδια, έναν βαριά άρρωστο φυματικό, ονόματι Σωτήρη.

Παρακολουθείστε τί συνέβη την τρίτη μέρα μετά την κοίμηση του Σωτήρη:

«Στο τριήμερο του Σωτήρη και στην πρώτη νύχτα, η Αννέτα είδε σημεία γι’ αυτόν τον άνθρωπό της.

Η μετάνοια μιάς τσιγγάνας

Εδώ και επτά χρόνια είμαι ιερέας στο παρεκκλήσι των φυλακών Προύνκου στο Κίσιβο (σ.σ.Δημοκρατία της Μολδαβίας). Επειδή παράλληλα υπηρετώ και στην ενορία μου κάνω εκεί ακολουθίες τις Τετάρτες και τις Παρασκευές.

Με βοηθούν κάποιοι κρατούμενοι ως εθελοντές.Ένα από τα καθήκοντά τους είναι να προετοιμάσουν τους κρατουμένους που θα συμμετάσχουν στην Ακολουθία της επομένης ημέρας δινοντάς τους να διαβάσουν είτε το Ωρολόγιο είτε κάποιο από τα βιβλία που έχουμε στην μικρή μας βιβλιοθήκη.

Θέλω όμως να σας διηγηθώ κάτι που συνέβη το φθινόπωρο του 2008.

Το μαντήλι της Μετάνοιας

Όταν βασίλευε ο ευσεβής αυτοκράτορας Μαυρίκιος (6ος αι.), ζούσε στην περιοχή της Θράκης ένας αρχιληστής. Αυτός είχε τρομοκρατήσει τόσο πολύ τους κατοίκους, ώστε οι δρόμοι κατάντησαν αδιάβατοι.

Πολλοί στρατιώτες και ληστοδιώκτες προσπάθησαν να τον συλλάβουν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Αυτές οι 4 τροφές προκαλούν... αϋπνία

 

Tώρα τελευταία δεν σε παίρνει με ευκολία ο ύπνος; Δες τις διατροφικές σου συνήθειες και αν καταναλώνεις κάποια από τις...

παρακάτω τροφές απόφυγε την ώρες πριν πέσεις στο κρεβάτι.

Αλκόολ

Δεν ξέρουμε πως ακριβώς ξεκίνησε η έκφραση "να πιω ένα ποτηράκι κρασί για να χαλαρώσω και να κοιμηθώ", αλλά σίγουρα δεν είναι απόλυτα ακριβής. Πρόσφατη έρευνα έδειξε πως αν πιεις μικρή ποσότητα αλκόολ πριν τον ύπνο θα χαλαρώσεις και θα νυστάξεις μεν, αλλά κατά τη διάρκεια της νύχτας είναι πιθανό να ξυπνήσεις αρκετές φορές. Αυτό συμβαίνει γιατί μειώνει το επίπεδο ύπνου REM κατά τον οποίο κοιμάσαι βαθιά. Για αυτό προτίμησε ένα ποτήρι κρασί τουλάχιστον δύο ώρες πριν πέσεις για ύπνο.

Νερό

Το νερό είναι πολύτιμο συστατικό της ζωής που σε βοηθάει στο να χάσεις κιλά και να ενυδατώνεσαι, αλλά έχει και μια παρενέργεια. Μπορεί να σε ξυπνήσει για να πας στην τουαλέτα αρκετές φορές μέσα στο βράδυ. Και μία επίσκεψη στο μπάνιο στις 2 το πρωί χαλάει τον REM ύπνο σου. Προσπάθησε να αποφεύγεις την κατανάλωση νερού για 60 – 90 λεπτά πριν πέσεις στο κρεβάτι.

Τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση

Η τυραμίνη ένα αμινοξύ που εντοπίζεται σε τέτοιες τροφές διεγείρει τον εγκέφαλο και ως αποτέλεσμα είναι να παραμένεις ξύπνια όλο το βράδυ. Το καπνιστό ψάρι και το ροκφόρ (όπως και όλα τα παρόμοια τυριά) την περιέχουν και για αυτό αν πρέπει να τσιμπήσεις κάτι πριν τον ύπνο προτίμησε κάτι πιο φρέσκο όπως τη μοτσαρέλα.

Προΐόντα με βάση την ντομάτα

Οποιαδήποτε τροφή με πολλά οξέα μπορεί να προκαλέσει καούρα στο στομάχι και άρα γενικότερα δυσφορία κατά τον ύπνο. Τέτοιες τροφές είναι τα προϊόντα από ντομάτα και τα πολύ πικάντικα πιάτα. Για να μην στριφογυρίζεις λοιπόν κάτω από το πάπλωμα μείνε μακριά από αυτές τις τροφές τουλάχιστον τρεις ώρες πριν τον ύπνο σου.

πηγή