Α. Η Εκκλησία μας σήμερα τιμά τη μνήμη των
μυροφόρων γυναικών, του Ιωσήφ από την Αριμαθαία και του Νικοδήμου, που ήταν
κρυφός μαθητής του Χριστού.
Εξ αυτών οι γυναίκες είναι οι αψευδείς μάρτυρες της
Αναστάσεως, ενώ ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος είναι οι μάρτυρες της ταφής του
Χριστού. Και τα δυο αυτά γεγονότα είναι βασικά σημεία της πίστης μας.
Μετά την Ανάσταση οι Εβραίοι κήρυξαν αποσυνάγωγο το
Νικόδημο, γιατί είχε για το Χριστό διαφορετική πίστη από αυτή που είχαν οι
άρχοντες των Ιουδαίων. Τον Ιωσήφ πάλι,
μετά από την Ανάσταση τον έριξαν οι Εβραίοι μέσα σε ένα βόθρο, κι από εκεί
σώθηκε μεταφερόμενος θαυματουργικά στην πατρίδα του την Αριμαθαία, όπου και
κήρυξε το θαύμα της Αναστάσεως του Χριστού. Μάλιστα, όταν ήταν δεμένος, του εμφανίστηκε
ο Χριστός, και έτσι πιστοποιήθηκε για τα καλά μέσα του η Ανάσταση. Όπως ο
Νικόδημος, έτσι κι ο Ιωσήφ κατέγραψε τα σχετικά με το Χριστό, τη δίκη, την
καταδίκη Του κτλ, γιατί ήξερε με λεπτομέρειες το παρασκήνιο των διαβουλεύσεων
και των αποφάσεων, όντας άρχοντας βουλευτής των Ιουδαίων.